به گزارش ایسنا، «دلیا اونز» که نام خود را با رمان اولش به نام «جایی که خرچنگ‌ها آواز می‌خوانند» بر سر زبان‌ها انداخت و مدتی طولانی است که در صدر فهرست پرفروش‌ها قرار دارد، پیش‌تر چندین شرح حال به نام‌های «فریاد کالاهاری»، «چشم فیل» و «راز ساوانا» را در رابطه با سال‌هایی که به همراه همسرش به مطالعه حیوانات در آفریقا پرداخته بود، منتشر کرده است.
در ادامه بخشی از گفت‌وگوی «اونز» با نشریه «نیویورک تایمز» را می‌خوانید:
- چه کتاب‌هایی را پیش از خواب مطالعه می‌کنید؟
«ظاهر» مجموعه جدید «کتلین جیمی» برنده جایزه «جان باروز». همچنین «یک راه خیلی طولانی» نوشته «سباستین بری» و «یک دیار اتفاقی» نوشته «کارن فیشر» از کتاب‌های قبل از خواب محبوب من هستند.
- آخرین کتاب خوبی که مطالعه کردید چه بود؟
«دلبند» نوشته «تونی موریسون». معتقدم هر جمله‌ای از آثار «تونی موریسون» می‌تواند الهام‌بخش یک عمر نویسندگی باشد.
- آیا کتاب کلاسیکی وجود دارد که به تازگی برای اولین‌بار آن را مطالعه کرده باشید؟
چند ماه پیش سه رمان مهم سال‌های ۳۰ تا ۳۵ «ویلیام فاکنر» را برای اولین‌بار مطالعه کردم: «گور به گور»، «حریم» و «روشنایی ماه اوت».
- در حال حاضر کدام نویسنده رمان، نمایش‌نامه، نقد، خبر و یا شاعر را تحسین می‌کنید؟
«خروج از غرب» نوشته «محسن حمید» که به زبانی بسیار گیرا نوشته شده و در آن به مسائل مهمی پرداخته می‌شود که درنهایت خواننده متوجه می‌شود خود در بطن این مسائل قرار دارد. من «حمید» و «تامی اورنج» نویسنده کتاب «آن‌جا آن‌جا» را تحسین می‌کنم که بی‌آن که خواننده را به اعماق تاریکی ببرند، مسائل مهم اجتماعی را مطرح می‌کنند.
- شما پیش از آن‌که به یک نویسنده رمان تبدیل شوید، یک زیست‌شناس حیات‌وحش و یک نویسنده پرفروش طبیعت بودید. آثار کدام یک از نویسندگان علمی و طبیعت را پیشنهاد می‌دهید؟
کتاب «سالنامه یک قاره شنی» نوشته «آلدو لئوپولد» اولین کتاب من در حوزه طبیعت بود که نگرش من به جهان را با داشتن جملاتی همچون "اکنون پشت تخته چوب گرم است، چرا که باد به همراه قوها رفته است" تغییر داد. «پلنگ برفی» نوشته «پیتر ماتیسن» کاوشی علمی از حیات یک جانور گوشت‌خوار به زبانی است که تنها «ماتیسن» بزرگ می‌تواند از پس آن برآید. «ریچارد داوکینز» و «استیون هاوکینگ» دو نویسنده محبوب دیگر من در حوزه طبیعت و علم هستند.
- کدام ژانر مورد علاقه شماست و کدام ژانر محبوب شما نیست؟
من بیش از آن که کتاب‌های داستانی بخوانم، مشغول مطالعه کتاب‌های غیرداستانی و زیست‌شناسی هستم. بنابراین زمانی که برای فاصله گرفتن از آثار علمی، رمان می‌خوانم، آثاری را انتخاب می‌کنم که جملاتی تاثیرگذار و توصیفی در آن‌ها به کار رفته باشد. فکر نمی‌کنم ژانر مشخصی بتواند انتخاب من باشد ولی من کتاب‌های جنایی سنگین و یا کتاب‌های تخیلی مطالعه نمی‌کنم.
- چطور کتاب‌های‌تان را دسته‌بندی می‌کنید؟
کتاب‌های من در قفسه کتاب در دو بخش غیرداستانی و داستانی و بر اساس نام نویسنده چیده شده‌اند، به جز کتاب‌های مورد علاقه هر دو ژانر که در کنار یکدیگر در یک قفسه قرار گرفته‌اند. این کتاب‌ها شامل «کشتن مرغ مقلد» نوشته «هارپر لی»، «منشا گونه‌ها» نوشته «چارلز داروین»، «سالنامه یک کشور شنی» نوشته «آلدو لئوپولد» و تمامی آثار «ویلیام شکسپیر» می‌شود.
- مردم از دیدن چه کتابی در قفسه شما غافلگیر می‌شوند؟
تمامی آثار «جین آستن». من هیچ رمان عاشقانه مدرن نمی‌خوانم، اما به شدت طرفدار رمان‌های کلاسیک ژانر عاشقانه هستم. «آستن» مطمئنا استاد پیچ و خم داستان‌هاست که از نظر من واقعا تحسین‌برانگیز است.
- بهترین کتابی که تاکنون به عنوان یک هدیه دریافت کرده‌اید چه بوده؟
کتاب «هفت درس کوتاه از فیزیک» نوشته «کارلو روولی» که بردار دوقلویم به من هدیه داد.
- قهرمان محبوب رمان‌های داستانی و شخصیت منفی محبوب شما کیست؟
برای سال‌های متمادی، شخصیت «اسکات فینچ» رمان «کشتن مرد مقلد» قهرمان محبوب من بوده است. شخصیت منفی محبوب من نیز «بو ردلی» از همین رمان است، چرا که وقتی او را در یک موقعیت درست می‌بینیم، متوجه می‌شویم او هیچ‌گاه شرور نبوده است.
- اگر می‌توانستی رئیس‌جمهور را متقاعد به خواندن یک کتاب بکنی، آن کتاب چه بود؟
«یک حقیقت ناراحت‌کننده» نوشته «ال گور»
- چه کتابی را به عنوان کتاب بعدی که مطالعه خواهید کرد انتخاب می‌کنید؟
«تحصیل‌کرده» نوشته «سارا وست‌آور» و «تنهایی عظیم» نوشته «کریستین هانا»