پروژه یک نوت‌بوک برای هر کودک یا OLPC توسط گروهی از استادان دانشگاه MIT و به رهبری نیکولاس نگروپنته در سال 2005 راه‌اندازی شد و هدف آن کمک به ارتقای همزمان تکنولوژی در کشورهای فقیر بود. طبق این پروژه قرار بود این گروه با همکاری دولت‌های مربوطه، نوت‌بوک‌های 100 دلاری را با حداقل امکانات تهیه کرده و در اختیار دانش‌آموزان در کشورهای فقیر و در حال توسعه قرار دهند تا این کودکان بتوانند همزمان با همتایان خود در کشورهای پیشرفته، علم کامپیوتر را فراگرفته و از آنها عقب نمانند.(به دلیل افزایش هزینه‌ها، قیمت حداقل این نوت‌بوک 175 دلار شده ولی هنوز به نوت‌بوک 100 دلاری معروف هستند)
با توجه به هدف اصلی این گروه، اعلام این خبر، واکنش‌های مختلفی را در جهان در برداشت که از جمله آنها انتقاد از نگروپنته برای آغاز این پروژه در آمریکا است. آمریکا به عنوان پیشرفته‌ترین کشور در مبحث کامپیوتر و تکنولوژی در لیست کشورهایی که این پروژه می‌بایست در آنها اجرا شود، نبوده است.
نگروپنته در پاسخ به این انتقاد ادعا کرده است که به سه دلیل این پروژه را در آمریکا آغاز کرده است: اول اینکه او آمریکایی است و میهنش را دوست دارد و در آمریکا نیز کودکان فقیر زیادی وجود دارند که باید شامل این طرح شوند. دوم اینکه باید تعداد مشترکان پروژه افزایش یابد تا هزینه‌های این پروژه خیرخواهانه کاهش و در نتیجه قیمت کل آن کاهش یابد. دلیل سوم هم مشارکت کودکان آمریکایی در این طرح و در نتیجه ارتباط آنها با کودکان کشورهای دیگر است که باعث همبستگی بین آنها خواهد شد.
او در انتها افزود که تنها کشوری که از این طرح بیرون مانده است آمریکا بوده و با نظر گروه بهتر دیدیم آن را نیز به این طرح اضافه کنیم.