این روزها سریال «ملکوت» با بازی پروانه معصومی از شبکه آی‌فیلم عربی در حال پخش است؛ این بازیگر در گفت‌وگویی با ایسنا درباره دوبله سریال‌های ایرانی به زبان عربی، اظهار کرد: متأسفانه خودم کارها را با دوبله ندیده‌ام، اما یکی از دوستانم می‌گفت سریال امام علی (ع) را با دوبله دیده و اینکه من به زبان عربی صحبت می‌کرده‌ام، جالب بوده است. فکر می‌کنم احساس جالب و دوگانه‌ای باشد که ببینی در حال حرف زدن به زبان دیگری هستی.
او همچنین درباره ژانر ماورایی سریال «ملکوت»، گفت: به طور کلی ژانر ماورایی را دوست دارم، اما فکر می‌کنم برای ساخت این نوع از کارها باید دقت زیادی داشته باشیم تا از افراط جلوگیری کنیم. سریال‌هایی که به مسائل غیرمادی می‌پردازند نباید عجیب و غریب باشند. در غیر این صورت نمی‌توانیم بیننده را با خودمان همراه کنیم.
معصومی در پاسخ به این پرسش که فکر می‌کنید سریال «ملکوت» توانست این ظرافت را حفظ کند؟، خاطرنشان کرد: بله، در این مجموعه اتفاقات عجیب و غریب نمی‌افتد و داستان طوری پیش می‌رود که بیننده می‌تواند با آن ارتباط برقرار کند. در واقع در سریال ملکوت به مسائلی پرداخته می‌شود که ما در زندگی روزمره با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم. مثلاً خواب مقوله‌ای است که همه انسان‌ها با آن آشنایی دارند و حتماً برای افرادی پیش آمده است که خوابشان تعبیر شود. پس این موضوع چیز عجیب و غریبی نیست. فکر می‌کنم ملکوت توانست در این حوزه موفق عمل کند. بازخوردهایی نیز که از این اثر گرفتم نشان می‌دهد که سریال تا حد زیادی دیده شده و بینندگان قابل توجهی را به خودش جلب کرده است. اینکه سریال بارها و بارها از شبکه‌های مختلف بازپخش می‌شود نیز نشان دهنده پرمخاطب بودن اثر است.
سریال «ملکوت» به کارگردانی محمدرضا آهنج
این بازیگر همچنین درباره چالش‌های تولید فیلم و سریال در ژانر ماورایی، گفت: یکی از مهمترین مسائل این است که در این نوع از سریال‌ها به بازیگر به لحاظ روحی فشار وارد می‌شود. بازیگر برای اینکه حس بگیرد باید زحمت زیادی بکشد. منظورم این است که در ژانر ماورایی به مسائل غیرمادی پرداخته می‌شود؛ مسائلی که با نفس انسان سر و کار دارد. به همین دلیل بازیگر باید انرژی زیادی بگذارد تا بتواند این مسائل را به تصویر بکشد. به ویژه اگر فرد معتقدی باشی، بازی کردن سخت می‌شود. اگر اعتقادی به مسائل ماورایی نداشته باشی فقط به جوانب تکنیکی کار فکر می‌کنی و بازی را جلو می‌بری، اما وقتی به دنیای ماورای مادیات اعتقاد داری که ما ایرانی‌ها این طور هستیم، کار کردن سخت می‌شود.
معصومی درباره معیارهای خود برای ایفای یک نقش، توضیح می‌دهد: وقتی نقشی به من پیشنهاد می‌شود، دقت می‌کنم که جذاب و مؤثر باشد. تمایل ندارم نقشی را بازی کنم که بود و نبودش در فیلمنامه فرقی ندارد. منظورم این است که می‌خواهم نقش‌هایی را بازی کنم که نتوانی آنها را از فیلمنامه حذف کنی و در صورتی که کنار گذاشته شود، خلائی در داستان اتفاق بیفتد.
او ادامه داد: جذابیت داشتن یک نقش برای بازیگران مختلف معنای متفاوتی دارد. برای من نقشی جذاب است که تأثیرگذار باشد. همانطور که گفتم این موضوع برایم مهم است که حضورم در داستان ضروری باشد. فکر می‌کنم نقشی که در سریال ملکوت بازی کردم، این ویژگی را داشت و از جایگاه خوبی در فیلمنامه برخوردار بود. به طور کلی هیچ وقت این اتفاق نیفتاده که چند کار به صورت همزمان به من پیشنهاد شود. اما اگر بخواهم انتخاب کنم ترجیح می‌دهم نقش‌های مثبت را ایفا کنم. طنز یا جدی بودنش زیاد اهمیت ندارد. این نقش مثبت می‌تواند در یک سریال طنز یا جدی باشد.