به گزارش ايسنا؛ جولین اچلین در حاشیه‌ی بازدید از کارگاه‌های سفال مند گناباد، اظهار کرد: در مورد سفال ایران در دو دوره تاریخی و اسلامی تا دوره قاجار کتب زیادی در کتابخانه‌های محل تحصیلم وجود دارد که به انگلیسی ترجمه شده، اما در مورد سفال معاصر ایران هیچ چیزی نوشته نشده است.
وی ادامه داد: بیشتر کتاب‌هایی که به زبان انگلیسی نوشته شده در مورد نگاه باستان شناسی به سفال ایران بوده اما درباره سفال معاصر این کشور که در روستای مند گناباد موجود است مسئله‌ای ذکر نشده است.
این پژوهشگر آمریکایی که موضوع تز دکترایش در مورد سفال معاصر ایران است با بیان اینکه سابقه تدریس را داشته و سال‌های زیادی است که سفال را به دانش آموزان آموزش می‌دهد، افزود: سفال ایرانی جزو بهترین سفال‌ها در دنیا بوده و بسیار برای خودم و دانش آموزان جذاب است.
اچلین عنوان کرد: مردم گناباد دانش این تولید سفال را داشته و این دانش را به نسل‌های بعد منتقل می‌کنند؛ بنابراین من به مکان‌هایی مانند گناباد می‌آیم که فعالیت‌های سنتی معاصر را ببینم و فکر می‌کنم خیلی مهم است که مردم دنیا بدانند اوضاع حال حاضر سفال در ایران چگونه است.
وی خاطرنشان کرد: در گناباد مردمی زندگی می‌کنند که این دانش را نسل‌ها است که در اختیار داشته و بسیار مهم است که این دانش را حفظ کنیم و آن را با آیندگان به اشتراک بگذاریم.
وجود سازمان‌هایی برای حمایت از صنایع دستی در ایران
وی با اشاره به وجود سازمان‌هایی برای حمایت از صنایع دستی در ایران، تصریح کرد: در انگلستان و یا آمریکا این گونه سازمان‌ها برای داشتن ارتباطات بین المللی درباره هنرهای سنتی و دست سازه‌ها وجود ندارد و این بسیار مهم است که ایران درک بین المللی از دست سازه‌ها را بهبود می‌بخشد.
اچلین اضافه کرد: مردم ایران خیلی مردم خونگرم و مهربانی هستند و این باعث شده که من بتوانم خیلی راحت در این کشور تحقیق کنم و آن‌ها نیز بسیار سخاوتمندانه وقت و اطلاعاتشان را در اختیار من قرار می‌دهند، ضمن اینکه اکثر مردم تصویری از گذشته خودشان داشته و به لحاظ فرهنگی غنی هستند.
این دانشجوی مقطع دکترای رشته تاریخ هنر دانشگاه یورگ انگلیس عنوان کرد: تاکنون از شهرهای تبریز، نطنز، تهران، همدان و اردبیل بازدید و سفالگری در این شهرها را بررسی کرده‌ام.
احساس امنیت در ایران
اچلین تصریح کرد: در ایران احساس امنیت می کنم و گمان نیز نمی‌کردم که این کشور تا این اندازه امن باشد، در آمریکا به خاطر همین بحث مخالف آمدنم به ایران بودند، زیرا آن‌ها هیچ اطلاعی از وضعیت ایران نداشتند، البته قبل حضور در ایران احساس ترس و دلواپسی داشتم اما با حضور در این کشور تغییر کرد.
وی که به بازدید میراث جهانی قنات قصبه نیز رفته بود در این خصوص گفت: قنات قصبه میراث فرهنگی بسیار جذاب و هیجان انگیز بود که من تابه‌حال در طول عمرم دیده بودم.
این پژوهشگر آمریکایی بیان کرد: برایم خیلی عجیب بود که مردم در ۲۵۰۰ سال قبل این قنات را حفر و از آب آن برای گذران زندگی استفاده کرده‌اند و حتی این قنات هنوز هم زنده است.