به قول معروف دود از کنده بلند می‌شود؛ از آن جایی که رسانه‌ها در بیشتر موارد بر مبنای نوشتن و کتابت کار می‌کنند، ارائه اطلاعات هم فرقی نمی‌کند که به شکل مطبوعات باشد یا در فضای مجازی وجود داشته باشد، آنچه که مهم است شکل ارائه مطالب است و این امر نکته مهمی است. نکته بعدی این است که کم کاری مطبوعات را نباید به گردن رقیب انداخت.
روزنامه‌ها باید به شیوه‌های مختلف از جمله استفاده از اجتماعات به معنای کامیونیتی‌هایی (Community) که نهاد هویت آن روزنامه است ادامه حیات دهند. حتی در جامعه‌ای مانند ژاپن که فضای مجازی رشد بیشتری از ما دارد هنوز نشریاتی با تیراژ میلیونی وجود دارد که همواره در حال رشد و شکوفایی هستند.
یکی از کارهایی که ژاپنی‌ها کردند اجتماعات نمادینی است که روزنامه‌ها شکل داده‌اند و داشتن ارتباط مستقیم با مسائل و سرعت عمل در انتشار رویدادها از جمله رموز موفقیت این نشریات پرفروش به شمار می‌روند. از دیگر مشکلاتی که امروزه روزنامه‌ها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند مشکلات اقتصادی است به‌عنوان مثال معضلاتی که در حوزه کاغذ و هزینه‌های چاپ وجود دارد از جمله عواملی هستند که کارایی روزنامه‌ها را کم کرده‌اند. البته شاید بتوان از طریق سیاست‌های ویژه‌ای مانند پیوند روزنامه با فضای مجازی از شدت مشکلات کم کرد. به‌عنوان نمونه انتشار خبر رویدادی بلافاصله پس از وقوع در نسخه دیجیتال و فضای مجازی و تفسیر و پیگیری آن در روزنامه در سریعترین زمان ممکن می‌تواند روشی کاربردی و مؤثر باشد.
در مواقع اضطراری حتی می‌توان از چاپ دوم برای عقب نماندن از انتشار اخبار استفاده کرد. آنچه نباید فراموش کنیم این است که نمی‌توانیم با رشد تکنولوژی مخالفت کنیم و باور کنیم که روزنامه نگاری اشکال و صورت‌های متعددی دارد که به جای نقد می‌توانیم از آنها استقبال کنیم و زمینه رشد و شکوفایی مطبوعات را در کشور ایجاد کنیم.
- درباره نویسنده: عبدالله گیویان
منبع: روزنامه ایران