«قصر شیرین» علاوه بر روایت، فیلم بازیگر است؛ حامد بهداد که با «یک دست» تقریبا در تمام نماها هست و می‌درخشد و دو بازیگر خردسال که هر جا آقاجلال نیست، با شیرین‌زبانی و واکنش‌های درست بار را بر دوش می‌کشند.
اگر دنبال داستان درست و درمان و پایان‌بندی هالیوودی و نقطه عطف و فراز و فرود و تحول شخصیت‌ها هستید، «قصر شیرین» را نبینید. فقط باید با فیلم همراه شوید و کیف کنید؛ همین!
درباره تازه‌ترین تجربه کارگردانی میرکریمی می‌توان بیش از اینها نوشت. ابتدا باید بگذاریم آنچه روی پرده دیده‌ایم در ذهن و دل‌مان ته‌نشین شود، بعد!