ارتفاع این اراضی حدود سه هزار و ۱۰۰ تا سه هزار و ۲۰۰ متر از سطح دریا بوده و در واقع بر روی یال‌های جداکننده دو حوزه آبریز شمالی و جنوبی رشته کوه البرز شرقی مستقر است. اقلیم منطقه جزو اقلیم‌های نیمه خشک مرطوب و در بخش شمالی اقلیم منطقه مرطوب سرد است. متوسط بارندگی سالیانه حدود ۳۵۰ تا ۴۰۰ میلی‌متر و در آبریز شمالی نیز تا ۵۵۰ میلی‌متر برآورد شده است. میزان تبخیر و تعرق واقعی ۷۰۰ میلی‌متر و میانگین درجه حرارت سالیانه نیز ۱۲درجه سانتی‌گراد برآورد شده است.
اهمیت
آنچه به اهمیت این منطقه افزوده، تعداد روزهای یخبندان است. به استناد گزارش‌های هواشناسی، تعداد روزهای یخبندان در این منطقه ۹۸ روز است. اغلب بارش منطقه در فصل زمستان به‌صورت برف و در فصل بهار به‌صورت باران است.
پوشش گیاهی
پوشش گیاهی منطقه به دو بخش مرتعی و جنگلی دیده می‌شود. در بخش پوشش مرتعی که در دامنه جنوبی منطقه اولنگ گسترش دارند، اغلب گونه‌ها شامل، گراس‌های چند ساله از جمله استیپا، فستوکا، برموس و اگروپایرون به همراه درمنه، چوبک، کلاه میرحسن وسالویا و ... قابل مشاهده است اما در بخش شمالی منطقه اولنگ که شامل جنگل‌های خزری است و از مهم‌ترین گونه‌های جنگلی منطقه می‌توان در دو بخش درختان و درختچه‌ها به مواردی چون زرشک کوهی، اسپند، بلوط، ممرز، افرا، شیردار، ولیک، ازگیل (کندس)، کرکو و ... اشاره کرد.
گونه‌های جانوری
در این منطقه گونه‌های جانوری بسیاری شامل انواع پستانداران، پرندگان، خزندگان هستند. شرایط جنگلی و امکان پناه گرفتن حیوانات شانس مشاهده بسیاری از حیوانات را برای گردشگران از میان برده است. افراد علاقه‌مند باید بکارگیری تمهیدات خاص، گونه‌های جانوری را مشاهده کنند. گروه‌های فسیل‌شناس و جانورشناس برای مطالعات خود به این منطقه سر می‌زنند.