به گزارش همشهری آنلاین به نقل از اسکرین‌دیلی، اسکورسیزی ۷۶ ساله که تباری ایتالیایی دارد و خودش از بزرگ‌ترین فیلمسازان تاریخ سینماست، با آراسته‌ترین واژه‌ها و عبارت‌ها به همتای فقید خود ادای احترام کرد. متن کامل سخنان اسکورسیزی در ستایش برتولوچی فقید از این قرار است:
«سال ۱۹۶۴ به سالن آلیس تولی در لینکلن سنتر رفتم تا در دومین جشنواره فیلم نیویورک فیلمی تازه از ایتالیا ببینم. نام فیلم «پیش از انقلاب» بود از یک کارگردان جوان به نام برناردو برتولوچی. از سالن که بیرون آمدم، زبانم بند آمده بود و گیج بودم. تحت تاثیر استعداد و هنرمندی مطلق تصاویری بودم که روی پرده دیدم و رها بودن تصاویر شوکه‌ام کرده بود. نعداد زیاد ارجاع‌ها فرهنگی و ارجاع‌های متقابل گیجم کرده بود و به عنوان کسی که خودم می‌خواستم فیلم بسازم، تحت تاثیر آن فیلم قرار گرفتم.
«پیش از انقلاب» بسیاری درها را به روی من و همچنین تعداد زیادی از فیلمسازان جوان باز کرد و برتولوچی همچنان به باز کردن درها ادامه داد؛ با «دنباله‌رو» که تاثیری عمیق بر فیلمسازی هالیوود گذاشت، با «آخرین تانگو در پاریس» که یک رویداد انفجاری فرهنگی بود و با «آخرین امپراتور» و «آسمان سرپناه» که گونه حماسی تاریخی را از نو بنیان نهادند.
وقتی به برتولوچی - انسان و هنرمند - فکر می‌کنم، نخستین واژه‌ای که به ذهنم می‌رسد پالودگی است. این درست که او پرحرارت و عصیانگر بود اما خودش را با ملاحت و ظرافت بیان می‌کرد و داشتن درک عمیق از تاریخ و فرهنگ خودش باعث می‌شد شیوه فیلم ساختن و حضورش بسیار ویژه و جادویی باشد.
برتولوچی در سال‌های پایانی زندگی روی صندلی چرخدار نشست و این کار را برایش به شدت سخت کرده بود. او خیلی کار برای انجام دادن و خیلی فیلم برای ساختن داشت و ناتوانی در حرکت همه ما را که می‌شناختیمش ناراحت می‌کرد. وقتی به برناردو فکر می‌کنم، همیشه یک جوان زوال‌ناپذیر مقابل دیدگانم می‌بینم.»