در این مراسم که در محل دفتر مرکزی این انجمن واقع در خیابان شریعتی نبش خیابان کودکان غزه برگزار شد جمعی از اهالی مطبوعات به ارائه سخن پرداختند. در ابتدای این مراسم عباس عبدی، رئیس هیأت مدیره انجمن به وضعیت فعلی مطبوعات پرداخت و گفت: با وجود مشکلاتی که همه ما با آن آشنا هستیم، وضع فعلی رسانهها خوب نیست و روزنامه نگاران فاقدچشمانداز حرفهای امید بخش و امنیت شغلی هستند. اما نکته مثبتی نیز وجود دارد مبنی براینکه فضای مجازی توانسته است خود را به عرصه اطلاعرسانی تحمیل کند. عباس عبدی افزود: نمونه این امر را درمسائلی که اخیر امطرح شده است میتوان دید. این اتفاق میتواند مارا نسبت به وضعیت آینده رسانه و همراهی حکومت با قانونمند و آزادترشدن فضای رسانهای رسمی امیدوار کند.
پس از صحبتهای عباس عبدی، روال جلسه بهصورت تریبون آزاد در آمد و افراد حاضر پیرامون وضعیت فعلی مطبوعات اقدام به تبادل نظر کردند. در ادامه این مراسم رئیس کمیسیون فرهنگی- اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران، محمدجواد حق شناس که خود سابقه مدیرمسئولی روزنامه اعتماد ملی را در کارنامه دارد گفت: قلم، یکی از لوازم اصلی توسعه است و اگر همه نخبگان نیز ناامید شدند، روزنامهنگاران حق ناامیدی ندارند زیرا جامعه با اتکا به قلم آنان میتواند به سمت توسعه حرکت کند.
پس از رئیس کمیسیون فرهنگی- اجتماعی شورای شهر، مجید رضائیان، روزنامه نگار، با بیان اینکه ۴ انتظار از انجمن صنفی وجود دارد، گفت: این
۴ انتظار عبارتند از نخست مصونیت حقوقی، دوم تدوین مقررات صنفی، سوم حمایت درون صنفی ودر آخر ارائه آموزشهای تخصصی. او سپس درباره مصونیت حقوقی از جنبه اهمیت توجه به آزادی بیان سخن گفت و افزود: ذات آزادی بیان یعنی نقد ارکان قدرت؛ حال این قدرت میتواند در بخش دولتی باشد و یابخش خصوصی. از نظر مقررات صنفی نیز مشاهده میشود که مدام از «حمایت از اعضا» صحبت میشود اما تنها گفتن لفظ حمایت کافی نیست بلکه به ارائه راهکار نیاز داریم.
بعد از آن، احمد زیدآبادی روزنامه نگار و نویسنده به برداشتها از نهاد مدنی پرداخت. او در ابتدای صحبتهای خود به تجربهای صنفی روزنامه همشهری در ابتدای دهه ۷۰ اشاره کرد. به گفته زیدآبادی «در ایران معمولا تصور درستی از نهادهای مدنی وجود ندارد و این نوع فعالیت سبقه چپ بهخود گرفته است.» او سپس به ارائه تعریف نهاد مدنی پرداخت و گفت: نهاد مدنی، نهادی واسط است. این نهاد تقاضای اعضا را جمع میکند و آن را بهصورت عقلانی و طی یک فرمول عرضه میکند. اما در ایران مشاهده میشود که از همان ابتدا جبهه خیر و شر تشکیل میشود و طرفین به یکدیگر اعلان جنگ میدهند. زیدآبادی همچنین در این نشست گفت:
دوره فعلی، دوره بیکاری است و انبوه مشکلات و راهحلها در ذهن انباشته میشود. پس از احمد زیدآبادی، وزیر سابق کار اقدام به سخنرانی کرد. علی ربیعی در ابتدای سخنان خود به فقدان میانجی در جامعه اشاره کرد و گفت: هماکنون هیچ گروه مرجع تأثیرگذاری یافت نمیشود، اعتماد کم شده و همچنین تعهد، مفهوم چندانی ندارد. در سویی دیگر هر کسی که در دستگاه قدرت قرار دارد با روشنفکری میانجی بیگانه است. ربیعی در ادامه گفت: نیاز داریم بیشتر از هر دوره دیگری فضای جامعه را عقلانی کنیم. مردم در مقابل انبوهی از دادهها بیپناه شده اند؛ همچنین رابطه معناداری بین تیراژ پایین روزنامه و فقدان روزنامهنگاران اثرگذار، دیده میشود.
در ادامه این مراسم، حسن نمکدوست تهرانی استاد ارتباطات گفت: بهعنوان یک ناظر باید بگویم که در موقعیت تراژیکی قرار داریم؛ یعنی اینکه با مسائلی فوقالعاده ممتنع و در عین حال سهل مواجه هستیم. به معنایی دیگر مسائل پیچیدهای داریم که راهحل آنها ساده است اما این پیچیدگی بهدلیل نبوده اراده برای حل مسئله است. نمکدوست ادامه داد: تا زمانی که تصور کنیم رسانه فقط محتوی (به معنای کلاسیک آن) را میفروشد، ضرر خواهیم کرد. هماکنون پارادایم عوض شده است و گزارشگری با مشارکت در مسائل اجتماعی توأم است، اما همچنان مثل قدیم به صحنه نگاه میکنیم و سراغ راهحلهای بسیار بد میرویم.
در این مراسم هادی خانیکی به ریشه شکلگیری مشکلات مدنی اشاره کرد و گفت: وقتی که دچار تکثر مسائل میشویم، پرداختن به مسائل نیز دشوار میشود. تنها تحولات حوزه فناوری شبکههای اجتماعی را در برابر روزنامهنگاری کلاسیک قرار نداده است بلکه نتیجه تغییراتی با دامنه وسیع در جامعه و دنیاست.