تاریخ انتشار: ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ - ۰۶:۴۷

کاظم گلخنی-خبرنگار: «عباس فضلی»  از نویسندگان مطرح هرمزگانی است که علاقه فراوانی به سفر و کاوش میدانی برای شناخت موضوعات اجتماعی دارد.

وی که از استادان مطرح دانشگاه هرمزگان است علاوه بر انتشار مقالاتی در زمینه فلسفه و عرفان در فضای مجازی، اخیراً سلسله سخنرانی‌هایی نیز در رابطه با خیام‌ شناسی و مولانا شناسی برای اهالی فرهنگ و دانشجویان برگزار کرده است. «سفرنامه هند» آخرین اثر سفرنامه‌ای این نویسنده است که چندی پیش با حضور مدیر کل میراث فرهنگی و برخی دوستداران کتاب در بندرعباس رونمایی شد. با عباس فضلی گپ و گفت کوتاهی کرده‌ایم که در در ادامه می‌خوانید.

درباره نگارش این کتاب بگویید. محتوای کتاب در رابطه با چیست؟

«سفرنامه هند» بازخورد اولین سفر من به ۲ شهر بنگلور و میسور هند است. چنان که در مقدمه کتاب آورده‌ام در سال ۹۰ برای دیدار دخترم صدیقه که برای ادامه تحصیل در هند زندگی می‌کرد، به این سرزمین رفتم و رخدادهای روزانه‌ام را در هند به رشته تحریر در آوردم. هدفم از نگارش این یادداشت‌ها این بود که با انعکاس فرهنگ ایرانی و هندی، پاره‌ای از رفتارهای متقابل را به تصویر بکشم. در حقیقت گزارش سفر، بهانه‌ای بود برای ذکر برداشتم از مفاهیم و عناوینی که در ضمن رخداد طرح می‌شد و مرا به گذشته پیوند می‌داد و به آینده امیدوار.  

  • با توجه به استقبال مخاطبان و علاقه‌مندان به سفرنامه‌نویسی نسخه الکترونیکی یا صوتی سفرنامه هند نیز منتشر می‌شود؟  

یک سال پیش از چاپ، نسخه الکترونیکی آن را منتشر کردم. اما نسخه صوتی آن تاکنون منتشر نشده است. ترجیح می‌دهم نسخه چاپی آن خوانده شود و در صورت دسترسی نداشتن، به متن الکترونیکی آن پناه برده شود. در هر صورت در عصر مک لوهانی، دسترسی داشتن به یک سوژه، امری آسان و سهل‌ است. همگان می‌توانند به نوعی، به خواسته‌های فکری خود جامه عمل بپوشانند.  

  • با توجه به تدریس در دانشگاه چه دورنمایی از وضعیت مطالعه دانشجویان دارید؟  

باید به صراحت بگویم اصلاً خوب نیست. من همه تلاشم را صرف ایجاد انگیزه دانشجویان به مطالعه می‌کنم اما تصور می‌کنم بیگانگی نسبت به کتاب و پناه بردن به فرهنگ شفاهی، بیماری فراگیر جامعه امروز است. مطالعه باید بیشتر کاری روزانه و از شوق یادگیری باشد.  

  • به نظر شما نقش حمایتی دولت و نهادهای فرهنگی از نویسندگان چگونه است؟  

در وضعیت اقتصادی امروز، نهادهای فرهنگی باید از نویسندگان حمایت کنند تا آن‌ها با دلگرمی به کار خود ادامه دهند. نویسنده وقتی بداند اثرش با استقبال مواجه می‌شود، تمایل به نشر آثار دیگر خود پیدا می‌کند. استقبال از کتاب سفرنامه هند مرا راغب به ادامه کار کرد. من پیش از این ۲ کتاب دیگر به نام‌های «علوم قرآن در تفسیر المیزان» و «خم ابرو» منتشر کرده‌ بودم؛ اما سفرنامه هند با استقبال بیشتری روبه‌رو شد.  

  • از انتشار دیگر آثار و فعالیت فرهنگی خود در آینده بگویید؟  

من در حال نگارش اتوبیوگرافی یا همان زندگی خودنوشت با نام «تب فلسفی» هستم. تمام تلاشم در فضای مجازی و حقیقی، به اشتراک گذاشتن تجربه‌های زیسته‌ام است. من هر آنچه را زندگی، فرصت و تجربه زیستنش را به من داده، با نگاه به آینده نوشته‌ام. امیدوارم تشنگی خواندن، روحیه جست‌وجو و دریافت حقیقت را در نسل امروز زنده کند.

برچسب‌ها