مورد دوم موضوع ترافیک است؛ خیابانهای اصفهان گنجایش این حجم از اتومبیل در حال تردد را ندارد و اگر برنامه و تدبیری برای آن اندیشیده نشود در آینده نزدیک وضعیتی مشابه پایتخت را تجربه خواهیم کرد. مورد سوم افزایش هزینه هاست؛ هزینه تردد با خودرو شخصی به مراتب بیش از استفاده از وسایل حملونقل عمومی است. بنابراین با توجه به موارد مذکور این نکته را باید در نظر گرفت. با شعار نمیتوان مردم را به استفاده از وسایل حملونقل عمومی ترغیب کرد، بلکه باید زیرساختهای آن فراهم و فرهنگسازی به درستی انجام شود.
در شهر اصفهان روزانه بالغ بر ۲ میلیون سفر انجام میشود. این حجم سفر گویای اهمیت زیرساختهای حملونقل عمومی و فراتر از سطح شعار است. مدیریت شهری برآن است تا به ساخت خط ۲ قطار شهری شتاب بخشد و با بازسازی ناوگان فرسوده شرکت واحد اتوبوسرانی، تغییر مسیر اتوبوسها و اتصال خطوط به ایستگاههای مترو در جهت صرفهجویی در زمان شهروندان اقدامات موثر را انجام دهد. با توجه به افزایش قیمت خرید هر دستگاه اتوبوس، سیاست بازسازی ناوگان اتوبوسرانی در دستور کار مدیریت شهری قرار گرفته است. این اتوبوسها به لحاظ اتاق، بدنه، صندلی، موتور و سیستم گرمایشی و سرمایشی اصلاح و بهروز میشوند و به چرخه ناوگان حملونقل بر میگردند که از نظر اقتصادی بهصرفه خواهد بود.
۶۰ درصد اتوبوسهای اصفهان مجهز به کولر نیستند و علیرغم اینکه نصب و راهاندازی کولر هزینه ۱۵۰ میلیون تومانی را میطلبد، قرارداد خرید و نصب کولر منعقد شده اما برای اتوبوسهایی که بازسازی شده است، به دلیل نبود صرفه اقتصادی این امکان فراهم نیست. ۲ دستگاه اتوبوس برای معلولان و جانبازان شهر اصفهان در حال آمادهسازی است. ضمن اینکه هماکنون ۲۵۰ دستگاه اتوبوس قابلیت استفاده معلولان ویلچری را دارد اما برای بهرهبرداری درست از این اتوبوسها در گام اول به آموزش راهبران نیاز است که این اقدام در حال انجام است.