در این بندر تخلیه میکردند. اینکه چرا بعدها با قوانین سخت گمرکی در حکوت پهلوی اول و با بیتوجهی مداوم دولتهای وقت، تجارت و بازرگانی پررونق بندرلنگه از عظمت افتاد حکایت دردناکی است؛ اما فارغ از این مقدمه، زیرساختهای مناسب حملونقل ریلی، فرودگاه و جادههای ترانزیتی در دنیای امروز عامل توسعه بنادر نسل چهارمی است. این در حالی است که اتصال شبکه ریلی به بنادر جنوبی بهویژه هرمزگان چندان مطلوب نیست و به غیر از بندرعباس مابقی بنادر استان خطوط راهآهن ندارند.
خبر اتصال بندر لنگه به راهآهن از وعدههای دولت وقت در سال ۸۸ بود و وعده اتصال بندرعباس به بندر لنگه و سپس به بندر عسلویه با یک شبکه ریلی تا امروز بر زمین مانده است. نکته جالب توجه این که بندرعباس نیز به عنوان بزرگترین شهر بندری ایران چندان سودی از اتصال به راهآهن نبرده و عملاً بخش عمده جابهجایی کالا یعنی ۸۰ درصد انتقال بار کشتیها از طریق کامیونها انجام میشود. از سوی دیگر در استان فارس هم چند طرح ریلی به کندی در حال اجراست که آنها نیز به بندر لنگه ختم نمیشوند. مسیر راهآهن شیراز - لار به اطراف بندرعباس ختم میشود و پروژه احداث خطوط ریلی در دست اجرای استان فارس نیز به بندر عسلویه و سپس بوشهر ختم میشود.
نکته اینجاست که چرا بندر لنگه با جمعیت ۱۶۰ هزار نفری که در مسیر تردد بسیاری از گردشگران جزیره کیش است و در بخش ترانزیت خودرو، بالاترین عملکرد جابهجایی بندری را دارد توجیه اقتصادی برای احداث راهآهن ندارد. بنا به اعلام «قاسم عسگرینسب»، مدیر بنادر و دریانوردی بندر لنگه، طی یک ماه فروردین سال جاری، در مجموع یک میلیون و ۲۶۷ هزار و ۹۷۱ تن کالای نفتی و غیرنفتی در بندر لنگه و بنادر تابعه آن در منطقه غرب هرمزگان تخلیه و بارگیری شده و در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته، رشد ۷۱ درصدی داشته است. وی بندر لنگه را در زمینه ترانزیت خودرو دارای جایگاه نخست در سطح بنادر کشور معرفی کرد. از طرفی کارشناسان دولتی معتقدند بنادر کوچک برای کسانی که سرمایهگذاری بزرگ میکنند اقتصادی نیست.
به همین دلیل برخورداری از زیرساخت حملونقل مدرن چند وجهی با هدف کاهش هزینههای تجارت و آوردن سرمایهگذران به بنادر کوچک حائز اهمیت است. موضوع مهم دیگر درباره آوردن ریل و راهآهن به بندر لنگه ضرورت ایجاد زیرساختهای مناسب است. باید محیط را برای پهلوگیری کشتیهای بزرگتر آماده کرد و برای رسیدن به این مقصود باید رونق به بنادر کوچک بازگردانده شود تا فعالیت اقتصادی برای سرمایهگذار مقرون به صرفه باشد. به تعبیری دیگر، اگر زیرساختها مهیا شود، انگیزه سرمایهگذار برای حضور و فعالیت در بنادر کوچک افزایش یافته و میتواند قدم بزرگی برای معیشت مردم و رونق اقتصادی منطقه باشد.