به گزارش دویچه وله، بسیاری از کودکان در مانوس و نائورو در اردوگاه پناهجویان متولد شدهاند و تنها زندگی در آنجا را میشناسند
سازمان پزشکان بدون مرز پس از ۱۱ ماه رسیدگی به وضعیت سلامتی و بهداشتی پناهجویان در اردوگاههای جزایر نائورو و مانوس گزارشی درباره شرایط دشوار زندگی آنان منتشر کرده است.
انتشار این گزارش دولت محافظهکار اسکات موریسون، نخست وزیر استرالیا را برای رسیدگی به وضعیت پناهجویان در اردوگاههای این دو جزیره واقع در اقیانوس آرام و بستن این اردوگاهها تحت فشار بیشتر قرار داده است.
استرالیا پناهجویانی را که قصد ورود به این کشور دارند با قایق به اردوگاههای جزایر مانوس که متعلق به پاپوا گینهنو است و جزیره نائورو میفرستد.
در گزارش سازمان پزشکان بدون مرز آمده است که حدود ۶۰ درصد از مجموع ۲۰۰ پناهجوی بیماری که مورد معالجه قرار گرفتهاند، در معرض خطر خودکشی هستند. در این گزارش همچنین آمده است که حدود یک سوم این پناهجویان دستکم یک بار تلاش کردهاند خودکشی کنند. در میان این پناهجویان کودکان نیز به چشم میخورند.
کریستینه روفنر، یکی از روانپزشکان این سازمان، دولت استرالیا را مسئول وضعیت دشوار پناهجویان این اردوگاهها خوانده است.
او میگوید: «پس از پنج سال انتظار پناهجویان همه امید خود را از دست میدهند.»
روفنر معتقد است که بسیاری از این پناهجویان پیش از ورود به اردوگاهها نیز مسیر سختی را پشت سر گذاشتهاند اما "سیاست دولت استرالیا در به تعویق انداختن رسیدگی به پرونده آنان، امید به آینده را در این افراد نابود کرده و سلامت روانی آنها را به خطر انداخته است".
- وضعیت فاجعهبار اردوگاهها
استوارت کوندون، رئیس شاخه سازمان پزشکان بدون مرز در استرالیا، وضعیت پناهجویان اردوگاه نائورو را "فاجعهبار" میداند.
او میگوید: «کسانی که در این اردوگاه زندگی میکنند، حتی افرادی که با درخواست پناهندگیشان موافقت شده است، هیچ اطلاعی از وضعیت آینده خود ندارند و نمیدانند که چه برنامهای برای آنان در نظر گرفته شده است.»
کوندون ادامه این وضعیت را "غیرقابل قبول، غیر انسانی و خطرناک" میخواند.
سازمان پزشکان بدون مرز زیر فشار دولت استرالیا مجبور شد در اکتبر سال جاری (حدود یک ماه پیش) این جزیره را در مدت کوتاهی ترک کند.
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد (UNHCR) در اقدامی غیرمنتظره سیاستمداران را به نادیده گرفتن توصیههای پزشکان در باره وضعیت پناهجویان جزایر استرالیا متهم کرد. عدم رسیدگی به وضعیت سلامتی پناهجویان در این اردوگاهها از سوی انجمن پزشکان استرالیا نیز محکوم شده است.
در جزیره نائورو در حال حاضر ۱۶۰ پناهجو زندگی میکنند که تعدادی از آنان زن و کودک هستند. در جزیره مانوس حدود ۶۰۰ مرد پناهجو از سوریه و عراق اسکان داده شدهاند. این اردوگاه به طور رسمی از یک سال پیش بسته شده است.
- بحران امداد پزشکی
پناهجویان معمولا سالها در این اردوگاهها محبوس میمانند. تا کنون گزارشهای متعددی در باره شرایط دشوار زندگی ساکنان این اردوگاهها منتشر شده است. دولت استرالیا از سیاست خود به عنوان "جلوگیری از قاچاق انسان" و "نجات انسانها" و "جلوگیری از هجوم غیرقانونی مهاجران" دفاع میکند.
کاترین استابرفیلد، نماینده کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، خواستار "تغییر اساسی برخورد با پناهجویان و فراهم آوردن شرایط اولیه زندگی انسانی" در این اردوگاهها شد. او دولت استرالیا و "مقامات و سیاستمداران" این کشور را مسئول مرگ پناهجویان در این اردوگاهها خواند.
داوید ایساک، عضو کالج سلطنتی استرالیا (RACP) که پزشک اطفال است و در سال ۲۰۱۵ کودکان را در نائورو مداوا میکرد، از دولت این کشور خواست که اجازه دهد پزشکان در باره درمان پزشکی پناهجویان ساکن این اردوگاهها تصمیم بگیرند و نه سیاستمداران.
او از "بحران پزشکی" در اردوگاههای پناهجویان نام برد و گفت که از این بحران میشد جلوگیری کرد. او از دولت خواست اقدامات لازم برای تغییر این شرایط را فراهم کند.
شرایط دشوار زندگی در اردوگاههای استرالیا باعث شد که چند ایرانی نیز جان خود را از دست بدهند. از جمله این افراد حمید خزاعی بود که به علت عفونت خونی و عدم دریافت کمکهای پزشکی به موقع در گذشت. رضا براتی، فاضل چنگی و حامد شمشیری پور از دیگر کسانی بودند که در درگیری با نیروهای انتظامی کشته شدند و یا خودکشی کردند.