به گزارش شهرنوشت، علی اعطا در جریان بررسی طرح الزام شهرداری تهران به ارائه لایحه برنامه عملیاتی ایمنسازی ساختمانهای ناایمن بلندمرتبه شهر تهران اعم از مسکونی و غیرمسکونی و رفع خطر احتمالی، گفت: در چهاردهمین جلسه رسمی شورای شهر تهران این طرح تحت عنوان طرحی دوفوریتی در صحن مطرح شد و به تصویب رسید. به موجب این طرح شهرداری ملزم بود در یک بازه شش ماهه در راستای وظایف مندرج در بند ۱۴ ماده ۵۵ قانون شهرداریها برای رفع خطر احتمالی و پایش مستمر در دو محور ایمنسازی در برابر آتش و همچنین استحکامبخشی سازهای، برنامه عملیاتی را ارائه دهد.
او افزود: من به عنوان طراح این طرح به چند دلیل روشن با لایحه ارائه شده مخالف هستم. درخواست من این است تا اعضای شورای شهر تهران به کلیات این لایحه رأی مخالف دهند تا برای بررسی بیشتر به کمیسیون مربوطه بازگردد.
عضو هیأت رئیسه شورای شهر تهران در توضیح علت مخالفت خود با کلیات این لایحه عنوان کرد: در طرح مصوب شورای شهر تهران به استحکامبخشی سازهای اشاره شده بود، این در حالی است که در لایحه شهرداری تهران این موضوع نادیده گرفته شده و صرفاً در رابطه با حریق طرحی ارائه شده و در هیچ بخش از لایحه درباره استحکامبخشی صحبتی نشده است. پس ۵۰ درصد از موضوع کنار گذاشته شده است.
رئیس کمیته معماری و طرحهای شهری شورای شهر تهران ادامه داد: در لایحه ارائه شده بر خلاف آنچه در مصوبه خواستیم تا در رابطه با ساختمانهای ناایمن بلندمرتبه صحبت شود، در خصوص ساختمانهای بلندمرتبه و پرخطر صحبت شده است در حالی که درخواستی از سوی شورا برای ساختمانهای پرخطر مطرح نشده بود.
اعطا با انتقاد از اینکه در سرتاسر لایحه ارائه شده از سوی شهرداری تهران هیچ تعریفی از ناایمنی وجود ندارد، اضافه کرد: در تعاریف استاندارد مرتبط، تعریفی تحت عنوان ناایمنی وجود ندارد؛ بنابراین در مرحله اول مستندسازی، شهرداری باید در خصوص ناایمنی تعریفی را ارائه میکرد.
او درباره پیشنهاد دیگر مطرح شده در لایحه مذکور تحت عنوان تشکیل کمیتهای برای نوشتار آییننامههای مرتبط اضافه کرد: در این باره انواع کمیتهها وجود دارد و بر اساس مصوبات شورای شهر تهران، کمیته ارتقاء ایمنی ساختمانهای شهر تهران برای پیگیری، تحقیق و گزارشهای کارگروههای دولت و مجلس در حادثه پلاسکو تشکیل شده است و تشکیل کمیته جدید نوعی موازیکاری محسوب میشود.
رئیس کمیته معماری و طرحهای شهری شورای شهر تهران افزود: همچنین در لایحه ارائهشده از سوی شهرداری تهران تعریف مشخصی از ساختمانهای بلندمرتبه ارائه نشده است. در جایی آمده ساختمانهای بلندمرتبه به ساختمانهایی اطلاق میشود که بیش از ۲۳ متر باشند و در جایی دیگر در تعریف آمده ساختمانهای بلندمرتبه ساختمانهایی هستند که ۸ طبقه به بالا باشند و از این نوع موارد و تناقضات بیشمار در لایحه مذکور وجود دارد. بنابراین درخواست من این است تا این طرح به شهرداری بازگردد.
در ادامه با رأی اعضای شورای شهر تهران (۷ رأی موافق، ۱۲ رأی مخالف) کلیات طرح مذکور به تصویب نرسید و به شهرداری بازگشت.