به گزارش ایرنا، عطوان اضافه کرد: روز گذشته دو نشست به طور همزمان برگزار شد، یکی نشست جنگ در ورشو که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی آن را تلاشی دیگر برای بسیج کشورها علیه ایران نامید و دیگری نشست صلح در سوچی که برای برقراری صلح در سوریه و خاموش کردن شعله جنگ در منطقه تلاش می کند.
در نشست ورشو نتانیاهو داماد بود و شرکت کنندگان عرب که بیشتر آن ها وزیران خارجه این کشورها بودند سیاهی لشکری بودند که توسط آمریکا و برای عادی سازی روابط با اسرائیل و تامین هزینه های مالی جنگ آینده احضار شده بودند.
دردآور اینکه 'خالد الیمانی' وزیر خارجه دولت مستعفی یمن در کنار نتانیاهو نشسته و باوی تبادل لبخند می کرد و دردناکتر اینکه 'یوسف بن علوی' وزیر خارجه عمان که همواره به خاطر مواضع بی طرفانه مورد تحسین دیگران بوده است و از ورود به اختلاف های کشورهای عربی خودداری می کرد، تنها وزیر خارجه عربی بود که به طور آشکار با نتانیاهو در مقابل دوربین ها دیدار کرد تا از گذشته خود جدا شده و اسرائیل را کشوری اساسی و مهم در منطقه بداند.
مسئولان کشورهای اروپایی که شرکای اصلی آمریکا در ناتو هستند در این نشست در پایین ترین سطح در این نشست مشکوک شرکت کردند، آن ها برای جلوگیری از جنگی جدید و مسابقه هسته ای در منطقه تلاش می کنند درحالی که وزرای خارجی عرب به پیمان ورشو جدید به سرکردگی آمریکا و اسرائیل برای جنگ علیه ایران پیوستند و این نشست اوج ذلت و بیچارگی و کنار رفتن نقاب ها یا بخش باقیمانده از آن بود.
نتانیاهو حق دارد که شادمان توئیت کند و با افتخار از ایستادن در کنار برادران عرب خود دریک سنگر برای مقابله با خطر ایران سخن بگوید ولی ما اطمینان داریم که خوشحالی دیری نخواهد پایید زیرا آن ها که با وی دوستی و او را رهبر خود انتخاب کردند، نماینده ارزش های عربی و اسلامی و حتی نماینده ملت های خود نیستند.
به عنوان مثال اینکه خالد الیمانی میکرفون خود را در اختیار نتانیاهو بگذارد تا او با صدای بلند برعلیه ایران و عرب ها سخن بگوید، بزرگترین لغزش دیپلماتیک و اخلاقی است ولی ملت یمن با وجود همه اختلاف هایی که ممکن است داشته باشند درباره دشمن بودن اسرائیل جنایتکار که برادران فلسطینی آن ها را قتل عام می کند، اتفاق نظر دارند.
مرحله آینده همانطور که مایک پمپئو در نشست ورشو اعلام کرد مرحله ریاست اسرائیل بر ائتلاف و پیمان جدید اعراب است ولی این ائتلاف قطعا در منطقه تنها نخواهد بود و آسیبی به ائتلاف مقاومت، کرامت و عزت نفس عربی و اسلامی که بسیار قدرتمند و ریشه دار است نخواهد بود زیرا ما به خوبی می دانیم که جنگ ها چگونه در این منطقه آغاز می شوند و پایان می یابند، چه کسانی ابتدا فریاد می کشند و چه کسانی در آخر کار، و باید دانست کسانی که با تجاوزهای آمریکا و اسرائیل مقابله می کنند نمونه ای دیگر از رهبران هستند و از همه آزمون های پیشین سربلند خارج شده اند.
گوارای وزرای خارجی عرب باشد شام پالوده به نان ذلت با نتانیاهو و کوشنر و پمپئو و گوارای آن ها باد جنگی که توسط آمریکا و اسرائیل به سوی آن کشیده خواهند شد و هزینه آن را از خون ملت ها و نسل های کنونی و آینده خود خواهند پرداخت و شهرهای خود را به آوار و چاه های نفت خود را به کانون آتش و آب شیرین کن های خود را به تلی از خاک تبدیل خواهند کرد.
امیدوار بودیم حتی یکی از وزیران عرب شرکت کننده در این نشست، این شجاعت را داشت که میکرفون گرفته و درباره خطر اسرائیل بر منطقه یا هفت میلیارد دلار هزینه آمریکا برای شعله ور کردن جنگ در عراق، افغانستان، سوریه، لیبی و یمن و کشتار میلیون ها نفر با بمب های هوشمند و اورانیوم ضعیف شده سخن بگوید ولی دوران وزیران شجاع به پایان رسیده است.
نمی دانیم شرکت کنندگان این نشست چگونه می خواهند با ملت های خود روبرو شوند ولی اطمینان داریم وقتی که نتانیاهو را به زعامت و ریاست ائتلاف جدید خود برگزیدند، ایران را به رمز مقاومت و دفاع از امت های عربی و اسلامی و مقدسات آن تبدیل خواهند کرد.
این نقطه عطفی تاریخی است که ما اطمینان داریم کسانی که آمریکا را در افغانستان، عراق و سوریه و اسرائیل را دوبار در جنوب لبنان و چهار بار در نوار غزه شکست دادند، در هر جنگی در آینده نیز پیروز خواهند شد.
روزهای ۲۴ و ۲۵ بهمن برابر با ۱۳ و ۱۴ فوریه، ورشو پایتخت لهستان میزبان آمریکا و هم پیمانان آن بود تا به بهانه صلح در خاورمیانه دور تازه ای از ایران هراسی را آغاز کنند.
گرچه مانور تبلیغاتی گسترده ای از ۲۱ دی و همزمان با اعلام برگزاری این نشست از سوی آمریکا و برخی رقبای منطقه ای ایران ایجاد شد اما تردیدهای مقامات اروپا برای حضور در این نشست از یک سو و اعلام برگزاری دور تازه نشست های سه جانبه ایران، ترکیه و روسیه درباره خاورمیانه با محوریت سوریه؛ ازسوی دیگر دستیابی به اهداف نشست ورشو را با چالش هایی روبرو کرد و به گفته بسیاری از کارشناسان این نشست با شکست مواجه شد.
به رغم همه تبلیغات درباره اهداف نشست ورشو، این نشست به محفلی برای آشتی دهی کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی و گامی علنی برای عادی سازی با این رژیم تبدیل شد.