به‌نظر می‌رسد در ورای مجادلات و مواضع طرفین، این استراتژی با هدف خاصی دنبال می‌شود و پادزهر خاص خود را هم طلب می‌کند. در مجموع، شرایط کنونی خصوصا برای اقتصاد کشور مناسب نیست و تدبیر اولی آن است که تغییر کند و اوضاع عادی شود. به‌عبارت دیگر، حتی اگر در اثنای تنش‌ها میان آمریکا و ایران فضای تنفسی به‌وجودآید چندان قابل اتکا نیست و هرگز نباید بدان رضایت داد. هر کشوری بخواهد برای مردمش رفاه تهیه کند و اقتصادش رونق بگیرد،
باید برای سرمایه‌گذاری‌های مختلف داخلی و خارجی امنیت ایجاد کند. سرمایه‌گذاری هم با تنش و حتی احتمال درگیری، چون جن و بسم‌الله است. می‌توان پذیرفت که قسمت عمده تحرکات آمریکا دقیقا با همین هدف انجام می‌شود و مقابله اصلی با این توطئه شوم سیاستی دیرپا و اساسی است که در آن امنیت سرمایه و سرمایه‌گذاری تامین شود.
اگر به مشکلات گسترده کنونی در سیاست خارجی از این زاویه نگریسته شود و اراده‌ای درازمدت و آینده‌اندیش برای اقتدار واقعی و عمیق و همه‌جانبه ایران به وجود آید، ضدامپریالیستی‌ترین اقدامات، سیاست‌های آرام‌ساز و تنش‌زدا و تعادل‌آفرین است.
باید بر مواضع شل‌کن، سفت‌کن کاخ سفید غلبه و برای کشور حوزه امنیتی دقیق و بلندمدت تعریف کرد. آیا شرایطی که رقیبان برای کشور ما تهیه دیده‌اند، در کشورهای خودشان هم وجود دارد؟ آیا سرمایه‌گذاری‌های عظیم و بعضا فوق‌تصور در امارات، کویت، بحرین، قطر و عربستان در فضایی از ناامنی و ابهام به‌وجود آمده است؟ آنان حتی در سیاست‌های ضدایرانی خود همواره چشمی به استحکام امنیت سرمایه‌گذاری دارند و چه‌بسا اگر القائات آمریکا و اسرائیل نبود، برای اینکه آب در دل سرمایه‌گذاران تکان نخورد، با ایران هم از در سازش درمی‌آمدند و هرگز تنشی در روابط خود ایجاد نمی‌کردند.
برجام یک حرکت اصولی برای نشان‌دادن فضای آرام و متعادل ایران برای آغاز توسعه و خصوصا پیشرفت اقتصادی بود و سیل سفرهای مقامات بلندپایه کشورهای مختلف به ایران نشان داد که مسیر به‌خوبی انتخاب شده و مقدمات سرمایه‌گذاری‌ها به‌خوبی فراهم شده است. ولی از این سو افراطیون و خودسران داخلی و از آن‌سو اسرائیل و عربستان دست‌به‌کار شدند تا برجام از بین برود و چون ترامپ آمد، اتفاقا توافق هسته‌ای ایران مورد هدف اصلی قرار گرفت تا ایران برای مدت‌های طولانی درگیر تحریم‌ها شود و از رونق و بازسازی اقتصاد خود باز ماند.
مسلما در شرایط کنونی تسلیم در مقابل فشارهای آمریکا، استقلال کشور را به خطر می‌اندازد و در مراحل بعدی شرایطی توصیف‌ناپذیر به‌وجود می‌آورد که تجزیه کشور تنها یکی از وجوه آن است. اما در معرکه حفظ کیان کشور و مقابله با تهدیدها و سناریوهای مختلف نباید از عمق برنامه‌های استراتژیک بدخواهان و پشت پرده ماجراهایی که برایمان به‌وجود می‌آورند، غفلت کنیم. اینکه ایران و موضوع تقابلش با آمریکا در صدر خبرهای همه شبکه‌های ماهواره‌ای و خبرگزاری‌های بین‌المللی قرار دارد، چیز خوشایندی نیست.
باید خبرهای توسعه، انتخابات، پیشرفت‌ها، قراردادهای عظیم و نبوغ دانشمندان ایرانی در صدر خبرها قرار گیرند و البته هرگز به توسعه‌طلبی‌ها و دخالت‌ها و تجاوزات آمریکا رضایت نشان ندهیم. در اینجا نکته ظریف و راهبردی وجود دارد که باید آن را به‌خوبی شناخت و از غلتیدن در یک‌سوی ماجرا پرهیز کرد.
بزرگ‌ترین و عمیق‌ترین توطئه علیه کشور همین است که ایران را کانون درگیری و تخاصم و ناآرامی و تشتت نشان دهند و فضایی از ایران‌هراسی به وجود آورند. ما دلخوش به برداشت متفاوت ملت‌های منطقه هستیم که در جای خود مغتنم است ولی ضمن آنکه آنان هم تحت‌تأثیر تبلیغات قرار می‌گیرند، باید اعتراف کنیم که دولت‌ها و صاحبان صنایع و شرکت‌های بزرگ و کوچک کاری به آرمان‌ها ندارند و ستاره راهنمایشان کسب منفعت است و بس. فربه‌ساختن اقتصاد قواعد خاص خود را دارد و نمی‌شود از آنها عدول کرد و در عین حال رفاه و استحکام معیشت مردم را فراهم ساخت. یا باید به یک سمت برویم یا هنر سخت تلفیق رونق اقتصادی و آرمان‌های انقلابی را از خود بروز دهیم.