به گزارش خبرگزاری فرانسه وزیر بهداشت اندونزی دوشنبه 28 ژانویه (8 بهمن) مرگ ویردا ساری، یک زن 23 ساله اهل شرق جاکارتا، را صبح یکشنبه در بیمارستانی دراین شهر به علت ابتلا به آنفلوآنزای پرندگان تایید کرد.
مرگ این زن، تعداد تلفات انسانی آنفلوآنزای پرندگان در اندونزی را به 100 نفر، شاخصی نمادین، می‌رساند که نشاندهنده ماهیت مرگبار ویروس H5N1 است که تا به حال 124 نفر را در این کشور آلوده کرده است.
ٱمار سازمان بهداشت جهانی نشان می‌دهد که بیش از نیمی از موارد مرگ و میر ناشی از آنفلوانزای پرنئگان از سال 2005 تاکنون در اندونزی رخ داده است.
نگوراه ماهادریکا، ویروس‌شناسی از دانشگاه اودیانا در جزیره بالی در این باره گفت: "ویروس H5N1 در اندونزی به حالت غیرقابل کنترل درآمده است - به این معنا که آلودگی ویروسی در محیط بسیار بالا است."
او افزود: "دلیل این وضعیت این است که ویروس در حیوانات تا به حال تحت کنترل در نیامده است."
به گفته ماهاردیکا آنفلوآنزای مامیان به خصوص در مناطق اطراف جاکارتا، پایتخت این کشور شایع است و شهر اقماری تانگرانگ در ایالت مجاون بانترن با داشتن جمعیت بالای در تماس با طیور نیز به خصوص مایه نگرانی است.
به گفته ماهاردیکا عدم هماهنگی بین سازمان‌های دولتی به معنای آن است که اسن سازمان‌ها نمونه‌های بیماران را با یکدیگر مبادله نمی‌کنند، در نتیجه امکان عدم کشف گونه‌های ویروسی که با زندگی در بدن انسان تطابق یافته‌اند، وجود دارد.
به گفته جیمز فاکس، متخصص امور اندونزی در دانشگاه ملی استرالیا، فرآیند انتقال قدرت سیاسی در 10 سال گذشته پس از سقوط رژیم ژنرال سوهارتو، اقدامات برای ایجاد هماهنگی را با مانع روبه رو کرده است.
فوکس گفت: "در یک ناحیه اقداماتی برای محدودکردن همه‌گیری آنفلوآنزای پرندگان انجام می‌گیرد، اما تضمینی وجود ندارد که در ناحیه مجاور هم کار مشابه صورت گیرد، در نتیجه بیماری همیشه باز خواهد گشت."
به گفته او بر خلاف سایر کشورهای آسیای جنوب شرقی که توانسته‌اند ویروس بیماری را مهار کنند، اهمال بزرگ اندونزی این بود که تا سه یا چهار سال پیش که بیماری شروع به ظاهر شدن کرد، معدوم کردن طیور را شروع نکرد.
فوکس گفت: "اغلب کشورهای دیگر تصمیم گرفتند به جای واکسیناسیون طیور،ٱنها را معدوم کنند. مشکل در آن هنگام در حد یک موضوع دامپزشکی بود. اما مقامات اندونزی به انکار مسئله پرداختند."
"اکنون دیگر معدوم کردن طیور امکان‌پذیر نیست. تنها هنگامی که شیوع بیماری گسترده نیست، در آغاز آن،می‌توانید این کار را انجام دهید. اکنون بیماری در اندونزی بومی شده است."
دکتر مختار احسان رئیس گروه آنفلوانزای پرندگان در بیمارستان پرساهاباتان - یکی از دو بیمارستان مرجع آنفلوانزای پرندگان در جاکارتا - معتقد است که مشکل به شیوه قدیمی زندگی خانواده‌ها در نزدیک طیورشان برمی‌‌گردد که ثابت شده است عوض کردن آن کار سختی است.
او گفت: "این عادت مردم از صدها سال قبل بوده است، بسیار مشکل است که آنها را قانع کرد که این شیوه زندگی خطرناک است."