به گزارش همشهري آنلاين به نقل از گاردين، نقاش نامدار هلندي هنگام كشيدن يكي از تحسين‌شده‌ترين و شورانگيزترين تابلوهاي خود يعني «شب پرستاره» به شدت تحت تاثير تابلوي «موج بزرگ» كاتسوشيكا هوكوساي قرار داشته است. دقت در اين دو تابلوي نقاشان قرن 19 نشان مي‌دهد آنچه ونگوگ خلق كرده شباهت‌هايي انكارناپذير با نقاشي استاد ژاپني داشته و اين امر پس از حدود 130 سال در پژوهش‌هاي مارتين بيلي، ونگوگ‌شناس سرشناس ثابت شده است.
تاريخدانان هنري معتقدند ونگوگ علاقه‌اي فراوان به جمع‌آوري نقاشي‌هاي ژاپني به ويژه هوكوساي داشته كه «موج بزرگ» او امروز يكي از مهم‌ترين و بازتوليدشده‌ترين آثار تاريخ هنر در دنيا به شمار مي‌رود. نقاش نامدار هلندي در نامه‌اي به برادرش تئو درباره اين تابلوي استاد ژاپني نوشته است: «اين موج‌ها آرواره‌هايي هستند كه قايق در ميان آنها گرفتار آمده است و تو مي‌تواني آن را احساس كني.»
ونگوگ تابلوي «شب پرستاره» را در تابستان 1889 خلق كرد؛ زماني كه در يك تيمارستان كوچك در حومه سن‌رمي در فرانسه به سر مي‌برد. او بيمار رواني داوطلب اين مركز بود كه پيش‌تر گوش خود را بريده و درون يك دستمال به زني جوان و البته بدنام تقديم كرده بود. به نظر مي‌رسد آسماني كه ونگوگ كشيد، همان آسماني است كه او از ميان ميله‌هاي بالاي سرش در سلول تيمارستان مي‌ديد، آن هم در چشم‌انداز مزارع گندم، درختان سرو و شاخه‌هاي زيتون منطقه سن‌رمي.
به عقيده بيلي، از آنجا كه نقاش هلندي هنگام كشيدن نقاشي مشهور خود نسخه‌اي از «موج بزرگ» استاد ژاپني را همراه نداشته، به احتمال فراوان تحت تاثير ناخودآگاهش قرار گرفته و «شب پرستاره» را با جزئيات دقيق بر اساس تابلوي ژاپني خلق كرده است. ونگوگ يك حافظه تصويري بسيار قوي داشت و از آن براي خلق اثر بهره مي‌برد. هر چند الهام گرفتن از «موج بزرگ» هرگز به معني كم‌ارزش كردن «شب پرستاره» نيست.
بيلي مي‌گويد: «با اينكه ونگوگ خودش هرگز اين رفتار را با شب پرستاره نداشت اما بي‌ترديد تابلوي او از شاهكارترين آثار كارنامه هنرمند هلندي است؛ يك اثري هنري بي‌نظير. اگر همين حالا به موزه هنرهاي معاصر نيويورك برويد (محل نگهداري تابلوي ونگوگ) مردم را مي‌بينيد كه بيش از هر تابلوي ديگر با گوشي‌هاي همراه خود مقابل شب پرستاره ايستاده‌اند و دارند فيلم و عكس مي‌گيرند.»