به گزارش بیبیسی یافتههای این بررسی که در ژورنال پزشکی لنست منتشر شده است، نشان میدهد میزان عملهای سزارین برای به دنیا آوردن نوزادان از حدود ۱۶ میلیون مورد (۱۲ درصد کل تولدها) به حدود تخمینی ۲۹.۷ میلیون مورد (۲۱ درصد) رسیده است.
کشوری که بیشترین میزان استفاده از سزارین برای به دنیا آوردن نوزادان را دارد، جمهوری دومینیکن است که ۵۸.۱ درصد تولدها در آن با سزارین انجام میشود.
این پژوهشگران میگویند بسیاری از موارد استفاده از سزارین برای زایمان توجیهی ندارد.
سازمان جهانی بهداشت در همین اواخر اعلام کرد که میزانهای بالای ۱۵ درصد عمل سزارین در یک کشور بیشازحد شمرده میشود.
این بررسی دادههای بهدستآمده از ۱۶۹ کشور را با استفاده از آمار مربوط به سال ۲۰۱۵- آخرین سالی که اطلاعات در دسترس بود- تجزیهوتحلیل کرده است.
نتایج این بررسی نشان داد استفاده از عمل سزارین برای کمک به زایمانهای مشکل در بیش از نیمی از کشورهای جهان بیشازحد لازم انجام میگیرد.
به گفته پژوهشگران در کشورهای جمهوری دومینیکن، برزیل و مصر بیش از ۵۰ درصد زایمانها با سزارین انجام میشود. البته برزیل از سال ۲۰۱۵ سیاستی را برای کاهش شمار سزارینهای غیر لازم به اجرا درآورده است.
همچنین تفاوت بزرگی در استفاده از سزارین در میان کشورهای ثروتمند و فقیر یافت شد. در برخی از کشورها بهخصوص در آفریقای زیرصحرا اصولاً عمل سزارین حتی هنگامی که واقعاً ضرورت دارد، در دسترس نیست.
این پژوهشگران از مراقبان بهداشتی، زنان و خانوادههایشان میخواهند فقط هنگامی عمل سزارین را انتخاب کنند که دلیلی پزشکی برای آن وجود داشته باشد و توصیه میکنند آموزش و آگاهیبخشی بیشتری برای رفع نگرانیها درباره زایمان در اختیار قرار گیرد.
عمل سزارین میتواند در مواردی جان مادر و نوزاد را نجات دهد، مثلا در هنگامی که جنین در وضعیتی غیرعادی در رحم قرار گرفته یا پیشرفت زایمان متوقف شده است.
اما در مقابل دوران بهبودی مادر پس از سزارین طولانیتر و پیچیدهتر است و با توجه برش دادن رحم و جوشگاه زخمی که روی آن ایجاد میشود، احتمال ایجاد عوارضی ماند خونریزی، رشد غیرطبیعی جفت، بارداری نابجا، مردهزایی و تولد زودرس نوزاد در بارداریهای بعدی بیشتر میشود. گرچه خطر بروز این عوارض وخیم پس از سزارین کم است، اما با هر بار بعدی سزارین این خطر افزایش مییابد.