به گزارش ایسنا، در آخرین روز بهمن ماه نهمین روز جشنواره تئاتر فجر هم به پایان رسید و برخلاف برخی آثار روزهای گذشته، دو نمایش خارجی که در بخش ملل اجرا شدند، هم با استقبال مخاطبان و هم رضایت نسبی آنها همراه بودند.
در این روز علاوه بر آثار ایرانی، نمایش «پسرها پسرند» از رومانی در تالار «مولوی» یه صحنه رفت که سه بازیگر در اجرایی بدون کلام داستانی را با حرکت روایت کردند؛ داستانی که برای هر تماشاگر میتوانست جنبه های متفاوتی داشته باشد اما هر چه بود در نهایت نشان میداد «پسرها، پسرند!»
دیگر نمایش خارجی روز گذشته که در دهمین روز هم اجرا میشود، «فثط استخوانها» از کشور فنلاند بود که مانند اثر قبلی مدت زمان کوتاهی داشت و به عنوان یک تئاتر فیزیکال ، دلقک بازی را به روشی معاصر و در جاهایی با همراهی خود تماشاگران اجرا کرد.
این نمایش که جنبه سرگرمی بیشتری نسبت به نمایش رومانی داشت با استقبال زیاد علاقه مندان روبرو شد و عدهای زیادی بدون بلیت و با بی نظمی خود را به سالن «چهارسو» تئاتر شهر رساندند.
با این حال وجه مشترک این دو نمایش، هم مانند دیگر کارهای خارجی نداشتن دکور و کم بازیگر بودن آن است و همه چیز حول توانایی خود بازیگر میچرخد.
اما دیگر اتفاق روز نهم جشنواره، رونمایی از کتاب «چهل سال نمایش» بود که در آن از ۱۰ چهره برتر این حوزه که پیشتر هم اعلام نشده بودند تقدیر شد و همین اعلام اسامی کریم اکبری مبارکه، سعید اسماعیلی، اعظم بروجردی، مرتضی شاه کرم، امیرحسین شفیعی، ندا ثابتی، حسین عالم بخش،محمود فرهنگ، نصرالله قادری و مریم معترف پس از پایان مراسم باعث انتقاداتی در میان برخی حاضران شده بود چرا که معتقد بودند انتخاب بعضی از این افراد، توجیهی ندارد!
در این روز همچنین برنامهای با عنوان «فضاسازی در تئاتر» در حاشیه جشنوارهی تئاتر فجر برپا شد که به صورت خصوصی و با مدیریت نورالدین حیدری ماهر برگزار شد و به پایان رسید.
در این برنامه، چهار نمایشنامه خوانی با فضاسازی و با حضور نمایشنامه نویسان فرانسوی آثار برگزار شد که در آخرین روز نمایشنامهی «الهه عشق» از ژان رنه و به کارگردانی آرش آبسالان اجرا شد.
«ژان رنه» در آخرین اجرا با بیان اینکه زبان فارسی مانند آواز و بسیار زیباست و با تشکر از میزبانی ایران، خطاب به تماشاگران ایرانی گفت:در فرانسه دوست داریم مخاطبانی به خوبی و زیبایی شما داشته باشیم. در فرانسه رویای تماشاگرانی مانند شما را داریم. هر بار به مسئولان فرانسوی می گفتم می خواهم در ایران پروژه تئاتری داشته باشم، برایشان مانند اینکه در کابل، پاتیناژ اجرا کنم بود. ولی شما مدرک زنده ای هستید که تئاتر در ایران زنده است و همه سخنان منفی علیه ایران را نقض می کنید.همکاران من شاهد بودند در ایران جوانان علاقه مند به تئاتر هستند.