با یک دید او در حال پیمودن مسیر چای است. از آن جهت که در قرن‌های گذشته چای هم باید مسیری مانند سفرهای براون را برای رسیدن به کشورهای دیگر طی می‌کرد.
در سال‌های بسیار دور چای از چین به هند وارد می‌شد و در آنجا باعث تولید محصولات متنوعی می‌شد. بعد از مدتی ذائقه انگلیسی‌ها تغییر کرد و به چای هندی علاقه‌مند شدند.
با این نگاه مهمانی چای براون در ساختمان شماره 10 خیابان داونینگ(دفتر نخست وزیر انگلستان) بسیار مهم خواهد بود؛ در جایی که براون در آستانه سفرش به آسیا ابتدا پذیرای رهبران چین و سپس جامعه هندی‌های انگلستان بود.
در واقع باید متوجه این نکته باشیم که این گسترش روابط کنونی انگلستان با غول‌های آسیا به خاطر یک حس دلتنگی و رویاهای قدیمی نیست بلکه یک محاسبه دقیق و واقع گرا برای ورود به جهان جدید است.
شرایط کنونی جهان نسبت به زمان استعمار انگلیس بر کشورهایی مثل هند، هنگ کنگ و... بسیار تغییر کرده است. شاید بشود گفت که تقریبا جریان معکوس شده است و انگلیس برای حفظ جایگاه خود در جهان جدید مجبور به تلاش است.
به‌طور حتم انگلیس نمی‌تواند جایگاه قبلی خود در مستعمره هایش به ویژه هند را به دست بیاورد اما بدون شک خاطرات قدیمی هم روابط دو جانبه را محدود نخواهد کرد. انگلیس و هند در حال حاضر خواهان روابط بیشتر البته با یک آزردگی خاطر قدیمی و حس رقابت هستند.
براون به خوبی متوجه شده است که انگلیس باید به‌دنبال متحد در آسیا باشد. به همین خاطر او بدون ادعای رهبری اروپا به دو کشور مهم آسیا سفر می‌کند تا از کشورهای اروپایی دیگر مثل فرانسه در داشتن روابط سیاسی در آسیای جدید عقب نماند.
در چین، نخست وزیر انگلیس بیشتر درباره مسائل اقتصادی صحبت کرد. این مسئله روشن است که در سال‌های گذشته چین و اتحادیه اروپا به این سطح همفکری رسیدند که اروپایی‌ها لازم نیست به دولتمردان این کشور ارزش‌های غربی را یاد بدهند و در مورد رعایت حقوق بشر تذکرها به چینی‌ها ادامه پیدا کند.
تجارت سالانه انگلیس با چین بالغ بر 40 میلیارد دلار است. انگلیسی‌ها دوست دارند سهم‌شان از بازار چین را در مبادلات تجاری اتحادیه اروپا با این کشور( حدود 330 میلیارد دلار در سال 2007) حفظ و حتی بیشتر کنند.
همان طور که بیش از 200 هزار دانشجوی چینی اکنون برای تحصیل در دانشگاه‌های اروپا جذب شده‌اند و 75 هزار نفر از آنها دانشگاه‌های انگلستان را انتخاب کرده‌اند.در هند مسئله کمی پیچیده‌تر است.
هندی‌ها هنوز نتوانسته اند به سطح چینی‌ها در تجارت با اتحادیه اروپا و به ویژه انگلیس برسند. اما مسائل مهم دیگری وجود دارند که با عدد و رقم قابل بیان نیستند. جمعیت بسیار زیادی از هندی‌های قدرتمند در آمریکا زندگی می‌کنند.
این جمعیت در انگلیس هم کم نیستند و همین اجتماع شاید باعث شد که انگلیس به سوی رابطه با آسیا کشیده شود. روابط تجاری روسیه و هند هم همیشه با نیم نگاهی به غرب بوده است.
این نکته را هم به یاد بیاورید که این روزها روابط روسیه و انگلستان هم به خاطر مسئله تعطیلی دفاتر شورای انگلیس در شهرهای روسیه وضع خوبی ندارد و شاید بشود گفت هر روز بدتر هم می‌شود.
همین نکته قضیه سفرهای براون را با سؤال‌های جدیدی روبه‌رو می‌کند. شاید جریان‌های اخیر باعث شده است که انگلیس مجموعه چین و هند را به روسیه ترجیح دهد؟ چرا انگلیس که زمانی به این کشورها از موضع بالا نگاه می‌کرد اکنون برای روابط گرم با آنها علاقه مند شده است؟
جواب این سؤال در آینده نزدیک مشخص خواهد شد؛ جوابی که به‌طور حتم در دنیای جدید جالب خواهد بود.
En.rian.ru
22 ژانویه 2008