به گزارش همشهري آنلاين به نقل از نيويوركتايمز، سايمن در 1991 براي نمايشنامه «گمشده در يانكرز» جايزه معتبر پوليتزر را برد، سه جايزه توني (معادل اسكار در دنياي تئاتر) در كارنامه داشت، يك جايزه توني افتخاري براي مجموعه فعاليتهايش گرفت و برنده جايزه مارك تواين براي طنز هم بود. او چهار بار براي جايزه اسكار فيلمنامهنويسي نامزد شد و البته نصيبي از مهمترين جايزه دنياي سينما نبرد و سال 1983 سالن آلوين در تئاتر برادوي به نام نيل سايمن نامگذاري شد.
نمايشنامهنويس نامدار آمريكايي را از نظر تعداد نمايشنامههاي موفق در برادوي [به طنز و شوخي] با ويليام شكسپير مقايسه ميكردند و معتقد بودند فقط غول انگليسي بيش از او در اين عرصه درخشيده است. خالق نمايشنامههاي «زوج عجيب»، «پابرهنه در پارك»، «دستگيري شيرين»، «دختر آمريكايي» و «پزشك نازنين» دستي هم در دنياي فيلمنامهنويسي داشت و «زوج عجيب» و «پابرهنه در پارك» را با موفقيت براي توليد در سينما نوشت.
ماروین نیل سایمون چهارم ژوییه 1927 در منهتن نیویورک در خانوادهای زيرمتوسط به دنيا آمد و با هدايت برادر بزرگترش دني به دوران نوجواني و جواني رسيد. در دانشگاههاي نیویورک و کلرادو درس خواند و پس از مدتي كار در راديو همراه برادرش، با نوشتن فیلمنامه سریال «هرگز پولدار نمیشوی» بين سالهای 1955 تا 1959 نامی براي خود دست و پا كرد. نخستين نمايشنامه او «بیا و شیپور بزن» در 1961 بود كه 90 هفته بر صحنه برادوی اجرا شد.
سایمن در آخرین روزهای زندگي همسرش و برای خوشحال کردن او نمایشنامه بسيار موفق «پزشک نازنین» را نوشت و با مرگ جون بايم دو سال نوشتن را رها کرد. در 1982 از همسر دوم خود كه بازيگر «پزشك نازنين» بود جدا شد و فصلي تازه از زندگي حرفهاي را با همكاري دخترش نانسي آغاز كرد؛ روندي كه به بردن جايزه معتبر پوليتزر براي نمايشنامه «گمشده در يانكرز» در 1991 انجاميد.
او را كاشف متيو برادريك ميدانند كه به واسطه بازي در نمايشنامه «بلاكسي بلوز» در 1984 به مقام يك ستاره در برادوي و هاليوود رسيد. سايمن در 1997 به واشنگتنپست گفته بود: «ميدانم كه به قله تمام جوايز رسيدهام و كسي نميتواند بيش از اين به من پول بدهد. جايزهاي هم نمانده است كه نبرده باشم. بهانهاي براي نوشتن نمايشنامهاي ديگر ندارم جز اينكه زندهام و دوست دارم همچنان به كار كردن ادامه بدهم.»
برخي كارشناسان سايمن را كنار وودي آلن و مل بروكس سه چهره بسيار مشابه و در عين حال سه قله بسيار متفاوت در كمدي مدرن آمريكايي دهه 1970 ميدانند كه با آثاري چون «زوج عجيب»، «آني هال» و «زينهاي شعلهور» هنوز و همچنان عميقا تاثيرگذارند. وقتي سايمن در 2004 در سن 76 سالگي دچار نارسايي كليه و گرفتار دياليز شد، دوست قديمياش بيل اوانز يك كليه خود را به او اهدا كرد.
سايمن بيش از 40 نمايشنامه كمدي در كارنامه دارد كه برخي از جمله «زوج ناجور»، «دختر یانکی»، «زندانی خیابان دوم»، «هتل کالیفرنیا»، «فصل دوم»، «پزشک نازنین»، «به خاطر یک مشت روبل»، «رویای هالیوود»، «پسران طلا» و «شایعات» در ايران منتشر شده و به كارگرداني کورش نریمانی، حسن معجونی، نادر برهانیمرند، میکاییل شهرستانی و... روي صحنه رفتهاند.