دخترها ده نفرند؛ زهرا چهار برادر بزرگ‌تر دارد، حانیه بچه‌ی آخر است با یک خواهر و یک برادر، ملیکا دو برادر دارد و خودش وسطی است، میترا و سارا دو خواهر کوچک‌تر، هستی یک خواهر کوچک و عسل یک برادر بزرگ دارند و ارغوان و روژین و فاطمه تک‌فرزندند.
- خوبی‌های خواهر و برادر داشتن
سارا و میترا: خواهرهایمان خیلی‌وقت‌ها حالمان را خوب می‌کنند.
عسل و حانیه: از نظر مادی و روحی حمایتمان می‌کنند.
زهرا: وقتی با پدر و مادرم به مشکل برمی‌خورم، برادرهایم پشتم می‌ایستند و اگر اشتباه کنم، من را متوجه اشتباهم می‌کنند.
ملیکا: من و برادرم از بچگی سر مسائل مختلف با هم رقابت می‌کنیم. این رقابت سهم زیادی در موفقیت‌هایمان داشته است.
هستی: خواهرم دوست و مکمل من است. بدون این‌که قضاوت کند، حرف‌هایم را می‌شنود.
- خوبی‌های خواهر و برادر نداشتن
فاطمه و روژین: وقتی خواهر و برادر نداری مجبور نیستی چیزی را با کسی شریک شوی.
ارغوان: آرامش خانه، مخصوصاً موقع امتحانات.
- بدی‌های خواهر و برادر داشتن
عسل و حانیه: بدی ندارد، ولی چون اختلاف سنمان زیاد است، آن‌ها ازدواج کرده‌اند و حالا بیش‌تر روز را در خانه تنهاییم.
سارا و هستی: پدر و مادرمان زیادی به خواهرهای کوچکمان رسیدگی می‌کنند.
میترا: دو سال است که صاحب خواهرهای دوقلو شده‌ام. پدر و مادرم به من به چشم پرستار نگاه می‌کنند و مجبورم بیش‌تر وقتم را صرف بچه‌ها کنم. هر وقت اعتراض می‌کنم می‌گویند بچه بزرگ کرده‌ایم برای چی؟
زهرا: برادرهایم می‌خواهند طبق میلشان رفتار کنم. کنار آمدن با چهار عقیده‌ی مختلف خیلی سخت است.
ملیکا: برادرم بچه‌ی اول است و دیگران بیش‌تر قبولش دارند. خیلی‌وقت‌ها به من زور می‌گوید و دیگران هم می‌گویند داداشت خیر تو را می‌خواهد. این هم یک خاطره از رابطه‌ی ما: یک بار نمره‌ی ریاضی‌اش کم شده بود و نمی‌خواستم والدینم بفهمند. به برادرم گفتم و به جای همدردی گفت برایم بستنی بخر تا بهشان نگویم!
- بدی‌های خواهر و برادر نداشتن
ارغوان و فاطمه: تنهایم و کسی نیست در خانه که همبازی و همسنمان باشد.
روژین: اگر خدایی نکرده پدر و مادرم از دنیا بروند، کسی نیست تکیه‌گاهم باشد.
زینب محمدی، ۱۶ساله از شهرقدس
عکس: فریدا زینالی از تبریز