به گزارش شهرنوشت، پیروز حناچی در این نشست که با حضور بهرام قاسمی، سفیر جدید ایران در فرانسه برگزار شد ضمن تسلیت به مناسبت شهادت امام هادی (ع) گفت: به دلیل قدمت و تاریخ کشور ما، بسیاری از مفاهیم را می‌شود در قالب ادبیات و شعر بیان کرد. در همین رابطه، حافظ در خصوص آیین کاشت درخت صلح و دوستی می‌فرماید: «درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد، نهال دشمنی بر کن که رنج بی‌شمار آرد».
شهردار تهران افزود: شهر تهران به عنوان پایتخت با عمر بیش از ٢٠٠ سال، به چنارستان مشهور است و امروز هم قدیمی‌ترین خیابان‌های شهر مزین به چنارهایی است که همکارانم امسال و سال‌های گذشته با تلاش زیاد سعی در احیای آن‌ها داشتند؛ امسال ٧٠٠ و سال گذشته بیش از هزار چنار بالغ برای احیای این محور فرهنگی کاشته شد. همان‌طور که برای ثبت ملی این خیابان تلاش شد، برای ثبت جهانی آن نیز تلاش می کنیم.
او با بیان این‌که مشکلات کلان‌شهرها بسیار است، عنوان کرد: حل این مشکلات راه‌حل‌هایی دارد که باید به صورت علمی تعقیب شوند، ما نیز در تهران همین مسیر را تعقیب می‌کنیم. در آموزه‌های دینی ما با درخت مثل یک جاندار برخورد شده است؛ پیامبر اکرم (ص) قطع یک درخت را مانند قتل یک انسان دانسته است.
حناچی با اشاره به تلاش مدیریت شهری برای حفظ فضای سبز در پایتخت گفت: ما دستورکاری را براساس فرمایش مقام معظم رهبری در سال ٩٣ تنظیم کردیم؛ موضوع برج‌باغ‌ها که صدمه زیادی به شهر زد، متوقف شد و راهکارهای جدیدی مورد توجه قرار گرفت و تلاش شد تا این روند اصلاح شود. وقتی قطاری با سرعت ٢٠٠ کیلومتر در حرکت است و بعد ناگهان ترمز می‌کند، طبیعی است که یک کیلومتر هم طول بکشد تا متوقف شود. ۶٢ پرونده‌ای که هفته گذشته در رسانه‌ها مطرح شد، همان ترمزی است که طول می‌کشد تا متوقف شود.
شهردار تهران در بخش دیگری از سخنانش عنوان کرد: توسعه حوزه قلمرو عمومی از موضوعات مهمی است که آغاز شده و ادامه پیدا می کند. توجه به بافت قدیمی تهران را نیز تعقیب خواهیم کرد.
حناچی خاطرنشان کرد: یکی از دلایل پیدایش «ری» و به تبع آن تهران، روددره‌های بود که در جای‌جای این منطقه وجود داشت. نگاه ما این است این روددره‌ها تبدیل به فضاهای شهری شوند. این موضوع را حتماً تعقیب خواهیم کرد و همچنین ظرفیت‌های مهمی را که در پهنه شمالی البرز وجود دارند، شکوفا می‌کنیم.
شهردار تهران سخنانش را با خوانش کامل این شعر «سیاوش کسرایی» به پایان رساند:
تو قامت بلند تمنایی ای درخت
همواره خفته است در آغوشت آسمان
بالایی ای درخت
دستت پر از ستاره و چشمت پر از بهار
زیبایی ای درخت
وقتی که بادها
در برگ‌های درهم تو لانه می‌کنند
وقتی که بادها
گیسوی سبزفام تو را شانه می‌کنند
غوغایی ای درخت
وقتی که چنگ وحشی باران گشوده است
در بزم سرد او
خنیاگر غمین خوش آوایی ای درخت
در زیر پای تو
این‌جا شب است و شب زدگانی که چشمشان
صبحی ندیده است
تو روز را کجا
خورشید را کجا
در دشت دیده غرق تماشایی ای درخت
چون با هزار رشته تو با جان خاکیان
پیوند می‌کنی
پروا مکن ز رعد
پروا مکن ز برق که بر جایی ای درخت
سر برکش ای رمیده که همچون امید ما
با مایی ای یگانه و تنهایی ای درخت
در آئین کاشت درخت «صلح و دوستی» هر کدام از رؤسای هیئت‌های دیپلماتیک با همراهی شهردار تهران درختی به نام کشور خود کاشتند.