به گزارش بیبیسی، این پژوهشگران اعلام کردند کاهش نرخ باروری در جهان در حدی است که در تقریباً نیمی از کشورها اکنون با «افت زادوولد» مواجهاند- به این معنا که نوزادان کافی برای حفظ اندازه جمعیتشان در آنها به دنیا نمیآیند.
به گفته این پژوهشگران یافتههایشان باعث شگفتی بسیارشان شده است و این وضعیت پیامدهای عمیقی بر جوامعی که شمار پدر و مادربزرگها در آنها بیش از نوهها است، خواهد داشت.
این بررسی که نتایج آن در ژورنال لنست منتشر شده است، روندهای جمعیتی در هر کشور را از ۱۹۵۰ تا ۲۰۱۷ دنبال کرده است.
زنان در سال ۱۹۵۰ به طور میانگین در طول زندگیشان ۴.۷ کودک داشتند، اما در سال قبل این نرخ باروری نصف شده و به ۲.۴ کودک به ازای هر زن رسیده است.
البته باید توجه داشت گوناگونی عمدهای میان کشورها از این لحاظ وجود دارد که این میانگین آن را نشان نمیدهد.
نرخ باروری در نیجر در آفریقای غربی ۷.۱ است، اما در جزیره قبرس در دریای مدیترانه هر زن به طور میانگین در طول زندگیاش فقط یک کودک به دنیا میآورد. در بریتانیا و اغلب کشورهای غربی این میزان حدود ۱.۷ است.
نرخ کلی باروری به معنای میانگین شمار کودکانی است که یک زن در طول عمرش به دنیا میآورد (این شاخص با نرخ تولد متفاوت است که به معنای شمار کودکان به دنیا آمده در هر سال در هزار نفر جمعیت است).
هر گاه نرخ باروری یک کشور به زیر حدود ۲.۱ سقوط کند، جمعیت آن کشور شروع به کاهش میکند (رقم این «افت زادوولد» در کشورهایی که میزانهای بالای مرگومیر دوران کودکی دارند، بسیار بالاتر است).
در شروع این بررسی در سال ۱۹۵۰ هیچ کشوری در وضعیت افت زادوولد قرار نداشت.
کارشناسان میگویند در موقعیت فعلی در نیمی از کشورهای جهان نرخهای باروری زیر حد جایگزینی است، بنابراین اگر اقدامی صورت نگیرد، جمعیت این کشورها کاهش خواهد یافت.
یافتههای این بررسی نشان میدهد کشورهای دارای اقتصاد پیشرفته ازجمله اغلب کشورهای اروپایی، آمریکا، کره جنوبی و استرالیا میزانهای باروری پایینتر دارند.
البته این وضعیت به این معنا نیست که جمعیت این کشورها هماکنون در حال کاهش است، چراکه اندازه جمعیت تحت تأثیر مجموعهای از عوامل شامل نرخ باروری، نرخ مرگومیر و مهاجرت است.
همچنین ممکن است یک نسل طول بکشد تا تأثیرات تغییرات در نرخ باروری بر اندازه جمعیت آشکار شود.