به گزارش همشهری آنلاین به نقل از آرت نیوزپیپر، در نمایشگاه گروهی «عصر جدید، عصر جدید: راهکارهایی برای بقا» چهار تابلوی منظره رنگ روغن از راس به نمایش درمی‌آید که این نقاش و مجری افسانه‌ای آنها را در برنامه تلویزیونی «لذت نقاشی» در دهه ۱۹۸۰ خلق کرده بود. نمایشگاه موزه هنری دوپال در شیکاگو تا ۱۱ اوت ادامه دارد و در آن چند اثر از رشید جانسن، تونی اورسلر، رابرت پروت و دیگران هم کنار تابلوهای راس به تماشا درمی‌آید.
برخی از کارشناسان هنری راس را پدر نسلی از نقاشان خودآموخته در سراسر جهان می‌دانند که از مقام پادشاه نقاشی‌های بی‌محتوا تا یک هنرمند مفهومی بالا رفت. جولی رودریگس ویدهلم، رئیس موزه شیکاگو از تماشاگران می‌خواهد تمام برداشت‌های خود را از راس کنار بگذارند و او را به چشم یک هنرمند واقعی نگاه کنند. ویدهلم شهرت نقاش فقید آمریکایی را با شهرت فریدا کالو، نقاش و هنرمند مکزیکی مقایسه می‌کند.
مدیران موزه هنری شیکاگو برای امانت گرفتن نقاشی‌های راس با شرکت باب راس تماس گرفتند که مدیریت یک مدرسه نقاشی را در فلوریدا بر عهده دارد و مالک دست‌کم ۵۰ تابلوی او را در شرکت و مدرسه روی دیوارها نصب کرده است. این نخستین بار است که آثار راس در یک موزه به نمایش درمی‌آید و شرکت باب راس دومین بار پس از مرگ او با درخواست امانت گرفتن آثار مواجه می‌شود. نخستین امانت‌گیرنده کتابخانه ریاست‌جمهوری بود.
راس در دوران زندگی بسیاری از تابلوهای خود را در محل زندگی‌اش در آلاسکا به گردشگران فروخت، برخی دیگر را هدیه داد و تعدادی از آثارش را به برنامه‌های خیریه تلویزیونی بخشید. او می‌توانست در کمتر از ۳۰ دقیقه یک تابلوی نقاشی بکشد و گاهی پیش می‌آمد دقیقا یک منظره را در جریان ضبط یک قسمت از برنامه «لذت نقاشی» سه مرتبه به شکل یکسان خلق می‌کرد.
راس به عنوان یک کهنه‌سرباز نیروی هوایی ارتش آمریکا به کشیدن «ابرهای کوچولوی شاد» روی آورد و در برنامه خود توصیه‌های کاربردی و برانگیزاننده به مخاطبان می‌داد. او می‌خواست در دنیای پس از جنگ مردم را از وحشت و رنج و طعنه و مدرک‌گرایی به امیدواری و فانتزی و آموزش و درمان عمومی سوق دهد. برنامه «لذت نقاشی» از ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۴ (یک سال پیش از مرگ راس) در ۳۱ فصل و ۴۰۳ قسمت ادامه داشت.