به گزارش ایسنا؛ دولت ایتالیا برای کنترل و تامین هزینه‌های سنگین نگهداری و تعمیرات بافت‌های سنتی و بناهای باستانی از راهکارهای هوشمندانه‌ای همچون واگذاری اجاره‌ای و واگذاری کامل به بخش خصوصی استفاده می‌کند.
دولت ایتالیا در طول دهه گذشته با هزینه‌های سنگین تعمیرات و نگهداری بناهای عظیم و درآمدزایی همچون بنای کولوسئوم ، برج تاریخی پیزا و فواره تروی، معروف‌ترین آبنمای جهان مواجه شده است.
به گفته یکی از مقامات دولتی ایتالیا، حفظ بناهای تاریخی از دو جهت حائز اهمیت است؛ از آنجایی که این بناها بخشی از تاریخ و فرهنگ مردم ایتالیا محسوب می‌شوند، بنابراین حفظ آنها از هر نظر ضروری است. همچنین این بناهای تاریخی به عنوان جاذبه‌های عظیم گردشگری می‌توانند درآمد هنگفتی را برای کشور به ارمغان آورند.
متاسفانه اکثر بناهای تاریخی چه در ایتالیا و یا در سایر کشورهای جهان در مراکز شهرهای بزرگ محصور شده‌اند، بنابراین خطراتی همچون آلودگی هوا، باران اسیدی و ساخت‌وساز ساختمان‌های اطراف بیشترین تهدید برای آنها محسوب می‌شود.
با توجه به اینکه بدهی ملی دولت ایتالیا در سال ۲۰۱۸ معادل ۱۳۲ درصد از تولید ناخالص داخلی است، بنابراین یافتن هرگونه توجیه برای اختصاص سرمایه جهت بازسازی بناهای تاریخی امکان‌پذیر نیست.
دولت ایتالیا به جای رهاسازی بناهای تاریخی و ضربه به زیرساخت‌های تاریخ و تمدن این کشور با ارائه فرصت‌های اقتصادی کم نظیر، بخش خصوصی را برای سرمایه‌گذاری در این راستا ترغیب کرده است.
پس از ارائه طرح توجیهی دولت برای جذب بخش خصوصی، شرکت تادس که در زمینه تولید کیف و کفش فعالیت می‌کند، برای سرمایه‌گذاری در بازسازی بنای کولوسئوم اعلام آمادگی کرده است.
همچنین دو شرکت مشهور بولگاری و فندی نیز برای بازسازی سایر بناهای تاریخی ایتالیا اعلام آمادگی کرده‌اند.
شرکت تادس با سرمایه‌گذاری ۳۰.۶۶ میلیون یورویی در پروژه تعمیرات بنای تاریخی کولوسئوم، بیشترین کمک را برای حفظ تاریخ و تمدن ایتالیا به ثمر رسانده است.
البته در این میان بعضی کارشناسان و اساتید دانشگاهی در ایتالیا انتقاداتی در مورد این طرح دارند. مثلا آنها معتقدند که با استفاده از بودجه بخش خصوصی این مکان‌های تاریخی که در حقیقت به ملت ایتالیا تعلق دارند، به محل نمایش تبلیغات شرکت‌های لوکس تبدیل شده و هویت اصلی این بناها را زیر سوال می‌برد.
به گفته کارشناسان اقتصادی، هنگامی که سخن از همکاری بخش دولتی و بخش خصوصی به میان می‌آید، مسلما هر بخش به فکر منفعت خودش است، بنابراین در چنین شرایطی باید هر دو طرف به فکر منافع مشترک باشند تا در این راستا ضمن تامین هزینه‌های سنگین به روزرسانی و تعمیرات بناهای تاریخی، دو طرف قرارداد نیز با توجه به سهم خود، از این معامله سود دریافت کنند.
از دیگر راهکارهای دولت ایتالیا برای تضمین تعمیر و نگهداری بناهای تاریخی، واگذاری کامل آنها به بخش خصوصی به شرط تبدیل این مکان‌ها به جاذبه‌های توریستی از قبیل هتل، رستوران و سایر جاذبه‌های توریستی است.
در این طرح تاریخی بیش از ۱۰۳ ساختمان تاریخی ایتالیا شامل چندین قلعه، صومعه، کلیسا و برج‌های تاریخی به صورت رایگان به شرکت‌های واجد شرایط واگذار شده است.
به گفته سخنگوی آژانس املاک دولتی ایتالیا، طرح واگذاری رایگان بناهای تاریخی با شروط دولتی یکی از مهمترین راهکارهای استراتژیک دولت برای گسترش صنعت توریسم در این کشور است.
از اهداف دیگر این طرح عظیم، کمک به پراکنده شدن جاذبه‌های تاریخی از مراکز شهرهای بزرگ و پر ازدحام ایتالیا است، در واقع در این طرح هوشمندانه توریست‌ها به مکان‌های ناشناخته‌تر اما جذاب دعوت می‌شوند.
واگذاری رایگان مکان‌های دولتی به بخش خصوصی در یک روند کاملا دقیق و قانونی انجام می‌شود.
مثلا تمام شرکت‌های خصوصی باید طرح یا پروپوزال خود را برای آینده هر مکان تاریخی به صورت محرمانه تحویل کارشناسان دولتی بدهند، سپس آنها پس از بررسی ایده و ضریب موفقیت هر شرکت، هر مکان تاریخی را با تعهدات لازم به بخش خصوصی واجد شرایط واگذار می‌کنند.
در این طرح هر مکان تاریخی برای ۹ سال به صورت رایگان به شرکت‌های واجد شرایط واگذار می‌شود و در صورت موفقیت مالک موقت، امکان تمدید تا ۹ سال دیگر نیز برای مالک قبلی وجود دارد.
در نگاه کلان‌تر به استراتژی دولت ایتالیا برای تامین هزینه‌های تعمیرات، مرمت و نگهداری مکان‌های تاریخی می‌توان اهداف دیگری همچون اشتغال‌زایی، جذب سرمایه، کمک به مشاغل خرد و درآمدزایی بیشتر مناطق محروم را نام برد.
برخی از اهداف اساسی پروژه اتحاد بخش دولتی و خصوصی در بازسازی بناهای تاریخی ایتالیا عبارتند از:
۱. کمک به حفظ هویت بناهای تاریخی و افزایش احساس وطن دوستی در بین مردم.
۲.دسترسی به مفاهیمی فراتر از تعمیرات و نگهداری بناهای تاریخی با تبدیل نگاه از منابع درآمدی به سرمایه‌های ملی و تاریخی.
۳. با ورود بخش خصوصی به پروژه تعمیرات و نگهداری بناهای تاریخی، احساس مسئولیت مردم نسبت به ضرورت حفظ بناهای تاریخی بیشتر می‌شود.
۴. کمک به افزایش موقعیت‌های شغلی با کارآفرینی، همراه با فقرزدایی از محرومان.
۵. رسیدن به هدف مشترک، یعنی بازسازی کامل بناهای تاریخی در مدت محدود و با کمک فعالان بخش خصوصی
از نگاه کارشناسان فعال در حوزه حفظ و نگهداری بناهای تاریخی می‌توان با یک نگاه استراتژیک به این مسئله همزمان با حفظ هویت تاریخی شهرها، احساس غرور ملی و تعلق خاطر را نیز در بین شهروندان زنده و تقویت کرد.
در صورت اتخاذ سیاست‌های مدیریت بازسازی بافت‌های سنتی و بناهای تاریخی اهداف ذیل حاصل می‌شود:
۱. رشد و پیشرفت شهری
با توجه به افزایش آمار مهاجران از روستاها به شهر مخصوصا در کشورهای در حال توسعه، با پیاده سازی سیاست‌های بازسازی بناهای تاریخی و واگذاری آنها به بخش خصوصی، مشاغل لازم برای جذب جویندگان کار فراهم می‌شود.
۲. حفظ تنوع بین فرهنگی
با کمک به بازسازی مکان‌های تاریخی، ریشه فرهنگ و تمدن قومیت‌های مختلف زنده شده و قومیت‌های محلی با جذب توریست و معرفی فرهنگ خود، بیشتر دیده می‌شوند.
۳. یکسان‌سازی دسترسی به منابع
با مدیریت بازسازی بناهای تاریخی و میراث فرهنگی زمینه برای مرکززدایی فراهم شده و سرمایه لازم برای رشد مناطق دور از پایتخت نیز فراهم می‌شود.
۴. حفظ ضرورت همکاری بین شهروندان
با پیاده‌سازی طرح دعوت از عموم برای بازسازی هویت فرهنگ و تمدن، احساس ضرورت همکاری و تعلق خاطر به هویت فرهنگی در بین شهروندان قدرت می‌گیرد.
۵. حفظ هویت شهری
با بازسازی بناهای تاریخی چه توسط بخش دولتی و یا با کمک بخش خصوصی، مردم هرگز ریشه تمدن و فرهنگ خود را فراموش نخواهند کرد، چرا که بناهای تاریخی به عنوان نماد فرهنگی، هویت تاریخی مردم را زنده نگه می‌دارند.
۶. افزایش احساس افتخار ملی و شهری
هدف نهایی از بازسازی بناهای تاریخی مفهومی فراتر از کسب درآمد است. در واقع شهروندان با مشاهده بناهای تاریخی بازسازی شده و جذاب به شهر و کشور خود احساس بهتری خواهند داشت.