چندوقتی هست که این‌طوری‌ام. انگار اضطراب قهر کرده و گذاشته رفته.
نکته‌ی دیگری هم هست. با وجود این‌که خودم را از اهالی ادبیات می‌دانم، همیشه در امتحانش نمره کم می‌آورم. حتی با این‌که می‌دانم نمره کم خواهم آورد، حوصله ندارم بنشینم پای کتاب و درس بخوانم. من ادبیات را تفریحی دوست دارم نه امتحانی!
خلاصه برایتان بگویم، خرداد من خیلی هم بی‌استرس و راحت می‌گذرد. مطمئن نیستم کارنامه‌ام راضی‌کننده هست یا نه. اما به‌نظرتان فیلم‌دیدن و کتاب‌خواندن و نوشتن جذاب‌تر نیست؟
دلم حسابی از مدرسه پر است. نکند این مدرسه تمام استعدادهایمان را خاک کند و بخواهد فقط چیزهایی را یاد بگیریم که خودش می‌خواهد.
فاطمه نریمان، ۱۶ساله، خبرنگار افتخاری از کرج
عکس: اندیشه نوبختی