به گزارش ایسنا، دکتر علی بیت‌اللهی درباره اینکه آیا گستردگی بوی نامطبوع در این هفته به زلزله و فعالیت دماوند مربوط است، گفت: پخش بوی بد در تهران در این وسعت یک امر بی‌سابقه بوده و پدیده تکرارپذیری نبوده که منشاء مشخصی داشته باشد. متاسفانه دلایل روشنی در مورد عوامل انسان‌ساز یا مواردی که توسط کارخانه‌ها تولید می‌شود وجود دارد ولی ما با فرض ادعای صادقانه نماینده‌های سازمان‌های مختلف موردی نیافتیم به جز حفر و رسیدن به فاضلاب قدیمی در مکان ساختمان پلاسکو که این حفاری موجب گشودن راهی برای خروج گاز محبوس در فاضلاب قدیمی شده و به نقاط دیگر رسیده است.
وی ادامه داد: البته اگر این فرضیه هم رد شود باید به دنبال علت‌های دیگری باشیم. در مورد فعلی به دلیل مخالفت جهش وزش باد نسبت به کوه دماوند این بو از آن ناحیه نیامده است. همچنین در بررسی انجام شده، بویی که در شهر پیچیده بود در هر ناحیه به صورت‌های مختلف بوی زباله سوخته یا لجن و گاز استشمام شده است. در مورد احتمال لرزش زمین و ایجاد بو به این دلیل هم نباید احتمال را هر چقدر کوچک نادیده بگیریم، در بررسی مربوط به زلزله در اثر فشار و تنش قبل زلزله در خلل و فرج‌هایی که گاز بوده خروج داریم. در این گزارش همه موارد بررسی شد و در جمع‌بندی هیچ ارتباط معناداری با هیچ یک از عوامل نداشتیم. این نتیجه به دلیل نبود سنجه‌های مربوط به این عامل است. لرزه کوچکی هم رخ نداده است ولی این آمدن زلزله را نفی نمی‌کند.
دبیر کارگروه ملی زلزله که در برنامه‌ای تلویزیونی صحبت می‌کرد، در مورد تعیین حریم گسل‌ها توضیح داد: خطر وقوع زلزله در کلیه شهرهای کشور وجود دارد و وجود ایستگاه‌های پایش بسیار ضروری است. این پایش به خصوص روی خط گسل‌ها ابزاری است که می‌توانیم برای جلوگیری از آسیب‌های گسترده روی آن حساب کنیم. در شهرهای تهران، مشهد، تبریز، کرمان، زنجان این آیین‌نامه ابلاغ شده است. ساخت بیمارستان، مدرسه و مراکز ستادی نباید روی حریم گسل‌ها باشد. برج‌های موجود در این حریم‌ها در تهران قبل از ابلاغ این آیین‌نامه بوده است. مثلا در شمال تهران گلابدره، فرحزاد، دارآباد و تجریش کوچه‌های تنگ و شیب‌دار و مناطق ساخته شده داریم که بر خلاف قیمت‌های بالا برای تهیه زمین موقعیت خطرناکی دارد. در مورد اولویت‌های مقاوم‌سازی در درجه اول بیمارستان‌های تعیین شده سپس مدارس در نمودار خطر قرار دارند.
وی در پاسخ به این سوال که موقعیت سایر شهرهای کشور چگونه است؟ گفت: این آیین‌نامه در تبریز هم ابلاغ شده است. طول گسل‌های موجود نزدیک به چهل هزار کیلومتر است. در گذشته نیاکان ما هر جایی آب بوده را برای ایجاد تمدن و شهر انتخاب می‌کردند به همین خاطر غالب شهرها در حریم گسل‌ها هستند. حدود ۹ درصد سرزمین در محدوده پرخطر هستند که شامل ۲۷ درصد جمعیت ایران است. نکته بعدی ساختمان‌های بدون اسکلت هستند که نزدیک به چهار میلیون واحد مسکونی است. اگر هر واحد را ۳.۵ نفر رقم بزنیم آمار بالایی از جمعیت در خطر هستند.
به گفته دبیر کارگروه ملی زلزله، در سال گذشته حدود دویست تا سیصد دستگاه ثبت لرزه به تجهیزات اضافه شد که تلاش بیشتری را می‌طلبد.