به گزارش بیبیسی دانشمندان این انستیتو میگویند نخستین داروهای طراحیشده برای متوقف کردن رشد سلولهای سرطانی مقاوم به دارو در دهه آینده در دسترس قرار خواهند گرفت.
پروفسور پل ورکمن، رئیس این انستیتو توانایی سلولهای سرطانی در مقاوم شدن به داروها یکی از بزرگترین چالشها در درمان این بیماری است.
به گفته او این داروهای جدید میتواند در درازمدت امکان مهار سرطان را افزایش دهند و میزان موارد علاج آن را بالا ببرند.
پژوهشگران میگویند درمانهای موجود ضد سرطان مانند شیمیدرمانی گاهی تأثیر خود را از دست میدهند، چراکه سلولهای سرطانی میتوانند خود را با این درمانها تطبیق دهند و زنده بمانند و درنتیجه سرطان در بیمار پس از مدتی فروکش دوباره سر برمیآورد.
پروفسور ورکمن میگویند: «توانایی سرطان در تطبیق، تحول و مقاوم شدن به داروها علت اکثریت بزرگی از مرگهای ناشی از این بیماری و بزرگترین چالش ما در مبارزه با سرطان است.»
به گفته ورکمن انستیتوی پژوهش سرطان قصد دارد کل شیوه برخورد با سرطان را تغییر دهد و بر پیشبینی شیوه تحول سلولهای سرطانی متمرکز شود تا بتوان از مقاوم شدن آنها به داروها جلوگیری کرد.
سرطانها هنگامی ایجاد میشوند که جهشهای ژنتیکی سازوکارهای مهارکننده رشد سلولی را از کار میاندازند. در حینی که تومور های سرطانی رشد میکنند، سلولهایشان به جهش یافتن ادامه میدهند و گوناگونی بیشتری پیدا میکنند.
هنگامی که یک داروی ضد سرطان به بیمار داده میشود، ممکن است در ابتدا بسیار موثر باشد و اغلب سلولهای تومور را از بین ببرد. اما اگر فقط چند سلول از میلیاردها سلول موجود در تومور جهشهای پیدا کرده باشند که آنها را نسبت به این دارو مقاوم کرده باشند، این سلولها زنده میمانند و به رشد خود ادامه میدهند.
بنابراین این تحول یا تکامل یافتن مداوم سلولهای سرطانی میتواند مشکلات عمدهای ایجاد کند، چرا اگر این روند تحول این سلولها به مقاوم شدن آن به داروها بینجامد، سرطان در بیماران دوباره سر برمیآورد و بهاصطلاح عود میکند.
به گفته ورکمن امروزه با توجه به وجود فناوریهای جدید مانند توالییابی ژنومی تکسلولی میتوان این فرایند تحول سلولهای سرطانی را در عمل شناسایی کرد و راههایی برای مهار آن یافت.
چند نظر برای ابداع شیوههایی برای مهار کردن تحول سلولهای سرطانی مطرح است. یک نظر این است که داروهای ساخته شوند که توانایی تحول سلولهای سرطانی را محدود کنند. یک نظر دیگر استفاده از روش «هدایت تحولی» (evolutionary herding) است که در آن تحول سلولهای سرطانی طوری هدایت میشود که این سلولها آسیبپذیری بیشتری نسبت به داروها پیدا کنند.
آزمایشهای مقدماتی بر اساس این نظرات نتایج امیدوارکنندهای داشته است، اما به گفته پژوهشگران تغییر شیوههای درمانی بر این اساس دستکم به یک دهه وقت نیاز دارد.