به گزارش مهر، تلهگذاری در کنار چشمهها، آبشخورها و صید حیوانات وحشی به وسیله تلههای فلزی روش غیرانسانی است که در آن حیوان تشنه که برای نوشیدن آب به کنار چشمه آمده است و با گرفتار شدن در تله ساعتهای طولانی را با درد ناشی از گیر افتادن در تله با تشنگی، گرما و آفتاب و استرس سپری میکند.
اهمیت دادن به حیوانات و مدارای با آنها، از جمله سنتهایی است که در تعالیم دینی از ابتدا مورد تاکید واقع شده است و رعایت حال حیوانات نه تنها در سیره و سلوک ائمه اطهار (ع) هویدا است بلکه در احکام فقهی نیز ملاک بسیار مهمی در انجام برخی اعمال است.
تلهگذاری در محیطهای طبیعی بهویژه در کنار چشمهها اثرات نامطلوب بر امنیت زیستگاه و حیات وحش آن دارد.