ماجرا از این قرار بود که «میرزا علی‌خان امین‌الدوله» صدراعظم ناصرالدین شاه و یکی از افرادی که در سفرهای فرنگ ناصرالدین شاه را همراهی می‌کرد برای نخستین بار این گیاه را به ایران آورد. امین‌الدوله این گیاه را در باغ خود در دروازه شمیران فعلی کاشت و عطر و بوی آن را در این محله پراکند. در دوره ناصرالدین شاه ساخت باغ‌هایی به سبک غربی رواج پیدا کرد و اطراف دارالخلافه پر بود از این باغ‌ها که باغبان‌هایی فرنگی داشتند.
عطر و بوی یاس امین‌الدوله چنان اهالی تهران و به‌ویژه اعیان و دربار را تحت تأثیر خود قرار داد که خیلی زود باغچه‌ها و باغ‌های شهر تهران پر شد از این گیاه رونده. به‌طوری که با گذشت چند دهه، یاس امین‌الدوله در هر خانه و باغچه‌ای به چشم می‌خورد. این گیاه سرعت رشد زیادی دارد و ساقه‌های باریکش، دور درخت همجوار یا به یکدیگر، می‌پیچند و بالا می‌روند. به همین دلیل به آن «پیچ امین‌الدوله» می‌گویند. فصل گل دادن این بوته گل، بهار و تابستان است.
در دوره ناصرالدین شاه علاوه بر پیچ امین‌الدوله، میوه‌ها و گیاهان و صیفی‌جات مختلفی از فرنگ وارد ایران شدند و استقبال دربار و مردم شهر از آن، خیلی زود این گیاهان را در تهران پراکنده کرد.