به گزارش همشهری آنلاین به نقل از گاردین، پس از کناره‌گیری کوین هارت رنگین‌پوست از اجرای مراسم اسکار، مدیران آکادمی همچنان دنبال یک گزینه بی‌دردسر برای حضور روی صحنه دالبی تیه‌تر لس‌آنجلس در روز ۲۴ فوریه می‌گردند. آخرین بار که مراسم اهدای جوایز اسکار بدون مجری برگزار شد، به ۳۰ سال پیش و ۱۹۸۹ بازمی‌گردد؛ جایی که شصت و یکمین دوره حدود ۴۳ میلیون بیننده تلویزیونی داشت و سه ساعت و ۱۹ دقیقه طول کشید.
اجرای یکی از مهم‌ترین رویدادهای سینمایی جهان مسئولیتی است که تا پیش از این بسیاری از چهره‌های سرشناس برای به دست آوردن آن تلاش می‌کردند اما ماجراهایی چون اعتراض به سفید بودن بیش از اندازه اسکار در ۲۰۱۶، اهدای اشتباهی جایزه بهترین فیلم در ۲۰۱۷ و برجسته شدن اعتراض به آزار جنسی زنان در هالیوود باعث شد گزینه‌های همیشگی از دسترس خارج شوند و دیگران هم چندان به پذیرفتن این مسئولیت میل و اشتیاق نشان ندهند.
اگر در دنیای سینما مراسم اسکار را بتوان نقطه اوج در نظر گرفت، این نقطه در دنیای ورزش آمریکا بازی نهایی لیگ ملی فوتبال آمریکایی موسوم به سوپر بول است؛ جایی که در فاصله ۲۰ دقیقه‌ای میان دو نیمه یک خواننده سرشناس برنامه اجرا می‌کند و به اندازه ده‌ها و صدها برنامه زنده دیده و تحسین می‌شود. این بازی امسال روز چهارم فوریه بین لس‌آنجلس رمز و نیوانگلند پیتریتس برگزار خواهد شد اما هنوز خواننده آن مشخص نیست.
در گذشته‌های نه‌چندان دور چهره‌هایی چون مدونا، پرینس و بیانسه در آن ۲۰ دقیقه حماسی و سرنوشت‌ساز مقابل دیدگان هزاران تماشاگر حاضر در ورزشگاه و میلیون‌ها بیننده تلویزیونی برنامه اجرا می‌کردند اما برای سال ۲۰۱۹ و در فینال پنجاه و سوم، ریحانا پیشنهاد برگزارکنندگان را برای اجرای زنده نپذیرفته و در فاصله کمتر از دو هفته تا معرفی قهرمان NFL، همچنان گزینه نهایی حضور روی صحنه ورزشگاه مرسدس بنز در آتلانتا معرفی نشده است.
از سوی دیگر، کاهش سال به سال تعداد تماشاگران تلویزیونی مراسم اسکار مدیران آکادمی و شبکه ABC را به صرافت استفاده از چهره‌های جذاب‌تر روی صحنه انداخته است. جان استوارت، کریس راک، ست مک‌فارلین و زوج عجیب و غریب جیمز فرانکو و آن هاتاوی با وجود تلاش‌های بسیار نتوانستند توجه حاضران در سالن و میلیون‌ها بیننده تلویزیونی را جلب کنند و با ناکامی و خاطره بد مراسم اسکار را به بایگانی تاریخ سپردند.
صحنه دالبی تیه‌تر و مراسم اهدای جوایز اسکار در عصر دونالد ترامپ به یک شیروانی داغ شبیه شده که کسی نمی‌تواند چند لحظه بیشتر روی آن دوام بیاورد. هر کنش مجری با واکنش‌های گسترده در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی مواجه می‌شود و کنترل کردن این فضا از عهده هر کس برنمی‌آید. اجرایی که زمانی که یک سرگرمی ساده و محض در بزرگ‌ترین نمایش سال بود، حالا داستانی است که نه کسی می‌خواهد روایت کند نه کسی دوست دارد بشنود.