اسماعیل طلوعی، كارشناس سازه‌هاي هيدروليكي در گفت‌وگو با ایسنا با ابراز نگرانی از تخریب پل تاریخی چشمه کیله، اظهار کرد: پل تاریخی چشمه کیله تنکابن، استان مازندران به دلیل فرسایش در مسیر پایاب و تندآب، در معرض خطر جدی قرار داشته و احتمال فروپاشی این بنای تاریخی محتمل است.
اسماعيل طلوعي با تشریح طراحی مسیر تندآب در پل‌های قدیمی، تصریح کرد: وجود مسیر تندآب در پائین‌دست پل، باعث کشتن و استهلاک انرژی آب شده و خطر سیل‌بردگی برای پل را به حداقل می رساند.
اين کارشناس آب و سازه‌های هیدرولیکی با بیان این‌که پل چشمه کیله در قسمت فرودست و در مسیر تندآب دچار فرسایش شدید شده است، خاطرنشان کرد: بخشی از مسیر تندآب در اواسط پل تخریب شده که این میزان از آب‌بردگی در اثر سیل اخیر تشدید شده ست و احتمال ریزش این مسیر تا زیر پایه‌های پل وجود دارد.
طلوعی در ادامه با اشاره به این‌که اگر جلوی تخریب گرفته نشود، احتمال فروپاشی این بنای تاریخی وجود دارد، گفت: بسیاری از مردم از وخامت اوضاع بی‌اطلاع بوده و مسئولان نیز به دلیل عدم آگاهی از ساختار و عملکرد سازه نسبت به تخریب بخش تندآبی آن واکنشی نشان نمی‌دهند.
او دست بردن در ترکیب سازه‌های تاریخی را نشان از عدم اطلاع مدیران و کارشناسان تصمیم‌گیرنده دانست و تصریح کرد: اقدام‌هايی که بر پایه بی‌دانشی و ناآگاهی از عملکرد این قبیل سازه‌ها انجام می‌گیرد نشان از ضعف سطوح مدیرتی در کشور بوده که این نقیصه در تمامی زمینه‌ها به وضوح دیده می‌شود.
- تصمیم‌های غیرتخصصی بلای جان پل تاریخی تنکابن
او در ادامه به تجاوز در دو سمت پل چشمه کیله اشاره و تاکید کرد: بر پایه تصمیم‌هاي نادرست مدیران در سنوات گذشته، دو پاساژ در معبر خروج آب با تغییر کاربری و کوچک شدن رودخانه دستخوش تغییر شد و یکی از آنها برای سهولت در تردد خودروها و کاهش ترافیک شهر مورد استفاده قرار گرفت که امروز به دلیل سیل تخریب شده است، این امر در واقع مصداق واقعی دخالت در سازه و تصمیم‌هايی غیرتخصصی بود که در حال حاضر خطر و احتمال تخریب پل را افزایش می‌دهد.
این مدرس دانشگاه با اظهار همکاری در ترمیم و تعمیر این بنای تاریخی تاکید کرد: چنانچه مدیران تنکابن تصمیماتی مبنی بر مرمت و ترمیم پل داشته باشند ظرفیت‌ها و استعدادهایی در شهرستان وجود دارد که بتوانند با مهارت و اتکا بر دانش و توانایی اقدام‌هاي ترمیمی و احیای این بنای تاریخی را برعهده بگیرند.
پل تاریخی چشمه کیله تنکابن مربوط به دوره پهلوی اول بوده و در سال 1309 به همت مهندسان آلمانی و روسی طراحی و توسط معمار ایرانی به اجرا درآمد که ساخت آن در سال 1311 به پایان رسید.
در مورد معماری و چگونگی ساخت پل باید گفت طول پل در فاصله بین هشت دهانه در بستر رود 112 متر، ارتفاع آن از سطح جاده اصلی تقریباً 5.1 و عرض آن نیز 7 متر است، قوس پل از نوع بیضی کند بوده و در تمام جوانب آن اشکال تزیینی گل مانند از سنگ دیده می‌شود. این اثر باستانی در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۳۳۲۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و یکی از زیباترین پل‌های تاریخی کشور و سمبلی برای شهر تنکابن است.