زمانی که علی نصیریان برای تماشای فیلم «مسخره‌باز» به کارگردانی «همایون غنی‌زاده»، تنها فیلمش در جشنواره در جمع اهالی رسانه در پردیس سینمایی ملت حضور داشت و این فیلم را تماشا کرد، پس از حدود ۶۰سال زندگی مشترک در سوگ همسرش نشست.
مرحوم «فاطمه بیات» پیش از این در گفت‌وگویی، درباره‌ی آشنایی خود با استاد علی نصیریان گفته بود: «به‌طور دقیق به‌خاطر ندارم، اما سال ۱۳۳۶ یا ۱۳۳۷ بود که توسط یکی از اقوام دور به علی نصیریان معرفی شدم. در ابتدای آشنایی همراه با خانواده، اطلاع نداشتیم که نصیریان در کدام بخش از وزارت‌ارشاد کار می‌کند، اما به‌طور کلی شخصیت اداری وی برای ما خوشایند بود.
پس از این‌که آشنایی‌مان بیش‌تر شد با جزئیات بیش‌تری از کار نصیریان آشنا شدم. زمانی که ازدواج کردیم هیچ‌چیزی نداشتیم و برعکس الآن که سطح توقعات بالا رفته، با همان شرایط زندگی خوبی را شروع کردیم.
علی نصیریان در ابتدا تمایل داشت که من هم همراه او وارد عرصه‌ی بازیگری شوم، اما به مرور و با حضور بچه ها در زندگی‌مان شرایط این‌گونه رقم خورد که در منزل باشم.
ما سه پسر (برمک، باربد و بابک) داریم و چهار نوه که در خارج از ایران زندگی می‌کنند، اما اخیراً موفق شدیم پسر کوچکمان را به ایران بیاوریم و از این جهت خوشحالیم که او در همین کشور و در کنار ما زندگی می‌کند.»
او درباره‌ی همسرش می‌گفت: «علی نصیریان، هیچ‌وقت از این شاخه به آن شاخه نپرید و با وجود سفرهایی که به خارج از کشور برای دیدار فرزندانمان داشتیم و اصرارهایی که از جانب بچه‌ها برای ماندن ما در خارج از ایران صورت گرفت، نصیریان قبول نکرد و بر این نکته تأکید که من یک هنرمند ایرانی هستم، عاشق آب و خاک سرزمینم هستم و دوست دارم در ایران باشم.»
گفتنی است به‌خاطر درگذشت خانم فاطمه بیات، همسر استاد علی نصیریان، روابط‌عمومی سی و هفتمین جشنواره‌ی فیلم فجر اعلام کرد: «به منظور ادای احترام به بازیگر بزرگ سینمای ایران استاد علی نصیریان و مصیبت وارده به ایشان با پیشنهاد اهالی سینمای ایران و با موافقت دبیر جشنواره‌ی فیلم فجر، مراسم ضیافت سیمرغ جشنواره به زمان دیگری موکول شد.»