روزگذشته مراسم تکریم و نکوداشتی برای بازنشستگی علی‌اکبر قاضی‌زاده روزنامه‌نگار و استاد باسابقه مطبوعات و عادل جهان‌آرای روزنامه‌نگار در مؤسسه همشهری برگزار شد. در این مراسم جمع گسترده‌ای از روزنامه‌نگاران و مدیران مؤسسه همشهری حضور داشتند. در ابتدای مراسم جلال خوش‌چهره سردبیر همشهری استان‌ها که در سال‌های گذشته با علی‌اکبر قاضی‌زاده و عادل جهان‌آرای در همشهری استان‌ها همکار بوده است، گفت:
«این مراسم از آن جهت برگزار می‌شود که آقایان دکتر علی‌اکبر قاضی‌زاده و عادل جهان‌آرای بدانند که مجموعه همشهری قدردان زحمات و تلاش‌های آنها در طول سال‌های گذشته است. نه‌تنها مجموعه همشهری بلکه این واقعیتی بی‌بدیل است که تمام روزنامه‌نگاری ایران قدردان زحمات آقایان جهان‌آرای و به‌خصوص علی‌اکبر قاضی‌زاده هستند. ما مطبوعاتی‌ها معمولا چیزی را خبر و سوژه می‌دانیم که دو ویژگی داشته باشد؛
محبوبیت و مرجعیت و شخصیت علی‌اکبر قاضی‌زاده در فضای رسانه‌ای کشورما دارای هر دو این خصوصیات است. آقای جهان‌آرای و قاضی‌زاده در دل فعالان مطبوعات و رسانه‌های کشورما جای دارند و ما همچنان خودمان را نیازمند مشورت‌ها و راهنمایی‌های این عزیزان می‌دانیم.» به‌گفته خوش‌چهره، بخش مهمی از فعالان رسانه‌ها و مطبوعات کشور شاگردان استاد علی‌اکبر قاضی‌زاده هستند.
در ادامه این مراسم، ابوالحسن ریاضی، مدیرعامل مؤسسه همشهری با اشاره به اینکه همه ما روزی به جایگاه بازنشستگی خواهیم رسید، گفت: «بزرگ‌ترین سرمایه هر مجموعه‌ای که کار فکری می‌کند نیروی انسانی آن است و جایگاه تولیدکنندگان محتوا همواره جایگاه بسیار رفیعی است. مهم این است که ما در پایان دوران کاری خودمان کارنامه درخشانی را نزد همکاران و جامعه‌ای که با آنها کار کردیم باقی بگذاریم. این باید انگیزه‌ای بشود برای همه ما که تلاش‌هایمان را خالصانه انجام بدهیم و تمام توانایی خودمان را در هر مسئولیتی که داریم برای پیشرفت و توسعه آن مجموعه به‌کار بگیریم.»
او با بیان اینکه برگزاری مراسم نکوداشت و بزرگداشت همکاران قدیمی از اهمیت ویژه‌ای در هر مجموعه برخوردار است، گفت: «در مجموعه‌ای که حالا رسیده به نقطه‌ای که طبق قانون همکارانش دوران کاریشان پایان می‌یابد و به بازنشستگی می‌رسند، اینکه نگاه مجموعه به آن همکاران چگونه خواهد بود، تعیین می‌کند که مسیر ما به کدام سمت است. احترام و بزرگداشت یکایک همکاران ما به‌خصوص افرادی که بازنشسته می‌شوند وظیفه است و ما اگر چنین وظیفه‌ای را به‌درستی انجام ندهیم سازمان خودمان را دچار مشکل می‌کنیم.
من با وجود اینکه افتخار همکاری با آقایان قاضی‌زاده و جهان‌آرای را نداشتم ولی وظیفه خود می‌دانم که از خدمات آنها در طول سالیان گذشته در همشهری صمیمانه سپاسگزاری کنم و به‌نمایندگی از مدیریت مجموعه اعلام کنم که قدردان تلاش‌هایشان هستیم و سپاسگزار برای این دوره کاری درخشان. قطعا اگر امروز همشهری جایگاه رفیعی در نظام رسانه‌ها دارد به واسطه زحمات دوستان و همکارانی مانند آقایان قاضی‌زاده و جهان‌آرای است.»
او در پایان حرف هایش گفت: «همشهری خانه آقای قاضی‌زاده و جهان‌آرای و تمام دوستانی است که به هر دلیلی ممکن است ارتباط کاریشان با همشهری قطع شود، اینجا خانه همیشگی این دوستان است و هر زمان که در مجموعه حاضر شوند ما را سرافراز کرده‌اند.»
- رمز کار علی‌اکبر قاضی‌زاده چیست؟
مهران کرمی، مدیرمسئول روزنامه همشهری در ادامه این مراسم با اشاره به اینکه با استاد علی‌اکبر قاضی‌زاده پیش از این در ۲مجموعه رسانه‌ای همکار بوده و در کلاس‌های او نیز شرکت کرده است، گفت: «واقعا در این فضای سخت مطبوعات من و دیگر دوستانم در مطبوعات باید اعلام کنیم که در حد این استاد و استادان دیگر حق شاگردی را آنچنان که باید ادا نکرده‌ایم و قدرشناسشان آنچنان که باید نبوده‌ایم.»
او در ادامه به شوخی خطاب به استاد علی‌اکبر قاضی‌زاده گفت: «بسیاری از دوستانی که در مطبوعات از شما صحبت می‌کنند، به کرات می‌گویند که آقای قاضی‌زاده خیلی سختگیر هستند ولی من هیچ‌وقت نشنیده‌ام که فردی از شما دلگیر باشد و از شما رنجیده باشد، به ما توضیح بدهید که رمز این اتفاق چیست که باوجود این سختگیری‌ها هیچ‌کس از شما رنجیده خاطر نشده است؟ جنس کار ما در مطبوعات به‌صورتی است که از این جنس مسائل بسیار رخ می‌دهد و نوع برخورد ما می‌تواند در ایجاد انگیزه در افراد و یا در مقابل کشتن انگیزه‌ها نقش مهمی داشته باشد؛ برای همین تجربه شما از این جهت می‌تواند بسیار مهم و آموزنده برای همه ما باشد، از یک سو با دوستان مطبوعاتی و شاگردانتان در کار جدی هستید و کار خوب می‌خواهید ولی در عین حال در آنها حسی را ایجاد می‌کنید که مشتاقانه دوست دارند با شما کار کنند این خیلی آموزنده است؛ لطفا درباره این رمز کارتان به ما بگویید.»
پس از این صحبت‌ها و تقدیم لوح سپاس به علی‌اکبر قاضی‌زاده و عادل جهان‌آرای از سوی مدیرعامل و مدیرمسئول روزنامه همشهری و همچنین خواندن پیام احمد مسجد جامعی، عضو شورای شهر تهران در تجلیل از خدمات علی‌اکبر قاضی‌زاده؛ نوبت به‌خود او بود تا از دوران کاری‌اش در همشهری بگوید: «از روزی که من وارد مجموعه همشهری شدم تا همین الان از مسئولان و همکاران و بزرگان همشهری جز مهربانی و لطف چیزی ندیده‌ام.
من به همشهری به‌عنوان یک روزنامه درجه اول در کشور و حتی خاورمیانه اعتقاد پیدا کردم و اصلا چشم دیدن روزهای تلخی که این روزها به کل ما و روزنامه همشهری می‌گذرد را ندارم و اصلا برایم باور کردنی نیست و دلم می‌خواست که همیشه همشهری را قوی و سر پا و قدرتمند ببینم و خیلی امیدوار هستم که به‌زودی همین اتفاق دوباره بیفتد و مشکلات حل شود و ما دوباره صاحب همان همشهری همیشگی شویم.»
او با بیان اینکه در تمام سال‌های کاری‌اش در همشهری از همکارانش بسیار آموخته است، گفت: «آقای کرمی مدیر مسئول گفتند شما چه کاری انجام می‌دهید که هم در کار تند هستید و هم همه شما را دوست دارند؛ به اعتقاد خودم عزیزانی که با من کار می‌کردند به این باور رسیده بودند که من برای بهتر شدن کار سختگیری و تندی می‌کنم و با هیچ فردی خدای نکرده خصومت ندارم و نداشته‌ام.
اگر تندی و ترشی می‌کنم برای این است که کار بهتر شود و با همه عزیزانی که در این ۵۰ سال در خدمتشان بوده‌ام حالت رقابت نداشته‌ام بلکه با همه رفیق بوده‌ام و در کلاس‌ها هم همیشه دغدغه این را داشته‌ام که شاگردانم پیشرفت کنند و کار را خوب یاد بگیرند.» او در ادامه به تعریف خاطره‌ای هم از تندخویی‌هایی که از او در مطبوعات تعریف می‌شود با خنده پرداخت و گفت: «خانمی که الان مسئول روابط عمومی سازمان بزرگی است می‌گفت که تو در کلاس گچ پرتاب می‌کردی و ببینید که خاطره‌ها از تندی‌های من به کجا رسیده است، بعد پرسیدم کلاس‌های کجا؟ گفت مرکز مطالعات رسانه، درحالی‌که آن جا از روز اول هم تخته وایتبرد داشت و اصلا تخته گچی نداشتیم (خنده).
منظورم این هست که خاطره‌ها خیلی وقت‌ها زبان به زبان می‌گردد و البته من هم بدم نمی‌آید که بگویند فلانی آدم تندی هست (با خنده).» او در پایان صحبت هایش با در دست گرفتن روزنامه همشهری و بالا گرفتن آن رو به حاضران، توصیه‌ای هم به مسئولان و مدیران روزنامه همشهری داشت و گفت: «اگر می‌خواهید مؤسسه آبرویش حفظ شود روزنامه همشهری را تقویت کنید، محصولی که روی دکه قرار می‌گیرد، حیثیت ما را مشخص می‌کند؛ اگر قرار باشد آگهی و فروش داشته باشیم و روزنامه‌ای بزرگ منتشر کنیم که در ایران و خاورمیانه و ان‌شاءالله جهان بدرخشد باید این برند را تقویت کرد. البته خیلی کار دشواری است ولی توصیه خالصانه‌ام این است که به محصولی که قرار است روی دکه ارائه شود برسید، روزنامه‌ای که در معرض قضاوت مخاطب قرار می‌گیرد باید تقویت شود.»
همچنین در پایان مراسم عادل جهان‌آرای، روزنامه‌نگار باسابقه که مراسم بزرگداشت بازنشستگی او هم برگزار شد، با اشاره به اینکه بسیار خوش‌شانس است که همزمان با علی‌اکبر قاضی‌زاده مراسم بازنشستگی او برگزار می‌شود، گفت: «وقتی به روزنامه همشهری آمدم ۳۰ساله بودم و حالا ۵۶ساله هستم و فکر نمی‌کردم روزی نوبت به خداحافظی برسد. آقای تیمور گرگین که بازنشسته شده بودند و می‌خواستند از روزنامه همشهری بروند خیلی ناراحت بودند و با لهجه شیرین شمالی می‌گفتند مطبوعات خانه من است؛ آن روز من که ۶، ۷سال بود کار می‌کردم، نمی‌فهمیدم منظورشان چیست ولی حالا که بازنشسته شده‌ام می‌فهمم که مطبوعات خانه ماست، یعنی چه؟ من معتقدم ما هیچ وقت از خانه خودمان که مطبوعات است رانده نمی‌شویم حتی اگر از آن دور باشیم.»
قاضی‌زاده: عزیزانی که با من کار می‌کردند به این باور رسیده بودند که من برای بهتر شدن کار سختگیری و تندی می‌کنم و با هیچ فردی خدای نکرده خصومت ندارم و نداشته‌ام