شاید همین سرمای 16 درجه زیر صفر تبریز سبب شده است که هم رئیس مرکز هنرهای نمایشی و هم معاون هنری وزارت ارشاد، از همین حالا پیام‌های گرمشان را برای همایش چهارم فرستاده و خیال همه را راحت کنند.
معاون هنری ارشاد می‌نویسد: «همایش سراسری آیین‌های عاشورایی که امسال چهارمین دوره خود را با حضور همه جانبه هنرمندان، آفرینشگران و آیین‌ورزان حسینی به شور و عشق برگزار می‌کند، گامی در تداوم و استحکام‌بخش همان سنت اصیل محرم و زنده نگاه داشتن حرمت خون شهیدان کربلاست که در تقویم هنرهای نمایشی تکرار می‌پذیرد و نکته‌قابل اعتنا آن که این رویداد دینی و مذهبی، در تبریز همیشه سربلند و سرزمین آذربایجان که همواره تجلی‌گاه عشق و دلدادگی به تشیع بوده است، تحقق می‌پذیرد. بی‌شک شور و استقبال مردم مومن و فرهنگ دوست آن دیار در این فصل سرد آتش و گرمای ویژه‌ای را در دل‌های مشتاقان فروزان خواهد ساخت که لهیب آن تا عمق‌جان زبانه خواهد کشید.»
شاید اگر محمدحسین ایمانی‌خوشخو نیز هنگام تصمیم‌گیری درباره محل برگزاری همایش امسال در ابتدای سال می‌دانست که چه سرمای بی‌سامانی در انتظار دل‌های مشتاق مردم غیور تبریز است، برای اجرای سیاست تمرکز‌زدایی‌اش در اجرای جشنواره‌های هنری، کمی دست نگه‌می‌داشت یا دست کم، با مسئولان هنری شهرهای گرم‌تری دست دوستی می‌داد.
سیاست تمرکز‌زدایی معاونت هنری ارشاد پیش از این، جشنواره تئاتر کودک و نوجوان را به اصفهان فرستاد، جشنواره تئاتر رضوی را روانه بجنورد کرد و عروسک‌های جشنواره تئاتر عروسکی را در شیراز مستقر ساخت.
هر 3 با امضای یک تفاهم‌نامه 3ساله که اگر تبریز هم از پس همایش آیین‌های عاشورایی مثل 3 شهر دیگر خوب و آبرومند برآید، دست کم برای 3 سال، این همایش نیز در تبریز اجرا می‌شود.
اما جشنواره تئاتر عروسکی درست وسط شهریور، وقتی که خداوند شیراز را با وصف بی‌مثالش، به کلی از زوال نگه‌می‌دارد، برگزار می‌شود. جشنواره تئاتر رضوی و تئاتر کودک و نوجوان نیز در ماه آبان، وقتی که بجنورد هنوز در حالت دورخیز برای سرما به سر می‌برد و اصفهان، هوای مطبوعی دارد، کار خود را آغاز می‌کنند.
بنابر این، شاید اگر همایش آیین‌های عاشورایی نیز به بندرعباس، چابهار یا بندرهای دیگر می‌رفت، ماجرا کمی گرم‌تر از آن چه خواهد بود، اتفاق می‌افتاد.
با همه این‌ها
با همه این‌ها، حداقل فایده برگزاری جشنواره‌های هنری در شهرستان‌ها، تجهیز چند سالن و احیای تالارهایی است که از اساس، رو به موتند. این اتفاق در جشنواره فیلم کودک و نوجوان همدان که سبب شد مسئولان ناگهان به پا خیزند و در یک قیام گروهی، 5 سالن سینما را از مرگ نجات دهند، به خوبی قابل مشاهده بود.
گذشته از این، ظاهراً تبریز سالن‌های خوب یعنی دکتر مبین، استاد قبه زرین، استاد مقبلی و استاد اقبال آذر و هتل‌های 5ستاره بهتری را برای برگزاری این همایش آماده کرده است و ظاهرا هر 14 نمایش آماده برای همایش امسال، در سالن‌های گرم با صندلی‌های نرم، اجرا می‌روند.
این 14 نمایش، از میان 136 متن به مرحله اجرا رسیده‌اند که البته باید 10 مجلس تعزیه را نیز به آن‌ها اضافه کرد که الحمدلله در تهران و محوطه باز تئاتر شهر این روزها مشغول اجرا هستند.
اجراهای صحنه‌ای تبریز پس از افتتاحیه که ساعت 10 صبح روز دوشنبه خواهد بود، آغاز می‌شوند و سرانجام پس از 5 روز، جمعه 5 بهمن، ساعت 3 با اجرای اختتامیه، پرونده همایش چهارم نیز بسته می‌شود. هرچند که این شماره‌ها تنها دلخوشی مرکز هنرهای نمایشی است.
حسین پارسایی در پیام خود می‌نویسد: «یا حسین! این راه را تو خود پیش پایمان نهادی تا در زمانه‌ای که نبودنت را حس می‌کنیم در میانه صحنه‌ها هر بار به یاد تو باشیم، به یاد روز واقعه. هنرمندان عاشق هر بار با خودشان و بر دوش تماشاگران، پیکر مبارکت را با ردی از خون در تالارها تشییع می‌کنند و باز هر بار تو را در تنه‌ای از شکل نخستین در یادها نگه می‌دارند. امسال هم چهارمین همایش سراسری آیین‌های عاشورایی را برگزار می‌کنیم که این شماره‌ها تنها دل‌خوشی‌مان است وگرنه چهاروچهل‌وصدودویست از پی هم می‌آیند و همچنان خون پربرکت حسین در زمین و زمان جاری است.»