به گزارش رویترز ماموریت چاندرایان -۲ (در سانسکریت به معنای ماه‌افزار) که بلندپروازانه‌ترین برنامه فضایی هند است، در عین حال با هدف برای تثبیت این کشور به عنوان یک قدرت فضایی با توانایی انجام ماموریت‌های با هزینه‌های کم است.
اگر این ماموریت ۱۰ میلیارد روپیه‌ای (۱۴۶ میلیون دلاری) موفق شود، به دانشمندان هندی امکان خواهد داد تا وجود آب در قطب جنوب کره ماه را که تا به حال کشورهای دیگر آن را کاوش نکرده‌اند، وارسی کنند.
نارندا مودی، نخست‌وزیر هند در یک پست توئیتری پس از پرتاب سفینه نوشت: «این ماموریت دانش جدیدی درباهر ماه را به ارمغان خواهد آورد» و دانشمندان مسئول این طرح را به خاطر برنامه «کاملا بومی‌شان» ستود.
اگر همه چیز به خوبی پیش برود، چاندرایان-۲ در اوائل ماه سپتامبر (شهریور) سفینه روی قطب جنوب کره ماه خواهد نشست و هند به چهارمین کشوری پس از چین، روسیه و آمریکا بدل خواهد شد که سفینه‌ای با فرود نرم و کنترل‌شده روی کره ماه نشانده است.
فرود نرم در هوانوردی به معنای فرود هواپیما، موشک یا سفینه فضایی به نحوی است که هیچ آسیب یا تخریبی در وسیله نقلیه یا سایر اجزای عرشه آن رخ ندهد.
هند قبلا در نوامبر ۲۰۰۸ سفینه چاندرایان-۱ را به صورت فرود سخت در قطب جنوب کره ماه نشانده بود.
تصاویر زنده از لحظه پرتاب موشک حامل سفینه بی‌سرنشین چاندرایان-۲ را از یک مرکز فضایی در جنوب هند نشان داد که فریاد شادی حاضران را به همراه داشت. این پرتاب به علت مشکلات فنی یک هفته به تاخیر افتاده بود.
سفینه چاندرایان-۲ شامل سه بخش: یک مدارگرد، یک سطح‌نشین و یک وسیله ماه‌نورد است.
پس از پرتاب بخش‌های پیشران به درستی از آن جدا شدند و سفینه سفر حدود ۵۰ روزه‌اش را به سوی ماه شروع کرد. سفینه پس از رسیدن به ماه یک فرود کنترل‌شده نرم را روی آن انجام خواهد داد و وسیله ماه‌نورد آن قطب جنوب کره ماه را کاوش خواهد کرد.
سازمان فضایی هند گمان می‌کند که منطقه قطب جنوب کره ماه حاوی آب به شکل یخ است و نیز دهانه‌هایی است که ممکن است اطلاعاتی سنگواره‌ای درباره ابتدای تکوین منظومه شمسی داشته باشند.
هفته پیش پنجاهمین سالگرد قدم گذاشتن نخستین انسان‌ها بر روی کره ماه در سال ۱۹۶۹ بود.