محسن هاشمی، رئيس شوراي شهر تهران در گفت‌وگو با شهرنوشت گفت: شهرداری تهران از نظر قانونی مسئولیتی برای رسیدگی به آسیب‌دیدگان اجتماعی ندارد و ابزارهای قانونی را نیز در اختیار ندارد. اقدام‌هايی که مدیریت شهری انجام می‌دهد کمک کوچکی به دولت در راستای انجام وظیفه است و باید هماهنگی‌های بیشتری میان دولت، شهرداری و سمن‌ها شکل بگیرد.
محسن هاشمي با بیان این‌که برای حل این مسائل باید کاری کنیم تا چنین مشکلاتی در جامعه شکل نگیرند، ادامه داد: اگرمشکلات را به جامعه پمپاژ کنیم در آینده توان مدیریت آن‌ها را نخواهيم داشت. فعالیت‌های اقتصادی کشور نباید به گونه‌ای باشد که به ایجاد فقر و به تبع آن کودکان کار، معتادان و متکدیان بینجامد. در واقع، سیاست کلان دولت و حاکمیت است که موجب می‌شود کشور دچار چنین آسیب‌هایی شود و زمانی که این آسیب‌ها سرازیر می‌شوند رسیدگی به آن ها کار سختی است.
رئیس شورای اسلامی گفت: بودجه کافی در زمینه آسیب‌های اجتماعی وجود ندارد و رسیدگی به مددجویان نیز نیاز به تخصص دارد که شهرداری تهران به تازگی این تخصص را پیدا کرده است. اقداماتی که در گذشته انجام شده قابل تحسین است، اما هنوز تجهیزات تکمیل نشده است و باید استانداردها را ارتقا دهیم.
هاشمی در پاسخ به این سوال که با توجه به شرایط مالی شهرداری، شورا چه تدبیری برای همراه کردن دولت در حوزه آسیب‌های اجتماعی و کاهش بار مالی ناشی از این مسئله اندیشیده است، گفت: با دولت تعاملاتی در این زمینه داریم و در حال حاضر بخشی از هزینه‌هایی که پرداخت می‌کنیم را به حساب دولت می‌نویسیم تا در قالب بدهی دولت به شهرداری تهران تعریف شود.
او ادامه داد: در مرحله بعد با دولت به مذاکره می‌نشینیم و حسابرسی می کنیم، اگر دولت حساب‌های شهرداری را قبول کند، این هزینه‌ها در قالب بدهی‌های دولت به شهرداری تعریف می‌شود و سپس تهاتر می‌کنند. به طور مثال شهرداری از برخی از پرداخت های مالیاتی معاف می‌شود، البته این روند به کندی پیش می‌رود.
رئیس شورای اسلامی شهر تهران با بیان این‌که مجموعه هزینه‌هایی که شهرداری در حوزه آسیب‌های اجتماعی انجام می‌دهد سالیانه از مرز 200 میلیارد تومان می‌گذرد، تصریح کرد: خدمات مدیریت شهری حوزه های مختلف از جمله متکدیان، معتادان متجاهر، زنان بی‌سرپرست و کودکان کار را در برمی گیرد. در حقیقت، شهرداری حدود 62 مرکز را تحت پوشش دارد و سمن‌ها هم درخواست بودجه دارند.
هاشمی گفت: این بخش از طلب‌هایمان از دولت را روی یخ نوشتیم. تنها در گرمخانه‌ها سالانه 50 میلیارد تومان هزینه می‌کنیم و هرچه استاندارد بالاتر رود هزینه‌ها بیشتر می‌شود، اما در مقابل پولی دریافت نمی‌شود.
او افزود: بعضی از مددجویان بیمارند و به دلیل آن که تحت پوشش بیمه قرار ندارند، شهرداری مجبور است هزینه‌های درمان را به صورت آزاد پرداخت کند، به همین دلیل هم به بسیاری از مراکز درمانی بدهکار است.