اشکان رهگذر نیز سیمرغ بلورین بهترین فیلم سینمایی پویانمایی (انیمیشن) را برای فیلم «آخرین داستان» دریافت کرد و فیلم «متری شیش‌ونیم» به کارگردانی سعید روستایی هم سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه مردم را گرفت.
شامگاه دوشنبه ۲۲ بهمن، در برج میلاد تهران، با حضور جمعی از هنرمندان و چهره‌های فرهنگی، سیدعباس صالحی(وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی)، محمود واعظی(رئیس دفتر رئیس‌جمهوری)، حسین انتظامی(سرپرست سازمان سینمایی)، علیرضا تابش(مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی)، علی جنتی(وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی) و... جوایز برگزیدگان این دوره به برندگان اهدا شد.
«جمشید مشایخی»، «علی نصیریان»، «کریستف رضاعی»، «سیروس الوند»، «اشکان رهگذر»، «منوچهر شهسواری»، «محمدحسین قاسمی»، «غلامرضا موسوی»، «هومن بهمنش»، «احسان رسول‌اف»، «نیلوفر خوش‌خلق»، «بهنوش طباطبایی»، «مهدی زمین‌پرداز»، «گیتی معینی»، «الناز شاکردوست»، «هوتن شکیبا»، «فرشته طائرپور»، «سیروس الوند»، «پوران درخشنده»، «ریما رامین‌فر»، «محمود کلاری» و...، از جمله میهمانان حاضر در این مراسم بودند.
در ادامه ابراهیم داروغه‌زاده، دبیر سی و هفتمین جشنواره‌ی فیلم فجر به روی صحنه آمد.
او ضمن گرمی‌داشت ایام مبارک دهه‌ی فجر، گفت: «سی و هفتمین جشنواره‌ی فیلم فجر را در حالی به پایان می‌بریم که برای سینمای ایران در این سال اتفاقات مهمی رقم خورده است. سال ۱۳۹۷، پرمخاطب‌ترین سال سینمای ایران در دو دهه‌ی اخیر بود و به تبع آن پررونق‌ترین و پرفروش‌ترین سال سینمای ایران به شمار می‌آید.»
دبیر جشنواره‌ی سی و هفتم ادامه داد: «در این میان آن‌چه شایسته‌ی توجه است، استقبال تماشاگران از آثار متنوع و متعدد سینمای دفاع‌مقدس، مقاومت، کودک و هنری بود که در طول سال به‌نمایش درآمدند. در این سال بیش از یک‌صد سالن جدید و نو به مجموعه‌ی سالن‌های سینمایی کشور اضافه شد.
حضور موفق آثار سینمای ایران اعم از کوتاه، مستند و سینمایی در رویدادهای جهانی، هم‌چنان ادامه داشت و علی‌رغم نوسانات اقتصادی ناشی از تحریم‌های ظالمانه‌ی دشمنان ایران، اقتصاد سینما در تولید و نمایش، اقتصادی پویا و توام با رشد بود.»
او تأکید کرد: «بی‌تردید آن‌چه در تاریخ سینما از جشنواره‌ی سی و هفتم ثبت خواهد شد، همین ویژگی هاست. تنوع آثار حاضر در جشنواره، تنوع ژانر، تنوع موقعیت‌های خلق داستان و وسعت جغرافیای آثار به تمامی ایران و شاید از همه مهم‌تر توجه و تمرکز آثار ارزشمند سینمای ایران بر مفاهیم و موضوعات دارای اولویت، وحدت و منافع ملی و خلق آثاری مهم و ارزشمند، باورپذیر و موردپسند علاقه‌مندان به سینما، رضایت بالای تماشاگران و منتقدان از آثار این دوره جشنواره گواه صادقی بر این امر است که سینمای ایران در چهل‌سالگی انقلاب اسلامی ایران، به رغم تمایل و تلاش دشمنان برای ناامیدسازی هنرمندان، تلاش شایسته و درخور و افزون نمود، تا سهم خود را در جشن‌های چهل‌سالگی انقلاب به‌خوبی و بیش از پیش ادا کند که جشنواره فیلم فجر برای سینمای ایران فقط یک رویداد هنری نیست بلکه بارزترین و باشکوه‌رین جلوه اجتماعی و مردمی و فرهنگی‌هنری جشن‌های پیروزی انقلاب اسلامی است.»
در ادامه‌ی مراسم نیز سیمرغ‌های بلورین این دوره‌ی جشنواره اهدا شد. در ادامه فهرست کامل این جوایز را می‌خوانید:
- مسابقه‌ی فیلم کوتاه:
بهترین فیلم:
«محمد کارت» برای کارگردانی فیلم «بچه‌خور»
کارت در سخنانی پس از دریافت جایزه‌اش با تشکر از داوران گفت: «خیلی خوشحالم که این جایزه را می‌گیرم و از همه‌ی عوامل فیلم تشکر می‌کنم. امیدوارم که همیشه حضور جدی فیلم کوتاه و مستند در جشنواره‌ی فیلم فجر استمرار داشته باشد.»
- مسابقه‌ی فیلم مستند:
بهترین فیلم:
«بابک بهداد» برای کارگردانی فیلم «بهارستان؛ خانه‌ی ملت»
بهداد پس از دریافت سیمرغ بلورین بخش مستند گفت: «از همه‌ی عوامل فیلم و هیئت انتخاب و هیئت داوری تشکر می‌کنم. سینمای مستند امروز ما آن‌قدر جسور و خلاق است که سینمای داستانی را تحت‌تأثیر خودش قرار داده و در عرصه‌ی جهانی جایزه می‌گیرد، ولی متأسفانه مورد کم‌توجهی قرار می گیرد. امیدوارم مشکلات سینمای ایران به‌زودی حل شود.»
- مسابقه‌ی نگاه نو:
بهترین فیلم:
«همایون غنی‌زاده» برای کارگردانی فیلم «مسخره‌باز»
برای دریافت این جایزه، «خیال محمد»، مهاجری افغانستانی به‌روی صحنه آمد و این متن را خواند:
«اسم من خیال محمد است. نزد آقای غنی‌زاده کار می‌کنم. من یک مهاجر افغانستانی هستم. از ایشان خواستم اگر توانست، امروز از مشکلات مهاجران افغانستانی بگوید و بگوید که زندگی درد دارد. ایشان از من خواست به جای ایشان این‌جا حاضر شوم و خودم از مشکلات مهاجران بگویم و بگویم زندگی درد دارد. در راه فکر کردم مگر مشکلات ما را همه نمی‌دانند؟ مشکلات تحصیلی، دانشجویی، امتیازات حقوقی و اجتماعی، اما خود مردم ایران مگر مشکلات کم دارند؟ برای همین دیگر نیکو نیافتم در این شرایط گله کنم. امروز باید فقط حرف‌های خوب بزنیم. می‌خواهم از این فرصت استفاده کنم و مردم ایران را سپاس گویم. امروز که آفتاب امید در افغانستان دمیدن گرفته، ما مردم افغانستان به پاس سال‌های میزبانی شما برایتان آرزوی عبور از مشکلات و بحران‌ها می‌کنیم. امید که رنگ آرامش دوباره به کشور بازگردد.»
سپس خیال محمد، نامه‌ای از همایون غنی‌زاده، کارگردان برگزیده‌ی بخش نگاه‌نو خواند: «نامه‌ای از همایون غنی‌زاده که باید موفق شده باشد نگاهی نو به جشنواره تزریق کند. من که این نامه را می‌خوانم حاکی از آن است که این اتفاق رخ داده. لذا با ابراز خرسندی از ایجاد فرصت حضور در جشنواره‌ی امسال، این‌جانب همایون غنی‌زاده از پذیرفتن این جایزه معذورم. امید که در دوره‌های دیگری، کارگردان مقبول‌تری برای جشنواره باشیم.»
- مسابقه‌ی سودای سیمرغ:
بهترین فیلم از نگاه ملی:
«۲۳ نفر» به تهیه‌کنندگی «مجتبی فرآورده» و کارگردانی «مهدی جعفری»
در ادامه‌ی مراسم اختتامیه‌ی این جشنواره، پس از پخش کلیپی از فیلم «۲۳ نفر»، از بازیگران نوجوان آن تجلیل شد.
شهیدی‌فرد در ادامه، اسامی آزادگانی که فیلم «۲۳ نفر» براساس زندگی آنان ساخته شده را خواند و از این آزادگان دعوت کرد تا به همراه بازیگرانی که نقش آنان را بازی کرده بودند، روی سن حاضر شوند.
هم‌زمان با حضور آزادگان روی سن، حاضران در سالن، آنان را ایستاده تشویق کردند.
در ادامه نیز سیمرغ بلورینی نمادین، به نماینده‌ی ۲۳ آزاده اهدا شد.
مجتبی فرآورده در سخنانی با تبریک چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی در سخنانی گفت: «اجازه می خواهم این سیمرغ ارزنده را به کسانی تقدیم کنم که ۸سال و ۳ماه و ۱۷روز اسارت را تحمل کردند، برای این‌که ما در آسایش زندگی کنیم.»
بهترین جلوه‌های ویژه‌ی میدانی:
«ایمان کرمیان» برای فیلم «ماجرای نیمروز ۲: رد خون»
کرمیان پس از دریافت سیمرغ با تشکر از دستیارانش گفت: «از سیدمحمود رضوی و محمدحسین مهدویان و گروه تدارکات فیلم «ماجرای نیمروز۲: رد خون» و هیئت‌داوران تشکر می‌کنم.»
بهترین جلوه‌های ویژه‌ی بصری:
«جواد مطوری» برای فیلم «مسخره‌باز»
مطوری پس از دریافت جایزه‌اش گفت: «خیلی خوشحالم که این جایزه را دریافت می‌کنم. از هیئت داوران تشکر می‌کنم. هم‌چنین از همایون غنی‌زاده به‌خاطر اعتمادش تشکر می‌کنم و این جایزه را به همه‌ی بچه‌های گروهم تقدیم می‌کنم، چون کار بصری، کاری تیمی است.»
بهترین چهره‌پردازی:
«ایمان امیدواری» برای فیلم «شبی که ماه کامل شد»
بهترین طراحی لباس:
«محمدرضا شجاعی» برای فیلم «شبی که ماه کامل شد»
شجاعی پس از دریافت این جایزه، ضمن تشکر از هیئت داوران گفت: «از هر دو پروژه‌ای که در آن هم‌کاری داشتم، هم «ماجرای نیمروز۲: رد خون» و هم «شبی که ماه کامل شد» تشکر می‌کنم. هم‌چنین از مجموعه‌ی عواملی که از ایده تا اجرا به من کمک کردند.»
بهترین طراحی صحنه:
«کیوان مقدم» برای فیلم «غلامرضا تختی»
بهترین صدابرداری:
«ایرج شهزادی» برای فیلم «متری شیش و نیم»
شهزادی پس از دریافت این سیمرغ، ضمن تشکر از هیئت‌داوران گفت: «قبل از هرچیز باید به بقیه‌ی هم‌کارانم در بخش صدا که نامزد بودند تبریک بگویم. از هم‌کاران خودم در صحنه و بچه‌های استودیو تشکر کنم و همین‌طور از «سعید روستایی» و آقای ساداتیان و تیم درجه‌ی یک «متری شیش و نیم» و تیم «ناگهان‌درخت» و تیم «سرخپوست» تشکر می‌کنم.»
بهترین صداگذاری:
«مهرشاد ملکوتی» برای «ماجرای نیمروز ۲: رد خون»
ملکوتی پس از دریافت سیمرغ این بخش گفت: «از محمدحسین مهدویان تشکر می‌کنم و هم‌چنین از همه‌ی عوامل «ماجرای نیمروز۲: رد خون» ممنونم.»
بهترین تدوین:
«بهرام دهقانی» برای «متری شیش و نیم»
در غیاب دهقانی، «سیدجمال ساداتیان» تهیه‌کننده‌ی فیلم، جایزه‌ی او را دریافت کرد.
بهترین موسیقی:
«امین هنرمند» برای فیلم «قصر شیرین»
بهترین فیلم‌برداری:
«حمید خضوعی‌ابیانه» برای فیلم «غلامرضا تختی»
خضوعی‌ابیانه در سالن حضور نداشت و فرد دیگری به نمایندگی از او جایزه را گرفت.
بهترین بازیگر نقش مکمل زن:
«فرشته صدرعرفایی» برای فیلم «شبی که ماه کامل شد»
صدرعرفایی پس از دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن گفت: «واقعاً از هیئت داوران و از خانم آبیار و ایمان امیدواری عزیز سپاس‌گزارم. از تیم خوب «شبی که ماه کامل شد» متشکرم و می‌خواهم آرزو کنم که دنیای ما، دنیای عشق در برابر تکفیر و دوستی در برابر خشونت و صلح در برابر جنگ باشد، تا دنیای بهتری داشته باشیم.»
بهترین بازیگر نقش مکمل مرد:
«علی نصیریان» برای فیلم «مسخره‌باز»
حاضران در سالن، نصیریان را ایستاده تشویق کردند. نصیریان پس از دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، بیان کرد: «من تا حالا سیمرغ نگرفته بودم. در این ۴۰ سال سیمرغ نداشتم. می‌پذیرم، فقط حس خیلی قرصی داشتم که بیایم. برای این‌که مشکلاتی داشتم که این‌روزها نمی‌توانستم خیلی روی پا باشم، ولی دلم می‌خواست بیایم و فقط این‌جا از این تریبون استفاده کنم و بگویم، من آدم سعادتمندی بودم به دلیل این‌که در این سن، امکان و فرصتی پیدا کردم که با نوه‌ی خودم کار کنم. همایون، جای نوه‌ام است. چرا خوشحالم؟ این سناریو را که خواندم، خیلی برایم جذاب بود. این شانس من بود که بتوانم در یک کار خلاقانه و نوآورانه و شکننده‌ی چارچوب‌های معمول، من پیرمرد مسن هم شرکت داشته باشم.»
نصیریان ادامه داد: «من برای همایون غنی‌زاده، آتیه‌ی بسیار درخشانی می‌بینم. از هیئت‌داوران که مرا بین این‌همه استعداد جوان انتخاب کردند تشکر می‌کنم. از جشنواره و از تماشاگران این فیلم هم تشکر می‌کنم.»
«جمشید مشایخی»، وقتی علی نصیریان جایزه اش را گرفت، به سمت او رفت و گفت: «اولین تئاترم را با علی‌خان نصیریان کار کردم. من عاشقش هستم. ایشان قسمتی از وجودش را از دست داده. نمی‌خواستم تسلیت بگویم، اما امشب مجبورم. او همسر عزیزش را از دست داده است.»
بهترین پویانمایی:
«اشکان رهگذر» برای انیمیشن «آخرین داستان»
بهترین فیلم هنر و تجربه:
«همایون غنی‌زاده» برای فیلم «مسخره‌باز»
همایون غنی‌زاده پس از دریافت جایزه‌ی بهترین فیلم هنر و تجربه گفت: «خیلی خوشحالم که امشب در جمع شما هستم. آقای نصیریان عزیز گفتند که بعد از ۴۰سال جایزه‌شان را گرفتند. به من در یک شب دو سیمرغ دادند. سیمرغ اول را نگرفتم، چون جایزه‌اش را دوست نداشتم. معادلات جشنواره را هم پذیرفتم، ولی سیمرغ نگاه‌نو را دوست نداشتم، چون در پایان دیدم فیلم من موفق نشده نگاه‌نویی به جشنواره تزریق کند. اما این جایزه را دوست دارم و می‌گیرم.»
بهترین بازیگر نقش اول زن:
«الناز شاکردوست» برای «شبی که ماه کامل شد»
شاکردوست پس از دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن گفت: «همیشه خیال می‌کردم این مسیر را تا این‌جا می‌دوم؛ نشد با دو بیایم، اما بالأخره شد. خدایا شکرت. خیلی خوشحالم. واقعاً الآن که این‌جا ایستادم، فکر می‌کنم تشویق‌های شما ارزش آن‌همه سختی را داشت.
از بانو «نرگس آبیار» تشکر می‌کنم که در تاریک‌ترین بخش زندگی‌ام آمد و کنارم ایستاد و فرصت زندگی در این نقش را داد. خانم آبیار، شما جدا از نبوغتان، انسانی واقعی هستید. نقش «فائزه» برای من، مسئولیتی بزرگ داشت. فائزه، نماینده‌ی همه مادرانی است که به‌جز خوش‌بختی بچه‌هایشان، آرزوی دیگری ندارند.
امروز در جمع ما، مادر نقشی که بازی کردم هم حضور دارند و مرا دخترم خطاب کردند و به من گفتند فائزه؛ این بزرگ‌ترین جایزه بود. من با احترام به تک‌تک کاندیداها، خانم معتمدآریا که اسطوره‌ی من هستند، خانم ژاله صامتی، مهناز عزیزم که می‌دانم چه‌قدر سختی کشیده و بهنوش‌جان طباطبایی، خسته نباشید می‌گویم. از هیئت‌داوران تشکر می‌کنم و ممنونم که فائزه را شایسته‌ی جایزه دانستید و در آخر امیدوارم بتوانم امانت‌دار خوبی باشم.»
بهترین بازیگر نقش اول مرد:
«هوتن شکیبا» برای «شبی که ماه کامل شد»
شکیبا پس از دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد گفت: «خیلی خوشحالم که این جایزه را گرفتم. یک خوشحالی خیلی بزرگ دارم برای این‌که خانواده‌ام بزرگ‌تر می‌شود. اول خانواده‌ی خودم که در این‌سال‌ها حامی من بودند. بعد خانواده‌ی بزرگ تئاتر که ۱۶سال از آن‌ها یاد گرفتم و خانواده‌ی «شبی که ماه کامل شد» که همه از جان برای این فیلم سخت، مایه گذاشتند و خانواده‌ی سینما که اجازه دادند عضوی از آن‌ها باشم.
از هیئت‌داوران ممنونم که اجازه دادید اسمم کنار «نوید محمدزاده»، «امین حیایی»، «پیمان معادی» و «حامد بهداد» باشد.»
بهترین فیلم‌نامه:
«محسن قرایی» و «محمد داوودی» برای فیلم «قصرشیرین»
قرایی پس از دریافت جایزه‌اش، ضمن تشکر از داوران گفت: «می‌خواستم از «رضا میرکریمی» و «حامد بهداد» تشکر کنم که با اجرای درخشانشان، فیلم‌نامه‌ی ما را ارتقا دادند.»
محمد داوودی هم گفت: «ممنونم از آقای میرکریمی و اهتمامشان. ممنون از قصر شیرین ماندگاری که برای سینمای ایران ساختید. اگر فیلم‌نامه‌ی یک کار دیده می‌شود، زحمت همه‌ی عوامل است.»
سیمرغ بلورین ویژه‌ی هیئت داوران:
«نیما جاویدی» برای فیلم «سرخپوست»
در غیاب نیما جاویدی، «محمد بدرلویی» مدیرتولید فیلم سرخپوست، جایزه را دریافت کرد و گفت: «برای آقای جاویدی، مشکلی پیش آمد که نتوانستند بیایند. از من خواستند از این فرصت استفاده کنم و از مردم تشکر کنم که با استقبال فوق‌العاده از سرخپوست، به ما خیلی انرژی دادند.»
بهترین کارگردان:
«نرگس آبیار» برای «شبی که ماه کامل شد» اهدا شد.
آبیار پس از دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره‌ی سی‌وهفتم گفت: «دل‌گیری‌ای که همیشه داشتم، این بود که در کشور خودم هیچ‌وقت کاندیدای بهترین کارگردانی نشدم. این جایزه برایم خیلی بزرگ و مهم است و مرا خیلی خوشحال می‌کند و شب این گروه که زحمت کشیدند را می‌سازد، ولی می‌دانم دوستانی که زحمت زیادی برای فیلمشان کشیدند ولی این جایزه را نگرفتند، ته دلشان ممکن است غمگین باشند و این مرا می‌آزارد.»
بهترین فیلم:
«محمدحسین قاسمی» تهیه‌کننده‌ی فیلم «شبی که ماه کامل شد»
قاسمی پس از دریافت جایزه‌ی بهترین فیلم گفت: «تشکر می‌کنم، اول از خدای خودم، پدر و مادرم و مادر همسرم که اگر خدا به من نگاه می‌کند، به‌خاطر آن‌هاست. از هیئت داوران و گروه خوبی که داشتیم هم تشکر می‌کنم و اصل و فرع این جایزه را به خانم «اعظم محسن‌دوست» تقدیم می‌کنم.»
بهترین فیلم از نگاه مردم:
«سیدجمال ساداتیان» تهیه‌کننده‌ی فیلم «متری شیش و نیم»
ساداتیان درباره‌ی این جایزه گفت: «متری شیش و نیم، فیلم پرزحمتی بود. پنج‌ماه فیلم‌برداری و ۱۵ماه پیش‌تولید و فیلم‌برداری و ۱۰هزار هنرور معتاد کارتن‌خواب داشت. این فیلم، نتیجه‌ی طرز تفکر کارگردان جوان سینما «سعید روستایی» بود. سینما کارکرد زیادی دارد. بزرگی می‌گفت، زمانی که زبان از بیان قاصر می‌شود، تصویر به خدمت می‌آید. چرا ما سینما را در استانداردی قرار دادیم که اگر دوتریلیون نقدینگی است، گردش مالی سینما ۲۰۰ میلیارد باشد؟
سینما و حوزه‌ی هنر را جدی بگیریم. برای توسعه‌ی فضاهای فرهنگی با سخاوت بیش‌تر کار کنیم. همان‌طور که برای توسعه‌ی توریسم و صنعت، بودجه اختصاص دادیم، برای توسعه‌ی فضاهای فرهنگی هم بودجه اختصاص بدهیم.»
گفتنی است «منوچهر شاهسواری»، مدیرعامل خانه‌ی سینما نیز درباره‌ی آرای مردمی امسال گفت: «امشب را به همه‌ی سینمای ایران تبریک می‌گویم. باور دارم که بقیه‌ی نهادهای کشور، باید از سینما یاد بگیرند که چگونه می‌شود هم‌دل و رفیق بود و معرفت به خرج داد. سینمای ایران و همه ما مرهم زخم‌های این مملکت هستیم. ما زخم نمی‌زنیم. آن‌که زخم می‌زند، حتماً روزی گرفتار عقوبت خود خواهد شد. در این ایام، هم‌کاران من «علی آشتیانی‌پور» و هم‌کارانشان در امانتداری این آرا سعی بسیار کردند. همین‌جا می‌گویم همه‌ی صاحبان آثار، اجازه دارند به شکل خصوصی آرای فیلم‌هایشان را دریافت کنند.»
او آرای پنج فیلم برتر را نیز چنین اعلام کرد:
«ماجرای نیمروز ۲: رد خون» به تهیه‌کنندگی «محمود رضوی» با ۵/۷۸ امتیاز در رده‌ی پنجم
«شبی که ماه کامل شد» به تهیه‌کنندگی «محمدحسین قاسمی» با ۷۵/۷۹ امتیاز در رده‌ی چهارم
«غلامرضا تختی» به تهیه‌کنندگی «سعید ملکان» با ۲۵/۸۴ امتیاز در رده‌ی سوم
«سرخپوست» به تهیه‌کنندگی «مجید مطلبی» با ۲۵/۸۶ امتیاز در رده‌ی دوم
و فیلم «متری شیش و نیم» به تهیه‌کنندگی «سیدجمال ساداتیان» با ۲۵/۸۸ امتیاز در رده‌ی اول