تسنیم به نقل از رویترز نوشت: پس از سالها سکوت در برابر درگیریهای مجدد در لیبی و از کنترل خارج شدن شرایط این کشور، قدرت‌های اروپایی مخصوصاً فرانسه و ایتالیا دست به کار شدند تا به جنگ داخلی در این کشور پایان دهند. توپ الان در زمین رم است. دولت ایتالیا در دوازدهم و سیزدهم نوامبر کنفرانسی در سیسیل ترتیب داده تا راه حلهایی برای این مشکل پیدا کند، گرچه نظرات متفاوتی در این رابطه وجود دارد.
در کنار مسئله مهاجرت، قیمت بی‌ثبات نفت و سرنوشت نامعلوم نفت خام ایران، جامعه جهانی تصمیم گرفته این کشور را هم جدی بگیرد. تحلیلگران بیش از پیش لیبی و نیجریه را تنها کشورهایی می‌دانند که می‌توانند قیمت نفت را زیر 100 دلار نگه دارند.
نوسانات بازار نفت مطمئنا پیچیده‌تر از این است ولی افزایش تولید نفت لیبی توانسته تا حدی کاهش غیرمنتظره تولید نفت در دنیا را جبران کند. مثل کاهش 150 هزار بشکه در روز نفت ایران که با تولید 100 هزار بشکه در روز نفت لیبی جبران شد. عربستان اعلام کرده کل ظرفیت مازاد نفتش 1.3 میلیون بشکه در روز است، ولی نمی‌تواند به صادرات 2 میلیون بشکه‌ای در روز ایران در ماه اوت برسد. با اجرایی شدن تحریم‌های آمریکا علیه ایران در پنج نوامبر، اهمیت لیبی برای ثبات بازارهای نفت جهان مشخص‌تر می‌شود.
با پر رنگ‌تر شدن نقش لیبی، نقش اروپا هم در این کشور بیشتر می‌شود. ایتالیایی‌ها در حال فرستادن دعوتنامه‌‌ها برای کنفرانس سیسیل هستند. فرانسه مصرانه به دنبال انتخابات دهم دسامبر است. همچنین دولت ایتالیا قول داده 5 میلیارد دلار در این کشور سرمایه‌گذاری کند در عوض لیبی هم حجم مهاجرت در مدیترانه را کاهش دهد.
لیبی بزرگترین ذخایر نفت آفریقا را دارد. فرانسه علاقه دارد یک متحد دیپلماتیک در آفریقای شمالی داشته باشد. شرکت انی با مالکیت 30 درصدی ایتالیا به تازگی کنترل سرمایه‌های لیبیایی بریتیش پترولیوم را برعهده گرفته است. انی امیدوار است کاوش نفت و گاز خود را از سر بگیرد، پس باید به سرعت فساد فراگیر و بی‌ثباتی بخش نفت لیبی حل شود. چند روز پیش مصطفی سانالا، رئیس شرکت ملی نفت تریپولی ادعا کرد که انی و بریتیش پترولیوم می‌توانند به این کشور برای توسعه تولید نفت به صدها هزار بشکه، از نیمه اول سال آینده میلادی کمک کنند. شرکت سانالا تنها یکی از دو شرکت ملی رقیب در لیبی است.
تلاش غرب برای درست کردن خرابی‌هایی که خودش در لیبی ایجاد کرده، تغییری خوشایند برای بی‌ثباتی طولانی‌مدت موجود در لیبی است.