هر کسی از ظن خود شد یارِ تصحیح شاهنامه از سجاد آیدنلو نقدی است بر کتاب از گمان خویش هر کس یار فردوسی (جستاری چند دربارۀ فردوسی و شاهنامه) / عباس پریش‌روی.
بخش نخست مقالة نقد و بررسی دو طومار نقالی از محمد جعفری (قنواتی) در پی آمده است که به دو اثر اختصاص دارد: طومار نقالی شاهنامه (بر اساس دستنامة مورخ ۱۱۳۵ ه. ق. کتابخانة شادروان مجتبی مینوی) / به‌کوشش سجادآیدنلو و طومار جامع نقالی شاهنامه (طومار جامع قجری به قلم محمد شریف نایگلی) / به‌کوشش فرزاد قائمی.
همراهی قصه و جامعه مقاله‌ای است از آذر تشکر که به تحلیل جامعه‌شناختی اثر ادبی اختصاص دارد و در پایان نمونه‌ای از چنین تحلیلی را در مورد یک اثر ادبی معاصر (رمان من منچستریونایتد را دوست دارم/ مهدی یزدانی خرم) ارائه می‌کند.
سپس مقالة زن در روایت‌های بلقیس سلیمانی نوشتة معصومه علی‌اکبری را می‌خوانیم که در ضمن نمونة دیگری از یک نقد جامعه‌شناختی است.
ارمغان بازیافته عنوان نوشته‌ای است از مهدی فیروزیان که در آن به بررسی کتاب هدیه (گزیدة غزل‌های امیرهوشنگ ابتهاج به انتخاب شاعر و با خوشنویسی عبدالله فرادی) پرداخته است.
از محرومی دیدار نوشتة فرخ امیرفریار به بررسی کتاب در سوگ عشقِ یاران/ شاهرخ مسکوب اختصاص دارد.
حمید نامجو در کیارستمی و تنهایی هنرمند کتاب سینمای کیارستمی/ آلبرتو اِلِنا، ترجمة زهرا میرآخورلی و فرامرز آشنای قاسمی را بررسی کرده است.
زمین و زمان در جهان عاشقانه عنوان نقد هنگامه آشوری است بر کتاب تیراندازی در باک‌هد/ ناهید کبیری.
کاوه بیات دو کتاب تازه در حوزة تاریخ معاصر ایران را بررسی کرده است: راه بی‌سرانجام: نگاهی به سرگذشت آسوریان در جنگ اول جهانی/ سیروان خسروزاده؛ و ره‌انجام حکمت: یادداشت‌های روزانة میرزا علی‌اصغرخان حکمت شیرازی/ به اهتمام سید محمد دبیرسیاقی.
سید علی آل‌داود در مقالة خاطرات سیاستمدار منزوی به بررسی کتاب یادی از روزهای رفته: خاطرات حسن مشرف‌الدولة نفیسی/ به کوشش منصوره اتحادیه (نظام مافی) پرداخته است.
مجید رُهبانی در خاطرات بهمن بازرگانی کتاب زمان بازیافته را بررسی کرده است.
اقتصاد ایران بر مدار توسعه‌نیافتگی پایدار از خسرو صادقی بروجنی به کتاب نگاهی با دوربین به اقتصاد ایران (از مشروطه تا کنون) / احمد سیف پرداخته است.
آریان مولائیان نیز یادداشتی بر ترجمة کتاب حیات سری اعداد/ گئورگ اسپیرو نوشته است.
در ادامه دو نوشته از کامیار عابدی آمده است: کامیار شاپور: شاعر، نقاش، و نوازندة گیتار و مهستی بحرینی و رودخانة زمان (دهه‌های ۱۳۴۰- ۱۳۹۰).
وقتی کتاب می‌خوانم از آرش اخوت و سپس دومین بخش از سلسله نوشتارهای چه شد که صفحه سفید ماند؟ / کریستوفر رُز، ترجمة پرتو شریعتمداری در پی می‌آید.
زری نعیمی در صفحة هزار و یک داستان این شماره شش رمان و مجموعه‌داستان را نقد کرده است: آرام در سایه/ منیرالدین بیروتی؛ بازگشت/ گلی ترقی؛ به من نگاه کن/ الهام فلاح؛ پلک ماهی/ حامد حبیبی؛ پنج‌شنبه‌های سالن/ ملیحه صباغیان؛ و حلوای تلخ/ رحیمه حسین‌زاده.
سایه اقتصادی‌نیا در صفحة وقت شعر به این دفترها پرداخته است: پادشاهی اندوه/ سیدضیاء قاسمی؛ و ضیافت شیشه و باران/ ناهید کبیری.
معرفی کوتاه نوزده کتاب و سپس تازه‌های بازار کتاب از فرخ امیرفریار در ادامه آمده است. پایان‌بخش این شماره، یک نامه: چرخة معیوب کتاب، و صفحة درگذشتگان است.