و فکر می‌کنی
که آسمان با دلت قهر کرده
باز هم باران بخواه
و با آسمان آشتی کن!
* * *
باران بخواه
این روزها که دمای زمین مرتب بالا می‌رود
از او باران بخواه
این سال‌ها که بارش برف‌های سنگین به خاطره‌ها پیوسته است
از او ابرهای سرخِ سنگین
از او برف و باران بخواه.
* * *
باران مهربان و خوش‌قدم است
باران که می‌بارد
هوا صاف می‌شود
ستاره‌ها و ماه به آسمان برمی‌گردند
درخت‌ها نفسی تازه می‌کنند
و زمین سبز می‌شود
باران که می‌بارد
تسیبح گفتن برگ‌ها بهتر به گوش می‌رسد!
زیر باران می‌شود به نیایش زمین دل داد
و از صدای نفس‌های درختان آرامش گرفت.
در باران
تماشای نمازهای کوچک گل سرخ
آدم را به قنوت وامی‌دارد.
هم‌صدا با درختان
باران بخواه.
دلت را به روی آسمان باز کن
و باز هم باران بخواه.