موشک‌های کروز یک کلاهک جنگی بزرگ دارند که آن را با دقت بسیار به اهدافی در فاصله‌های طولانی می‌زنند. موشک‌های کروز جدید می‌توانند با سرعت‌های مافوق صوت یا سرعت‌های زیرصوت بالا حرکت کنند و به‌طور خودکار مسیریابی انجامدهند و توانایی حرکت در ارتفاع‌های بسیار پایین (برای فرار از رادار) را دارند.
چهار ویژگی موشک کروز را می‌توان این‌چنین برشمرد:
۱- موشک کروز در ارتفاع پایین جو (زیر ۳۰ کیلومتر) با استفاده از نیروهای آئرودینامیکی پرواز می‌کند.
۲- موشک کروز در طول پرواز قادر به تغییر مسیر و ارتفاع است و می‌تواند بارها این کار را انجام دهد.
۳- برد موشک کروز معمولاً بیش از ۵۰ کیلومتر است.
۴- موشک کروز در تمام مسیر هدایت می‌شود و حامل انواع مختلفی از کلاهک جنگی است.
موشک‌های کروز ممکن است از زمین، هوا یا دریا پرتاب شوند و موتور جت دارند یا از سوخت جامد استفاده کنند.
تفاوت موشک کروز با پهپاد (پرنده هدایت‌پذیر از راه دور) این است که موشک‌های کروز فقط به‌عنوان سلاح استفاده می‌شوند و کلاهک جنگی بخشی از بدنه آن‌ها است.
سامانه‌های هدایت موشک‌های کروز بسیار متنوع است ازجمله سامانه انطباق متقابل پشت سرهم جغرافیایی (Terrain Counter Matching)، سامانه CDS یا Cross Detection System که از خاصیت انعکاس امواج راداری در سطح زمین و یکسان نبودن آن در نقاط متفاوت استفاده می‌کند و سامانه موقعیت‌یابی جهانی (GPS).
انواع بسیاری از موشک‌ها ازجمله موشک روسی استیکس، موشک چینی کرم ابریشم، موشک فرانسوی اگزوست و موشک هارپون آمریکا را می‌توان در دسته موشک‌های کروز قرار داد.
در فیلم پرتاب یک موشک کروز هواپایه توروس KEPD 350 آلمانی را از هواپیما را در جریان یک مانور می‌بینید.