به گزارش همشهری آنلاین، پس از موفقیت خیره‌کننده «ابد و یک روز» در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، همه منتظر فیلم دوم فیلمسازی جوان بودند که در همان گام اول توانایی‌هایش را به بهترین شکل ممکن نشان داده بود. روستایی جوان برای نشستن دوباره روی صندلی کارگردانی کمی بیش از دو سال منتظر ماند و سرانجام با عوض شدن تهیه‌کننده مجوز تولید «متری شیش و نیم» را گرفت.
با قطعی شدن حضور پیمان معادی، نوید محمدزاده و پریناز ایزدیار به نظر می‌رسید «متری شیش و نیم» قرار است ادامه منطقی «ابد و یک روز» باشد. ضمن اینکه زمزمه‌های تشابه موضوعی این دو فیلم هم از گوشه و کنار بلند شده بود. سرانجام روستایی فیلم دوم خود را بر اساس فیلمنامه‌ای از خودش به تهیه‌کنندگی سیدجمال ساداتیان کلید زد تا آن را برای نمایش در جشنواره سی و هفتم آماده کند.
وقتی «متری شیش و نیم» در نخستین روز جشنواره به نمایش درنیامد، نگرانی‌ها از احتمال توقیف شدن فیلم اوج گرفت اما مشکل خیلی زود (در تهران) حل شد و پایتخت‌نشینان نخستین کسانی بودند که فیلم روستایی را دیدند؛ گروهی حسابی آن را پسندیدند و برخی دیگر سرخورده از اینکه خالق «ابد و یک روز» بیش از روایتگری و داستانگویی، مقهور صحنه‌های شلوغ و پر از هنرور به ویژه در بخش زندان و بازداشتگاه شده است.
«متری شیش و نیم» با زمانی نزدیک به ۱۴۰ دقیقه به احتمال فراوان باید در اکران عمومی نسخه‌ای کوتاه‌تر روانه پرده سینماها کند. داستان درباره یک افسر پلیس مبارزه با مواد مخدر است که در پی یک قاچاقچی باهوش می‌گردد. سرانجام ناصر دستگیر می‌شود و در شرایطی که می‌کوشد از چنگ قانون رهایی یابد، حکم اعدام و پس دادن اموال نامشروع می‌گیرد؛ حکمی که او را تا مرز نابودی و جنون می‌کشاند.
«متری شیش و نیم» فیلمی سه‌پاره است؛ از لحظه آغاز تا پیدا شدن ناصر، حضور ناصر در بازداشتگاه و سرانجام صدور و اجرای حکم اعدام. بخش اول حدود یک ساعت است و با سرعت و ضرباهنگ مناسب پیش می‌رود، بخش دوم مربوط به همان صحنه‌های شلوغ و طولانی و تکراری است که شاید نیاز به تدوین دوباره داشته باشد و بخش پایانی هم حدود ۲۰ دقیقه است که جلسه‌های دادگاه و اجرای حکم اعدام را روایت می‌کند.