معماری پلهای معلق در گوشه و کنار جهان علاوه بر این که مردم عادی و بخصوص معماران این حوزه را به وجد می آورد بلکه سازههای شگفت انگیز آنها به عنوان جاذبه ای دیدنی و توریستی نیز مورد توجه خاص گردشگران در سراسر دنیا قرار میگیرد.
پل معلق پلی است که عرشهٔ آن از کابلهای معلق آویزان شده باشد. تاریخ این نوع پلها به اوایل قرن ۱۹ بازمیگردد.
این نوع پلها دارای کابلهای معلق بین برجها، همراه با کابلهای معلق عمودی هستند که وزن عرشه را تحمل میکنند. پل معلق را میتوان مانند گویی در نظر گرفت که از یک نخ آویزان شده باشد، نخ مانع از افتادن گوی میشود اما گوی حتی با یک فوت شروع به حرکت و نوسان میکند. در پلهای معلق نیز کابلها وزن پل را تحمل میکنند اما پل نسبت به ملایمترین نسیمها و حتی حرکات ناگهانی وسایط نقلیه مانند مارپیچ رفتن و ترمزهای ناگهانی حساسیت نشان میدهد و شروع به حرکت میکند.
از مزیتهای این نوع پل نسبت به دیگر پلها میتوان به دهانههای بسیار عریض آن اشاره کرد، به همین دلیل از پلهای معلق معمولاً در آبراههای شلوغ و پررفتوآمد استفاده میکنند.
- پل گلدنگیت
پل گلدن گیت Golden Gate Bridge، یک پل معلق درسانفرانسیسکو است که این شهر را به شمال ایالت کالیفرنیا وصل میکند. این پل بر روی تنگه گلدن گیت زده شدهاست. این پل با هزینه ۳۵ میلیون دلار ظرف مدت ۴ سال در سانفرانسیسکو ساخته شدهاست.
پل گلدن گیت در ۲۷ مه ۱۹۳۷ گشایش یافت و در فاصله بین سالهای ۱۹۳۷ تا ۱۹۶۴ با طول ۴٬۲۰۰ پا (۱٬۳۰۰ متر) طولانیترین پل معلق دنیا به حساب میآمد.
ساکنین شهر سانفرانسیسکو این پل را نماد شهر خود به حساب میآورند.ارتفاع این پل از سطح آب ۲۲۰ پا (۶۷ متر) و وزن آن ۸۸۷۰۰۰ تن است. دوبرجی که در طول این پل ساخته شدهاند ۷۴۶ پا (۲۲۷ متر) ارتفاع دارند.در سال ۱۹۹۷، حدود ۴۱۳۸۱۰۰۰ وسیله نقلیه از روی این پل عبور کردند.
پل گلدن گیت، ابتکار مهندس مشهور جوزف استراس بود که پیش از طراجی پل گلدن گیت، طراحی ۴۰۰ پل متحرک را برعهده داشت. ایرونیگ مارو، مهندس معمار و مهندس چارلز آلتون الیس و لئون مویسیف از طراحان پل در اجرای این پروژه بزرگ مشارکت داشتند. ساخت این پل از ۵ ژانویه سال ۱۹۳۳ شروع شد.
به دلیل وزش بادهای شدید، کارگران در هنگام ساخت آن با مشکلات بسیاری مواجه شدند. ۳۰ نفر در هنگام ساخت این پل از روی آن سقوط کردند که از این تعداد ۱۹ نفر به کمک تور ایمنی که در هنگام ساخت در زیر پل تعبیه شده بود از مرگ نجات پیدا کردند. ۱۲ نفر در ۱۷ فوریه ۱۹۳۷ (نزدیک به اتمام ساختمان پل) به همراه داربستی که پیچهایش تحمل وزن داربست را نداشت، به آبهای یخزده سقوط کردند که در این مورد، به علت وزن زیاد داربست، تور ایمنی هم پاره شد و تنها دو نفر نجات یافتند و بقیه (ده نفر) کشته شدند.
ساخت پل در آوریل ۱۹۳۷ به پایان رسید و در ۲۶ می همان سال برای تردد عابران پیاده آزاد شد. یک روز پس از آن، با افتتاح رسمی در ساعت ۱۲ بعدازظهر ۲۷ می سال ۱۹۳۷ این پل به روی وسایل نقلیه باز شد.
ساختمان پل ۳۵ میلیون دلار (معادل ۴۹۳ میلیون دلار سال ۲۰۱۶) هزینه داشت. پل زودتر از زمان برنامهریزی شده و با هزینه ۱٫۳ میلیون دلار زیر هزینه برنامهریزی شده ساخته شد.
سانفرانسيسكو | نماي كناري از پل مشهور گلدن گيت
شهر كوبه | ژاپن | پل معلق آکاشی کایکیو | بزرگترین دهانه مرکزی در بین پلهای معلق مربوط به اين پل است