به گزارش خبرنگار اعزامی ایلنا به پاریس، جلیقهزردهای فرانسه امروز -شنبه- برای یازدهمین هفته متوالی به خیابانها میآیند. با گذشت هفتهها از اعتراضهای مردم در سرتاسر فرانسه به نظام سرمایهداری، شمار معترضان کاهش اندکی یافته اما این به معنای آن نیست که اراده آنان برای زیر پا گذاشتن قوانین سختگیرانه اقتصادی دولت «امانوئل ماکرون» رئیسجمهوری این کشور، متزلزل شده است.
تاکنون هیچ یک از راهکارهای ماکرون برای آرام کردن خشم معترضان راه به جایی نبرده است. این جنبش که از اعتراض به افزایش حاملهای سوختی کلید خورد، اکنون بدل به ایستادگی در برابر نابرابریهای دولت نئولیبرال این کشور شده است.
ژان-پییر، دانشجوی سال آخر رشته کارشناسی برق به خبرنگار ایلنا گفت: «راستش، من از دولت کمکهزینه تحصیلی خوبی میگیرم و وضع مالی متوسط و قابلقبولی دارم. اما این دلیل نمیشود که از وضعیت موجود راضی باشم. فردا حتما در خیابان خواهم بود.»
گیوم، دانشجوی رشته تاریخ، گفت: «مشکل وضعیت فعلی ما نیست. مشکل اینجا است که هیچ کورسوی امیدی برای آینده وجود ندارد. گرچه الان زندگی ما با روندی معمول پیش میرود، اما چشم امید چندانی نمیتوان به آینده دوخت. ترس ما از آینده است.»
آناتول، از پرسنل مترو، که در شبی سرد و نمور داشت به خانهاش در حومه پاریس بازمیگشت، گفت: «میترسم اوضاعمان مثل آمریکا شود! یعنی پولدارها همهچیز داشته باشند و طبقات دیگر از هستی و نیستیشان ساقط شوند.»
دولت ماکرون اخیرا طرحی را به تصویب رسانده که براساس آن تحصیل در دانشگاههای این کشور برای غیراروپاییها دیگر رایگان بوده و این امر اعتراض بسیاری را در میان قشر جوان فرانسه به دنبال داشته است.
آرماندو، دانشجوی اسپانیایی رشته متافیزیک دانشگاه سوربون، به خبرنگار ایلنا گفت: «من اروپایی هستم و این مصوبه جدید شامل من نمیشود. اما این انصاف نیست! مگر غیراروپاییها چه گناهی کردهاند که باید تقاص سیاستهای غلط دولت را پس بدهند؟ خیلی از دوستان من از کشورهای غیراروپایی در اینجا تحصیل میکنند!»
وی در ادامه گفت: «اینها همهاش برنامه است. ماکرون میخواهد تحصیل در این کشور را پولی کند و از آن بهعنوان ابزاری برای سرکوب فرودستان استفاده کند. باید به خیابانها بیاییم! راه دیگری نیست!»
رونو، کارمند، که در صبح مرطوب پاریسی خود را برای بیرون رفتن آماده میکرد در پاسخ به اینکه خواستههای او و دیگر جلیقهزردها چیست، پاسخ داد: «ما خواهان برکناری ماکرون و برقراری جمهوری ششم هستیم. از لحاظ اقتصادی، میخواهیم دولت بر داراییهای ثروتمندان مالیات ببندد و کمی هم به فکر طبقه متوسط باشد.»
با فرارسیدن یازدهمین هفته از تظاهرات جلیقهزردها و نزدیک شدن به ساعات اعتراضها در پاریس، باید دید که جلیقهزردها این بار در خیابانهای پاریس چه خواهند کرد و چگونه سازوکار دولت نئولبیرال ماکرون را به چالش میکشند. دست آخر، بهخوبی میتوان دریافت که خیابانهای پاریس بوی تغییر میدهد.