حس خوبی است که دفترچه یا عکس خاطره‌انگیزی را درجیب کوله‌ات بگذاری و وقت بی‌حوصلگی و انتظار، دست توی جیب کنی و پیدایش کنی. چه خوب می‌شود اگر از هر کتابی، چند جمله‌ی خوب برداری و در جیب قلبت قایم کنی. آن‌وقت روزی که روی صندلی روزمرگی‌هایت لم داده‌ای، ناگهان آن جمله‌های پنهان روی پرده‌ی ذهنت می‌آیند و می‌توانی مرورشان کنی. آن‌وقت لبخند پهنی روی لب‌هایت نمایان می‌شود.
نگین زمانی، ۱۶ساله، خبرنگار افتخاری از تهران
عکس: پریسا شادکام از نجف‌آباد