این خبر دیرهنگام با تیتر «فردوسی‌پور تنبیه شد/ برنامه نود امشب پخش نمی‌شود»، دوشنبه‌شب گذشته در خبرگزاری فارس منتشر شد و بلافاصله تمامی سایت‌ها و کانال‌های خبری را درنوردید. در این روزها که از ماجرا گذشته و یادداشت‌ها و واکنش‌های زیادی نوشته شده و البته صعود پرسپولیس به فینال باشگاه‌های آسیا تب تند این تلخکامی را شسته و برده، حرفهای تکراری نزنیم، ولی چند سؤال را می‌توان با خوش‌بینی مطرح کرد؛
با توجه به واژه‌های همین خبر، آیا حوالی ساعت ۲۱ زمان حرفهای و مناسبی برای اعلام خبر پخش‌نشدن یک برنامه مهم و پربیننده یا حتی تغییر در کنداکتور یک شبکه است؟ آیا اعلام این تصمیم قاطع، به چنین زمانی نیاز داشت یا قصد اصلی، گرفتن زمان از واکنش‌های رسانه‌های مکتوب بود؟
از سویی دیگر، چگونه می‌توان به صحت حرفهای مسئول روابط عمومی شبکه ۳ سیما اعتماد کرد که فردوسی‌پور و تیمش از دستور مدیریت استنکاف کرده‌اند و برنامه‌شان را پس از بازی انگلیس-اسپانیا روی آنتن نفرستاده‌اند؟ گفته‌ای که در صداقتش به چندگواه می‌توان شک کرد؛ سایت رسمی صداوسیما در همان دوشنبه کذایی در خبری با تیتر «امشب نود به نفع فوتبال کنار کشید» نوشته: «این هفته نود از جدول پخش شبکه سه خارج می‌شود [و نه اینکه با تأخیر پخش می‌شود] تا علاقه‌مندان به فوتبال بتوانند مستقیم بازی جذاب را تماشا کنند.
پخش نود از هفته آینده به روال سابق باز خواهد گشت.» و ایسنا هم در گفت‌وگویی با معاون سیما (یعنی بالاترین مقام تصمیم‌گیر در تلویزیون) مخابره کرده: «این هفته نود همچون دیگر برنامه‌های هفتگی شبکه که در آن ساعت پخش می‌شدند، از کنداکتور خارج شده است تا بینندگان بتوانند فوتبال‌های جذاب اروپا را تماشا کنند.» در کنداکتور رسمی شبکه ۳ در روزهای ۲۳ و بامداد ۲۴ مهر نیز اثری از جای خالی برای نود مشاهده نمی‌شود و «افسانه اوک‌نیو» پس از فوتبال قرار بوده روی آنتن برود و رفته است. با این همه نشانه، چگونه ناگهان پس از یک هفته، این ماجرای سرپیچی از دستورات مطرح شده و یادآوری ملزومات حرفهای اهمیت پیدا کرده است؟
اما مهم‌ترین پرسش؛ بیایید -به فرض محال- قبول کنیم که عادل فردوسی‌پور پس از اطلاع از تأخیر در پخش برنامه‌اش، چراغ استودیو را خاموش کرده و رفته و دست مسئولان پخش را در پوست گردو گذاشته است، خب باید جریمه شود؟ سلمنا! او را با قواعد و آیین‌نامه‌های موجود در سازمان (لابد چنین چیزی موجود است!) سخت جریمه مالی و عاطفی و اداری کنید، اما چرا مخاطبان را تنبیه می‌کنید؟ پخش نکردن نود،
جریمه تهیه‌کننده و مجری آن نیست، توهین به مخاطبانی است که این هفته و قبل از یکی از مهم‌ترین بازی‌های فوتبال ایران منتظر تأثیرگذارترین و مهم‌ترین برنامه فوتبالی تلویزیون بودند. آقایان مسئول! رسانه ملی ملک‌طلق شما نیست که زیردستان‌تان را به سبک مهدکودک‌ها تنبیه کنید تا به قول خبر خبرگزاری فارس، جریمه شوند و بفهمند از هفته بعدی باید بچه‌های خوب و سربه‌راهی باشند و بفهمند کت تن کیست! نخستین ملزومات اداره یک رسانه، بلدبودن الفبای مدیریت است. این را قبول دارید؟