برای تأمین غذای کودکان روستا مهدهای کشور 9 میلیارد تومان بودجه در نظر گرفته شد تا بخشی از فقر تغذیه آنان بهبود یابد.
وزیر رفاه هفته گذشته در همایش کاهش فقر غذایی خانواده‌های کم درآمد با اشاره به طرح یک وعده غذای گرم، اجرای این طرح را گامی مؤثر در کاهش فقر غذایی عنوان کرده‌است.
غذای گرم وعده داده شده در این طرح، 5 روز در هفته، ظهرها در پایان برنامه‌های آموزشی برای کودکان ارائه می‌شود.
آنچه بر سر سفره روستا مهدها می‌آید، وعده غذایی است که به سختی می‌‌توان گفت کیفیتی شایسته داشته‌باشد.
وعده غذای توزیع شده در این مناطق هر چند صفت گرم را یدک می‌کشد اما برای سیر کردن کودکان کفایت نمی‌کند.
حتی اگر از تجزیه و تحلیل مواد تشکیل دهنده صرف‌نظر کنیم به‌نظر نمی‌رسد آنچه در بشقاب‌ها می‌ریزند و به دست کودکان می‌سپارند آنها را سیر کند.
این وعده غذایی در برخی موارد آن‌چنان اندک است که کودکان نیمه سیر یا حتی گرسنه از سفره برخاسته و راهی خانه می‌شوند.
بودجه 9 میلیارد تومانی هر چند شاید اندکی دهان‌پرکن باشد اما نمی‌توان انتظار داشت که به کودکان روستا مهدها خوراکی در خور برسد.
دولت اگر قصد دارد در رفع سوء تغذیه کودکان به ویژه در مناطق محروم همت کند، نیازمند بودجه‌ای بیشتر برای پوشش دادن این گروه است.
کودکان روستایی در مناطقی دور از مرکز به شکل گسترده‌ای با فقر تغذیه روبه‌رویند، شاید حتی در بسیاری نقاط کودکان در طول روز از یک وعده غذای کامل، به معنای سیری شکم هم برخوردار نباشند.
شاید برخی پدر و مادرها تنها به این بهانه کودکشان را به روستا مهد می‌فرستند که گمان می‌کنند ممکن است یک وعده غذای گرم را البته به مقدار کافی بخورد.
در این شرایط نقش تعیین‌کننده یک وعده غذای گرم پررنگ‌تر خواهد شد و دیگر نمی‌توان آن را به شبه‌وعده‌ای خوراکی تبدیل کرد که کودکان را سیر نمی‌کند.
بر اساس برنامه‌ریزی‌های انجام شده این وعده غذای گرمی که در روستامهدها توزیع می‌شود حدود 620 کالری از میزان کالری مورد نیاز کودکان را باید تأمین کند.
جالب است بدانید هزینه تأمین این کالری برای هر کودک معادل 360 تومان در روز می‌رسد،
به این معنا که گردانندگان روستامهدها باید با بودجه‌ای معادل 360 تومان، غذایی که 620 کالری داشته‌باشد تهیه و تدارک دیده و به‌عنوان ناهار به کودکان بدهند. به این ماجرا سیر شدن کودکان را نیز بیفزایید هر چند به‌نظر می‌رسد اتفاق نمی‌افتد.
با توجه به این‌که کودکانی که در سنین زیر دبستان و مهدکودک، هستند روزانه به 1800 کیلو کالری برای تأمین نیازهای اساسی بدنشان نیاز دارند، با بودجه 9 میلیارد تومانی در نظر گرفته شده، باید به هر کودک یک سوم میزان مورد نیاز روزانه‌اش کالری بدهند، اما از خاطر نبریم که کودکان در بسیاری از روستاها هرگز غذای کافی برای خوردن ندارند و طعم سیری را کمتر می‌چشند.
وقتی با یک حساب سر انگشتی سهم هر ماه کودکان روستامهدهای کشور را با همان میزان 9 میلیارد تومان اعلام شده می‌سنجیم، با احتساب زمان 9 ماهه در نظر گرفته شده، یک میلیارد تومان برای هر ماه خواهد بود.
محمد حسین جوادی، مدیرکل دفتر امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور، که اجرای این طرح را بر عهده دارد، در این باره گفت: در گام‌های نخستین 5 هزار روستامهد برای اجرای این طرح در نظر گرفته شد که این مهدها 140 هزار کودک در روستاهای نقاط مختلف کشور را در خود جای داده‌بودند.
او افزود: اما به‌دلیل استقبال سایر روستامهدهای کشور سعی کردیم تعداد روستا مهدهایی تحت پوشش طرح را افزایش دهیم، برای تأمین بودجه مهدهای افزوده شده هم سعی کردیم از سایر ردیف بودجه‌های سازمان و کمک‌های مردمی استفاده کنیم.
جوادی در پاسخ به کنترل کیفیت غذای گرم گفت: میزان کالری در نظر گرفته شده برای سراسر کشور یکسان است اما فهرست غذاها ممکن است تفاوت‌هایی داشته باشد.
به گفته او این تفاوت‌ها بیشتر بر پایه اقلیم و فرهنگ بومی رایج در منطقه است، به این ترتیب کودکان هر منطقه غذاهای مورد علاقه و معمول محل زندگی‌شان را خواهند خورد.
به‌نظر می‌رسد مسئولان، 140 هزار کودک روستایی را نیمه سیر و گرسنه نگه داشته‌اند و تلاش‌شان برای افزایش تعداد کودکانی در این حالت تنها به بالا رفتن آماری نه چندان واقعی کمک خواهد کرد.
هر چند وزیر رفاه اختصاص 9 میلیارد تومان را گام مهمی عنوان می‌کند اما روزی 360 تومانی که به هر کودک می‌رسد چندان قابل توجه و قابل قبول نخواهد بود.
هر کودک برای حفظ سلامت نیازمند روزی 1800 کالری است که به‌نظر می‌رسد چند برابر این مبلغ نیز کفاف آن را نخواهد داد.
البته این در حالتی است که کودک هر روز غذای کافی بخورد نه فقط 5 روز در هفته و 9 ماه در سال.